Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Homunculus

Jan Neck
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jan Neck

Jan Neck

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

stworzyłem potwora - myśl okutą w masie
gliny która schnąc zalęgła się piekłem
miast nabrać skorupy twardniejącej z czasem
pękła na kawałki kruszejąc człowiekiem

jeśli miałbym ulepić ludzkość po raz drugi
przez powódź wytopić diabła pierwiastek -
materiał by się strwonił kontur w toni zgubił
lecz zamysł na dnie nigdy nie zagaśnie

ta glina w ziemi niech stężeje złogiem
nim obraz podobieństwo oblicza wygryzie
bo człowieka dopóty pokochać nie mogę
dopóki ludzkość pragnę nienawidzić

teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano
bo człowieka dopóty pokochać nie mogę
dopóki ludzkość pragnę nienawidzić

świetne! właśnie tak!

odwrotność w tym samym kierunku:

kocham ludzkość z daleka,
lecz z bliska nienawidzę
Kowalskiego

serdecznie pozdrawiam Janie -
Krystyna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Andrzej P. Zajączkowski
      Lord Byron - Damaetas (Damaetas)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Według prawa niemowlę, chłopiec wiekiem, W głowie podłych uciech jest niewolnikiem, Od wstydu i cnoty daleki po kres; W kłamstwie wprawiony, w oszustwie sam bies; W hipokryzji biegły, choć dzieckiem jeszcze; Jak wiatr zmienny, skłonności ma złowieszcze; Kobiety durzy, przyjaciół stosuje; Obyty w świecie, ze szkoły wprost bryluje; Damaetas labirynt grzechu przebiegając, Cel swój znalazł, gdy inni zaczynają: Nadal sprzeczne pasje targają duszą I by pić z misy rozkoszy go kuszą; Lecz występkiem zbrzydzony, łańcuch swój rwie, A co było mu błogie zgubą zdaje się.   I Byron, według jednych autobiograficznie, według innych wprawka do Childe Harolda:   In law an infant, and in years a boy, In mind a slave to every vicious joy, From every sense of shame and virtue wean'd; In lies an adept, in deceit a fiend; Versed in hypocrisy, while yet a child; Fickle as wind, of inclinations wild; Women his dupe, his heedless friend a tool; Old in the world, though scarcely broke from school; Damaetas ran through all the maze of sin, And found the goal when others just begin: Even still conflicting passions shake his soul, And bid him drain the dregs of pleasure's bowl; But, pall's with vice, he breaks his former chain, And what was once his bliss appears his bane.
    • Alicja_Wysocka
      chyba że

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @jan_komułzykant, @Nata_Kruk Z podziękowaniem, Nato, Janku :)
    • jan_komułzykant
      Limeryk - Kszyk

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        hmm, tylko nie pamiętam jak było poprzednio, to może zaryzykuję taką wersję: We wsi Bagienko sprytny kamuflaż. By skorupiaki, pająki schrupać, gdy trwają gody samczyk na podryw wachlarze stroi udając susła. (pustak?) ;)))   albo    Sprytny kamuflaż we wsi Bagienko, by skorupiaki, pająki przełknąć, gdy trwają gody samczyk na podryw wachlarze stroi, że kozy... miękną. ;)  
    • Roma
      wiersz niefortunny

      Przez Roma · Opublikowano

      @Nata_Kruk próbuję się w nowych rzeczach, więc zahaczyłam też o wiersze rymowane... To strasznie trudne :) 
    • Roma
      serendypność

      Przez Roma · Opublikowano

      @Nata_Kruk dzięki Natko za zajrzenie :) miłego, dobrego czasu Tobie również :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...