Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

O miłości raz jeszcze


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Po co "przyszła"? Może zacząć ostro, bez ślamazarzenia:

zdzieliła mnie złotym batem
aż gwiazdy spadły na ziemię
- ten fragment fajny, kojarzy się z deszczem meteorytów, ze złotym deszczem (ekhm;)

i wpadłam
w sieć dziwnego widzenia
- to też ok jak dla mnie. Od tego fragmentu aż do końca - pospolite rozważania i stwierdzenia .
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Po co "przyszła"? Może zacząć ostro, bez ślamazarzenia:

zdzieliła mnie złotym batem
aż gwiazdy spadły na ziemię
- ten fragment fajny, kojarzy się z deszczem meteorytów, ze złotym deszczem (ekhm;)
i wpadłam
w sieć dziwnego widzenia
- to też ok jak dla mnie. Od tego fragmentu aż do końca - pospolite rozważania i stwierdzenia . .!
Dziękuje Fanaberko za czytania i za ...pisałam ten wiersz ..........łooooj dawniusienko, byłam ...i ...!Ale teraz z dystansu ...wiem ,że tak własnie było !
Obiecuje że popłynę ...i napiszę!
Ania
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dzięki Droga dzie-wuszko za śledzenie toku przeróbki!
Chętnie poproszę o pomoc Ciebie!
Zaproponuj ...bo sama widzisz ,ze tyle propozycji przeróbek ,,,ze nie utkam!
Caluski!
Ania

Aniu, staram się unikać poprawiania cudzych wierszy, obawiam się, że narzuciłabym 'swojość', zgłaszam więc tylko, co mi się podoba, a co nie i dlaczego.
to, co z tym zrobi Autor, to już autorska jego sprawa. równie dobrze może nie zrobić nic, jeśli tak czuje :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andreas tak, myślę że jest w tym sporo racji

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam
    • Przychodzi taki czas, gdy świat zdaje się rozpadać na drobne kawałki, a bliscy, którzy kiedyś byli naszym schronieniem, stają się jak cienie, które rzucają chłód zamiast ciepła. To czas, gdy codzienne chwile nabierają innego, bolesnego wymiaru – nieoczekiwane konflikty, odizolowanie, choroba, która zdaje się rozrywać nie tylko ciało, ale i duszę. W tym chaosie, gdzie każda scena wydaje się niezrozumiała i absurdalna, pojawia się niewidzialna nić prowadząca do czegoś więcej. Człowiek wchodzi na ścieżkę, która wiedzie go przez leśne ostępy – samotne spacery pośród drzew stają się rozmową z ciszą, odpoczynek nad rzeką przynosi ukojenie, a każdy kamień na drodze staje się znakiem, że ból nie jest bezcelowy. W tych chwilach, choć początkowo pełnych samotności i zwątpienia, zaczyna się odsłaniać głęboka prawda: życie nie jest przypadkowym zbiorem zdarzeń, lecz misterną układanką, w której każda trudność prowadzi do przebudzenia. To właśnie wtedy, w milczeniu natury, człowiek odnajduje odpowiedzi, których szukał całe życie. Dostrzega, że upadek był tylko początkiem lotu w nowe przestrzenie – przestrzenie pełne miłości, zrozumienia i akceptacji. Wszystko, co wydawało się nie do zniesienia, zyskuje sens, a serce zaczyna bić w rytmie harmonii ze światem. Bo przebudzenie nie przychodzi w ciszy wygodnego życia, ale w huku burzy, która oczyszcza wszystko, co nie było prawdziwe. I choć na początku wydaje się, że tracimy wszystko, w rzeczywistości zyskujemy to, co najważniejsze – siebie.  
    • @Leszczym - @Poezja to życie - dzięki - 
    • Nie było choćby krótkiej chwili, żeby w jakimś zakątku naszej wspaniałej ziemskiej cywilizacji, ludzie nie zabijali się na różne ciekawe sposoby.
    • Może to i niepobożne życzenia...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...