Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

sytuacyjny o dywagacjach dylatacyjnych

samotność niczego
sobie poety
nie oznacza skruchy
no jakże jedna
czy dwie na stole
a przy osiadając
pomiędzy stonogami

to się już staje poniżej
takie ciche suwanie
radość płynąca z sucha
że przez filc rys nie widać

wszystko i tak się święci
nad świecznikami
par co tych trzecich
stojących naprzeciw

obrus się i tak się bieli
z lub czy bez krochmalu
pod nim zabłocko
dla konsolidacji
z obserwacyjnego kręgu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




właściwie to dałam na warsztat te dywagacje
bo tak jakoś z mojego patrzenia to częściej
jeszcze wygląda nie wiedząc dlaczego
-cytując po zmianie w ostatniej zwrotce
tak:

" a obrus się bieli
z lub czy bez krochmalu
pod nim zabłocko
dla obserwacji
ze skonsolidowanego kręgu"

co Ci się podobało to zabrałeś i już
pozdrowienia
Opublikowano

Przeczytałam, trudno mi coś powiedzieć o wierszu,
nie rozumiem go:
no jakże jedna
czy dwie na stole

a przy osiadając
pomiędzy stonogami

Mam wrażenie, że uczestniczę w obrzędzie, którego nie znam,
ważnym a jednocześnie niezrozumiałym.
Wrócę, ślę pozdrowienia
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tytuł mówi za siebie ,raczej nie rytuał a dywagacje -
jak i wrażenia z siedzenia np. przy jakimś
stole - mamy jakieś odczucia wewnętrzne

mówimy czy piszemy - coś się gdzieś słyszy
twoimi słowami albo jakimiś innymi szczegółami,
rytmem, frazą - stąd i powtarzalność
możemy to odczuwać, jako granie też na emocjach,
a zależy to od słuchu i wrażliwości. Niektórzy to czują
a niektórzy używają - gdy np. samym im czegoś brak
:))) ze zjawisk w społeczności
albo jako niewiadoma(?) próba dopasowania
Pozdrawiam Babo
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tytuł mówi za siebie ,raczej nie rytuał a dywagacje -
jak i wrażenia z siedzenia np. przy jakimś
stole - mamy jakieś odczucia wewnętrzne

mówimy czy piszemy - coś się gdzieś słyszy
twoimi słowami albo jakimiś innymi szczegółami,
rytmem, frazą - stąd i powtarzalność
możemy to odczuwać, jako granie też na emocjach,
a zależy to od słuchu i wrażliwości. Niektórzy to czują
a niektórzy używają - gdy np. samym im czegoś brak
:))) ze zjawisk w społeczności
albo jako niewiadoma(?) próba dopasowania
Pozdrawiam Babo
Jestem wdzięczna za próbę wyjaśnienia,
doceniam starania. Paplanina, bajdurzenie,
ma pewnie sens, jednak końcówka pierwszej strofy
jest dla mnie zupełnie nieczytelna.
Skoro jednak inni a przede wszystkim Ty
uważasz, że jest w porządku, to nie ma sprawy.
To tylko moje odczucia. Może mam dzisiaj
gorszy dzień.
Z sympatią
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tytuł mówi za siebie ,raczej nie rytuał a dywagacje -
jak i wrażenia z siedzenia np. przy jakimś
stole - mamy jakieś odczucia wewnętrzne

mówimy czy piszemy - coś się gdzieś słyszy
twoimi słowami albo jakimiś innymi szczegółami,
rytmem, frazą - stąd i powtarzalność
możemy to odczuwać, jako granie też na emocjach,
a zależy to od słuchu i wrażliwości. Niektórzy to czują
a niektórzy używają - gdy np. samym im czegoś brak
:))) ze zjawisk w społeczności
albo jako niewiadoma(?) próba dopasowania
Pozdrawiam Babo
Jestem wdzięczna za próbę wyjaśnienia,
doceniam starania. Paplanina, bajdurzenie,
ma pewnie sens, jednak końcówka pierwszej strofy
jest dla mnie zupełnie nieczytelna.
Skoro jednak inni a przede wszystkim Ty
uważasz, że jest w porządku, to nie ma sprawy.
To tylko moje odczucia. Może mam dzisiaj
gorszy dzień.
Z sympatią
- baba


