Zmarli

[Dama Kameliowa]

Tak wielu sypia już gdzie indziej
Zamilkłe ciała bezimienne
Każdy jest równy drugiemu
Nikt już nie ma charakteru

Mgnieniem przelotnym zaledwie byli
Zegar zatrzymał swe bezlitosne ruchy
Już tylko z ciszą prowadzą rozmowy
Choć wielu przychodzi w gościnę

Ciemność milcząca wkoło
Czarne patki śmierci
Zimny dzwon
Kamienny anioł
Gwardia snu wiecznego

Tak wiele kiedyś znaczyli
Dziś tylko są zwykłem nagrobkiem
Płoną ogniem tysiąca
Jedynie dzień zadumy za duszę
Przypomina o ich istnieniu...

[Duks]

Witam.
Ciekawy i smutny wiersz.
Napisany bardzo obrazowo.
Co do dwóch ostatnich wersów to się nie zgodzę.
W mojej pamięci i sercu są stale, nie tylko w „dzień zadumy za duszę”.
Ale trochę racji masz, u niektórych tak to właśnie wygląda.
Dlatego, dawajmy innym przykład jak postępować, aby kiedyś i o nas nie pamiętano tylko
w tym jednym dniu.
Pozdrawiam serdecznie.

[Gryf]

Wczoraj stałem nad grobem ojca...
Wolałbym stać obok niego.

Witaj Damo, przepraszam za pierwszy, smutny wpis.