Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Powoli rozpinam guziki swojej bluzki,
w której kieszeniach głębokich
chowam wciąż myśli moje poskręcane,
niemyte, pakowane niechlujnie.
Spada na drewnianą podłogę,
kurz jakby odskakiwał od niej ze strachu.
Wyobrażam sobie zmysłową muzykę,
do której i tak nie tańczę
w sposób dla Ciebie widoczny.
Jak harmonijka padają na ziemię też
bawełniane, sztywne spodnie
uplecione ze wszystkich słów.
Splatają się ze sobą, krzyżują,
tworząc ciepły i delikatny materiał.
Zwijam ze swoich nóg pończochy,
gniecąc każdą poliestrową teorię.
Muzyka jest coraz głośniejsza,
szaleję, a Ty widzisz we mnie spokój.
Bielizna, skrywająca najwstydliwsze
i najintymniejsze prawdy zwiedza
brudne rogi pustego pokoju.

Stoję przed Tobą zupełnie naga,
upokorzona na własną prośbę.
Pozbawiona wszelkich przekonań
czekam, aż się przełamiesz.
Chcę Cię przeprosić, czując,
że jesteś niezadowolony i zawiedziony.
Jestem Twoją rozpoczętą imprezą,
książką bez żadnej okładki.
Jestem Twoją rozpaczliwą prośbą
i siarczystym ciosem w sedno.
Jedną z wielu wyrwanych
pustych kartek z notesu, niezdobioną.
Dziś jestem Twoją drogą dziwką.

Opublikowano

Damo Ty dla mnie jesteś jak piękny, subtelny kwiat, który nawet jeśli się nieco zakurzył,
to wystarczy go lekko zrosić wodą (obmyć z domniemanej jakiejś winy) i znów jest wspaniały i delikatny jak zawsze.
Obraz, który przedstawiłaś nie pasuje mi do Ciebie.
Kwieciste pozdrowienia od starego przyjaciela Gryfa.

Opublikowano

Witaj Damo, już się niepokoiłem, dlaczego Cebiem nie ma z nami. Jesteś więc wszystko
w porządku. Nie odchodź, bez Ciebie smutno na forum. Twoja pozeja jest potrzebna,
nam i cztelnkom zforum. Tylko błagam nie pisz podobnych wierszy. Wielu może kojarzyc
treśc wierszy z twoją osobą. Po co?, jak do ciebie to nie podobne.
Sam wiersz dobrze zbudowany, wyraża wszystko co autor chciał wrazic.
Serdecznie pozdrawiam Damę,- przyjaciel.

Opublikowano

Ależ ja się nie zgodzę z przedmówcami...to bardzo dobry i pełen odniesień emocjonalnych wiersz...cierpienie, ból, groza, plugastwo i poruszanie kontrowersyjnych tematów to również ważna strona poezji...jak nie najważniejsza...
Nie ograniczajmy artysty...choćby jego twórczość nie przypadła nam do gustu.

Mamy tu celne przenośnie, miło się czyta, jest sensowna puenta ...z tej poezji kipi poruszenie i do tego...wiersz ten napisała kobieta

Jako fanatyk Baudelaire'a pozdrawiam i proszę o więcej takiej poezji...Amen

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @yfgfd123 Przyglądając się kwiatom, rzadko kiedy człowiek się zastanawia dlaczego lub po co rosną, kto je posadził, a może same wyrosły, liczy się tylko ich piękno. Krytyka i komentarze, w negatywnym czy też o pozytywnym nastawieniu są oznaką, że treść jest warta uwagi, a od autora tylko zależy co on/ona z tym zrobi. Ludzie są różni, na przykład jeśli chodzi o mnie to gdy czytam coś co mi się nie podoba to po prostu zostawiam to bez komentarza. A propos komentowania ale takiego konstruktywnego to myślę, że to również wymaga cierpliwości i umysłu analitycznego. Dałeś do zrozumienia, że to jest próba prozy, a to już jest szczerość godna pochwały. Trzymam za Ciebie kciuki. Pozdrawiam serdecznie. :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To dobrze.     Dla mnie też.   Dzisiaj był bieg niepodległości w mojej okolicy i też nordic walking. Różni ludzie biegali  młodzi i starzy, Nawet jeden piesek i dzieci w wózkach. Sympatyczna impreza
    • @Nata_Kruk To wiersz-ostrzeżenie przed wyniszczającym dawaniem. Tytuł „Nie_dziel_a" – słowo rozszczepione, ale trzymające się jeszcze razem. „Nie da się przelać siebie całej, gdy nad głową naczynia zespolone" – to klucz. Naczynia połączone to relacje, zobowiązania, zależności. Kiedy wszystko się łączy, tracisz kontrolę nad tym, gdzie płyniesz. Możesz się wylać tam, gdzie nie chciałaś. " Zatrzymaj coś dla siebie" - to nie egoizm, to przetrwanie. „Czy z któregoś uleje się, kiedy będzie to naprawdę potrzebne..." – obawa. Lęk, że kiedy przyjdzie kryzys, nie będziesz miała z czego czerpać, bo wszystko już oddałaś. Ale nie jestem pewna, czy dobrze odczytuję ten tekst. :) Ale on już żyje własnym życiem i niesie ze sobą sporo pytań i refleksji. Pozdrawiam. :)
    • @Rafael Marius ja też ćwiczę od dziecka, jestem zaprawiona. Fantastyczne są te ćwiczenia, takie ćwiczenia lekko w pół przysiadzie, z lekko ugiętymi kolanami, to można sobie wyćwiczyć. Wzmacnia się mięśnie wewnętrzne. Ćwiczę codziennie po godzinie. W moim wieku to już wskazane do końca. :) słucham francuskiego i wyłapuję słówka. Jeżeli widzi się tekst, to jest łatwiej. Jestem minimalistą, takie życie poukładane dla mnie ma sens. Pewne rzeczy mogę sobie wyćwiczyć. 
    • @Tectosmith Pięknie uchwyciłeś nastrój - zacząłeś od prostego obrazu – spaceru w przygasającym świecie – ale od razu nadajesz mu głębię. Świetna jest metafora liści - "Liście szeleściły pod nogami jak rozmowy, których kończyć nie trzeba." To przepiękny obraz. Poszukujesz siebie w spokojnej kontemplacji.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...