Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak licha struna
jak zniszczony włos
wciąż nadto czujna
nadto czuła
na srebrny głos
księżyczny głos

więc wpuszczam Cię w srebrną szczelinę
i chłonę świtu srebrny blask
dopóki jestem, zanim minę
póki nas nie rozłączy brzask

zostajesz we mnie czuły, drogi
podsycasz zmysły, karmisz krew
splątane usta, ręce, nogi
gaszą pożogę, goją gniew

więc wpuszczam Cię przez głodne usta
źrenice większe i błyszczące
zostań. bez Ciebie noc wychlusta
za późnym czerstwym bezmiesiącem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...