Ciało Astralne

[Przekrojona]

w oddechu twoim tkwiąc podnoszę łeb do góry
nocy skrzepniętej łyk idą czarne chmury

nieboskłonu myśli łez nigdy nie zliczą
któż zechciałby liczyć krople idąc płynącą ulicą

wypuścisz mnie z dłoni wraz z tchnieniem
którego ostatni podmuch ujdzie z księżyca lśnieniem

twoje usta wykrzywione w przyjaznym uśmiechu
wiemy dobrze oboje jaka jest cena grzechu

ponad prochy tej ziemi ponad zgliszcza snów
serca bijące w jednym tonie cichych słów

umarły
tak głośno krzycząc czego chcą

[Duks]

Witam.
Podział na dwu wersowe strofy, tutaj bardzo pasuje.
Ciekawe przenośnie, niezłe rymy.
Interesujący wiersz.

Pozdrawiam.

[Łukasz Michał K.]

Też lubię taką formę. Trzeba się nad tym trochę potrudzić, ale to efektowny styl. W końcu sam Brzechwa lubił pisać dwuwersem.
Pozdrawiam

[Przekrojona]

Dziekuje.
Az cisnie sie na usta, ze to moj pierwszy w zyciu wiersz. :)