Dobrze, że również coś wyjasniłaś.
Ja mogę dla zrozumienia dodać -
taki mój odbiór z dolączeniem pewnych
sytuacji rzeczywistych z poza orga.
Czy to jest w porządku, raczej przywykam
z powodu takiego, że na ogół mało kto się
przejmuje takimi rzeczami
i mimo iż to jest tutaj jeszcze bardziej widoczne.
Czytając utwory innych i pisząc swoje
mam inne zasady - starając się nie używać
nie wykorzystywać z nie swoich. Jeśli już
to wyrazić z własnego ujęcia światła
i pomysłu na dobór słów. Są na szczęście
i tacy którzy też tak postępują
i to mnie tu bardziej podtrzymuje na duchu
przy chęci naskrobania :))
Serdecznie Babo

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • zrobiły we mnie swoje  niedługo czekać  aż zerwę się im  jak ze smyczy         
    • @Maciek.JBardzo dziękuję za cenną uwagę.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ja czytałem głośno: Na zatwardzenie niech pan coś mida! Z przyjemnością uzupełniam wpis o Twoją Maćku wersję. Mniej może ona rozkazowa, ale akcent jest tam gdzie trzeba. Pozdrawiam serdecznie.
    • @Berenika97 no piękne! Słowa jak flirtujące duszyczki – nigdy nie usiedzą na miejscu.
    • Pisanie*             Zamiana językowej różnorodności na ubóstwo przekazu myśli miała nieprzypadkową rewolucję: z początku powoli i wkrótce - z impetem jak ośmiornica wlazła na internetowe obszary - stale, konsekwentnie i upierdliwie nadal anektuje coraz większe obszary naszej rzeczywistości internetowej.             A redukcja mówionego, pisanego i śpiewnego języka wciąż postępuje, zapanowało skrzętne liczenie używanych słów, oszczędne szafowanie ich różnorodnością - jęła obowiązywać  łaptologia.             Tekst musi być skonstruowany bez językowej biżuterii - metafory, porównania i innych artystycznych ozdobników - one poszły paszoł won i modne jest podawanie na tacy byle czego - bylejakości, a nieobecność spekulacji, domysłów i niedomówień - czy też jakichkolwiek myślowych procesów - odarły poezję, prozę i prozę poetycką - klasyczną mowę wiązaną z dotychczasowego sensu.            Ludzie, którzy nie potrafią ułożyć byle zdania - zaczęli stosować relatywną logikę i w sposób gładki zmieniają to - co popadnie, a czego nie mogą - obśmiewają i wymyślili nowy sens wypowiadanych słów - odtąd styl nie może już być kwiecisty, arabeskowy i kwitnący - taki od razu wędruje pod ostrze gilotyny.             Ich zdezelowane sądy od razu chwyciły wiatr w żagle i poczęły surfować po morzach, jeziorach i oceanach odważnych spekulacji i stwierdzili, że nastała korzystna moda na używanie sztampy - trzeba być pojmowanym bez żadnego tam - ale, a idee należy głosić językiem obfitym w ogromne uproszczenia - w iście gołosłowną pustkę.             Uznali, że słów o rodowodzie przestarzałym - nie należy używać i ogłosili zwycięski zmierzch metaforycznych sformułowań, zaczęli bić w surmy zbrojne - obwieszczając wieczny odpoczynek niestrawnym  tekstom, warsztatom literackim i przydługim zdaniom i w rezultacie poszczególny człowiek zaczął dysponować nieograniczonymi areałami rozsądku.             Z powodu działań językowego rzeczoznawcy, który wtargnął na arenę dziejów, postanowiono wyposażyć piszących w stosowne przyodziewki. I tak się stało. Wnet zaprojektowano stosowne mundurki, a literacki naród prezentował się w nich identycznie, co wyglądało, jakby wyszedł spod jednej sztancy. Kto dał się wbić w to przyobleczenie, ten w niczym nie odstawał od chóru; kląskał i biadał w tej samej tonacji.­   Autor: nerwinka Źródło: opowi.pl
    • Pan             Prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę, która bezterminowo chroni strategiczne firmy polskie przed obcymi podmiotami gospodarczymi - spoza Unii Europejskiej i nowe przepisy wejdą w życie dwudziestego czwartego lipca.   Źródło: WP Wiadomości              Strategiczne Spółki Skarbu Państwa można znaleźć w mojej ustawie zasadniczej - Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Narodowej.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...