Biją dzwony.

[Ryszard Kisiel]

Biją dzwony, biją dzwony,
Czas modlitwy to oznacza.
Leci głos pod nieboskłony,
Po czym znów na ziemię wraca.

Wierni kościół wypełnili,
Z ust ich płynie pieśń nabożna.
Wnet ją wszyscy podchwycili
I śpiewają tak jak można.

Podziękują Panu niebios,
Za wszystkie codzienne łaski,
Za zdrowie, kęs chleba i trzos,
Za ciepłe wiosenne brzaski.

Za cudne słońca zachody,
Za ptactwa śpiew i szum wód.
Za żyzne pola, ogrody,
Za to, że stworzył ludzki ród.

Za to, że spokój panuje,
I bliźni kocha bliźniego.
Uważa go i szanuje,
Co może być cenniejszego?

Co w zamian Panu damy?
Gorącą modlitwę i cześć.
Nic więcej takiego nie mamy,
Za to śpiewac będziemy pieśń.

R

[Ryszard Kisiel]

Trochę inny wiersz. Przecież to też jest poezja.
Pozdrawiam, smacznego!!

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Możemy płakać w wierszach, śmiać się, wyznawać miłość, mówić o bólu i tęsknotach...
Wdzięczność wyrażona wierszem jest tak samo piękna.
Miłego wieczoru Ryszardzie :-)

[piotr marcin]

Gustuję w rymie i rytmie, ten wiersz ma to w sobie i do tego ta treść...oby więcej takich utworów, pozdrawiam!

[Gryf]

Witaj Ryszardzie. Pięknie wychwalasz Najwyższego.
On naszym życiem i oczekiwaniem...
Pozdrawiam Cię z Gryfiej Góry