"Trip na koniec kosmosu"

[Tomasz Pyziak]

Nie boję się spadania z chmur
z firmamentów gwiazdookich
serce pielgrzym na przystanku
serce pławi się w luksusach

Życie pryzmat z Polaroida
pentagram dat
wykaligrafowany
startym na piach popiołem

bo jutro wstanę
ze mną
poranek Jego wstanie

zapukam
do drzwi masywnych
z przerdzewiałą na wiór śrubą
z Judasza okiem
powleczonym bielmem śmierci Jezusa

Jutro przekroczę próg
granice kosmosu
jutro zostawię wczoraj
na wycieraczce jak
kurz

Odłożę skrzydła
wyprasowane
złożone w kosteczkę
na rogu łóżka