Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Godzi się, gdy po raz tysiąc dwudziesty szósty trzeba by było pisać to samo o wierszu. Może mały apel?
Ludzie! Zanim zamieścicie cokolwiek, to poczytajcie trochę różnych wierszy, porównajcie to, co przeczytaliście z tym, co przed wami leży napisane przez was.
Nie rozumiem także co ma wspólnego jeżdżenie bez pasów z niedoświadczeniem w kierowaniu pojazdem mechanicznym i czy jazda bez pasów w jakiś sposób jest zależna od istnienia drogowskazów oraz vice versa.
Opublikowano

Zero tolerancji dla początkującej. Trudno - wybaczam. Nie będę go usuwała, bo nie widzę ku temu powodów. Jeśli się Wam nie podoba nie musicie go czytać. Ja jestem zadowolona, a Wy tacy sami fachowi "wierszopisarze" jak każdy inny na zalogowany na tej stronie.
Dzięki za szczere komentarze.
Papatki :*

Opublikowano

To Pani zamieszcza utwór więc łatwo Pani powiedzieć 'nie musicie czytać' - tylko ze jest już po fakcie... Mnie nie interesuje Pani zdanie, a to co Pani pisze jest chyba osobiste więc rzucanie się słowami tak jak to Pani robi jest conajmniej żałosne. Prosze wziąść sie do roboty i napisać dobry wiersz - chyba ze myśli Pani że ten powyższy jest dobry (o zgrozo)

Tera

Opublikowano

Najmnocniej przepraszam, nie chciałam nikogo urazić. Nie rzucam słowami - ja tylko dziękuję na szczere komentarze (nie znoszę się powtarzać;p) I owszem - uważam, że jest dobry. I nadal zapewniam, że go nie usunę. Nie mam do nikogo żalu, nic podobnego! :) Każdemu pododba się co innego, a ja swoją poezję traktuję bardzo, ale to bardzo spontanicznie.
Lucia

Opublikowano

Wiersz jako wiersz jest kiepski. Jako utwór - tym bardziej.
"Nie pamiętam cię
czy mi wybaczysz" - jednak peel wie, do kogo się zwraca, więc jak nie pamięta?
Odchodzę - czas teraźniejszy, więc w tej chwili - i już nie pamięta?
Proponuję zmienić czas - "Nie będę pamiętać" - będzie lepiej.
W ostatnim wersie zrezygnować ze słowa "poszło". I pracować dalej.
To na początek.

Catalina

Opublikowano

"Nie pamiętam cię
nie znam już
nie chcę wspominać
tak jest
wszystko poszło zgodnie z planem"

a wlaściwie chodzi o to:

"czy mi wybaczysz"?

Opublikowano

Wydaje mi się, że Wy nie czujecie "bluesa", o. Mam wrażenie, że podoba się Wam tylko jakaś taka "twarda", "stara", "dobra" i "oklepana" poezja. Zero spontaniczności, innego spojrzenia, nikt się nie pokusi o głębszą interpetację. DObra, ja już się nie produkuje. Nie podoba się to nie. NIe jestem żadną wielką poetką, żeby Was pouczać.
Lucia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ja Robercie czytam z zainteresowaniem, a że część mojej rodziny jest ze wschodu, tym większym. Pozdrawiam P.S. z przyjemnością wyśle Ci mój tomik z dedykacją, albo, jak masz mało miejsca na półkach,  jeden z moich wierszy, także ci dedykowany.   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - miło że dobre - dzięki -                                                               Pzdr.serdecznie. Witam - dziękuje za fajny wierszyk -                                                                         Pzdr.usmiechem.
    • Kiedyś położysz się do łóżka,  Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki,  A czas – jak złodziej – w mroku słówka  Szepnie: „To już, przetasuj karty”.   Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie,  Lecz to, co było – zapomniane,  Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej,  Że życie – tylko ślad na ścianie.   Myślałaś dotąd, że masz czas,  Że wszystko wróci, jak po burzy.  Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz,  Która cię z głębi siebie zburzy.     Zobaczysz dziecko w sobie – lęk,  Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki.  A świat – jak liść – uniesie pręd,  Zanim odczujesz ciężar skutków.    Bo wszyscy myślą, że są trwalsi  Niż cień, niż proch, niż czas co pęka,  A przecież w głowie tej dorosłej  Wciąż dziecko przed snem bajki czeka.    Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy –  Że każda miłość też przemija,  I nie ma raju w ludzkiej mocy,  Choć serce wciąż go sobie wmawia.   A jednak warto – mimo strat –  Zachować ciepło w pustej dłoni,  Bo każda miłość zostawia ślad,  Choć nie powtarza się – w nikłej toni.  
    • nie lubi chwil które smucą woli weselsze bo są miłe ale zdarzają się dni  które smutkiem częstują uśmiech z nim przegrywa   ale nie martwi się tym bo wie ze smutek to nie wieczność to tylko słabszy moment życia który mu się przytrafił mimo że tego nie chciał
    • @Robert Witold Gorzkowski  to prawda. Nie znałam Jej bliżej- gdzieś tam zetknęłam się pobieżnie oczywiście- ale dokładniej to w ubiegłym roku- po wręczeniu  Nike dla Urszuli Kozioł. "Raptularz" jest piękny- jak można tak cicho odchodzić.   I teraz do Ciebie Robert. Bardzo cenię skromność.  To jest bardzo piękna cecha. Wiem, tu na forum jest ktoś kto zaraz da po łapkach- tak na wszelki wypadek by za bardzo fajnie się nie poczuć. Ciebie zapamiętam całe moje życie- a wiersz o Krzyżu podziurawionym sumieniem niosę w sercu. Nie masz powodu by czuć się gorszym.   @Robert Witold Gorzkowski  jeśli chcesz to możesz A kiebi" albo któryś
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...