Dach

[Naisir Handemir]

Artefakt miłości-wszystkie wspólne noce
I chwile którym czas odebrał większość treści
Ty-jesteś tutaj...
Ja-idę drogą, staję się podłogą, obok już nikogo.
Ty nie jesteś, Ciebie nie ma!
Powiedz jak byłeś w stanie przyjść i odejść,
nie naglej niż pierwszy śnieg w październiku?

W cichym dysonansie komarzego brzmienia
zaklęłam wydźwięk twojego imienia,
Co echem i pustym śmiechem
odbija się bez zatrzymania
po ścianach mojego mieszkania.

Drzwi.schody.piąte piętro.drabina...Dach.
Krawędź i chwilowy strach.
Brak odwagi by życiem się zabawić,
by Boga w zdumienie wprawić -
że nie wszystkich spotyka to co im pisane.

Dach,drabina,piąte piętro,schody,drzwi.
Mnie już nie ma-zostałam na dachu

[janusz_pyzinski]

"mnie już nie ma-zostałam na dachu" - i dobrze,czas ten sam ale miejsce nie tu

[H.Lecter]

Koszmarek...

Do kosza.

[Ruffle_puffle]

Już sam początek zniechęcający. Rym "podejrzeniem - istnieniem". Nie neguję tematu, ale wykonanie ułomne.