Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przyjaciele

Anna Kowalczuk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Anna Kowalczuk

Anna Kowalczuk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zegary serca wciąż i wciąż o godzinę
Cofają się
I o godzinę dłużej
każdą chwilę odczuwać będą.
Jak na zimę.

Zapomniałam, że miałam nie pamiętać.
Przypomniałam sobie
właśnie,
to i owo.
To
Jak kropla w morzu
Nic nie znaczy.
Owo
Tak niedokończone,
Jak ze słowa owoc.

Ogrzany myślami pokój,
Noc zaczęła śpiewać.
Morfeuszu! Dobry mój przyjacielu.
On znów jest przy mnie,
A ja….
Tylko, Morfeuszu
Dlaczego biec muszę?
Niemożliwe, aby był
Tak daleko.
I gdy dłonią pochwycić próbuję jego…
Mroźne powietrze budzi mnie.
Zaczęłam oddychać
Rzeczywistością.

Ciepłe Witaj, śniłeś mi się
Podlane rumieńcem,
Przyozdobione uśmiechem
Zakończone Tylko nie pamiętam jak

Ciężko mieć Cię w moim śnie tak daleko
Ciężko mieć Cię w życiu tak blisko.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tomyeon
      Płacz w ścianach

      Przez Tomyeon · Opublikowano

      "Płacz w ścianach"   Kałuże krwi wszędzie. Cóż to będzie? Może nicość będzie? Czuję beznadziejność, to moje uczucie jedyne jest. Przeszłam Wielki Test.   Dziura w mym sercu, Postrzał w klatkę, Wszystko widziałam.   Weźcie mnie do nieba. Wciąż w ciebie wierzę, Ojcze. Będzie lepiej, wciąż się łudzę.   Słyszę ich płacz w ścianach, Podążają za mną cały czas, W nocy i dzień, jak mój anioł stróż.   Znam cały część ciała, Widziałam wszystko otwarte, Czy bym chciała wiedzieć to znów?   Nie. Nie. Nie.   Wolałabym zapomnieć, Straszna Wielka Tragedia Ludzkości. Najgorszy koszmar mego życia.   Wciąż pamiętam jej wyraz twarzy wypełniony przerażeniem i strachem śmierci. Czy mogę zapomnieć? Chciałabym i marzę, ale nie jestem w stanie. To będzie podążać za mną raz na zawsze.   Choć może wystarczy pewna kula w łeb. Zakończę to jak mnie zakończyło. Przepraszam.   BACH!   Podpisała się:  Pielęgniarka Alicja
    • Berenika97
      Złe zrozumienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Jeszcze raz bardzo dziękuję. Pierszą skończyłam wczoraj, jest naprawdę niezła. Więcej napiszę Ci na priv, bo nie wiem, czy chcesz mojej recenzji na ogólnym. :)))
    • wierszyki
      Wyjechali

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Tak, wyjechali na wakacje Kult, Gdy nie ma dzieci     nasze dzieci poszły do szkoły a gerbery zerwały się w ogień nasze dzieci usnęły wieczorem   nie jak trolle internetowe: by nie skończył się świat ciągłym przebojem          
    • Berenika97
      Ziemia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @lena2_Bardzo dziękuję! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję! To prawda!  @Waldemar_Talar_Talar@sisy89@Andrzej P. ZajączkowskiBardzo dziękuję! 
    • bazyl_prost
      haiku

      Przez bazyl_prost · Opublikowano

      w krzemowej zupie się taplam push and pull dotyk łagodzi największe koszmary

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...