Spal mnie

[Anna_Para]

spal mnie na stosie stu jesiennych liści
zgrabionych w naszym jesiennym ogrodzie
spal mnie w najdłuższym wonnym papierosie
nie chcę już istnieć

spal mnie w literach naszych starych listów
spal w sepii ważnych kiedyś fotografii
spal wreszcie teraz bo palisz boleśnie
spojrzeniem
jak nikt nie potrafi

[krzysztof marek]

hm. zadumałem się pod natłokiem dramatyzmu tego wiersza... pięknie Aniu, jak zawsze. pozdrawiam z nie spalającym uśmiechem :)

[wanesa_ciska]

tak mówia ten wzrok zabija ,,tylko czy TY tego chcesz ? pozdrawiam

[Anna_Para]

Krzysztofie, jak zwykle serdecznie dziękuję, cieszę się, że emocje z treści wiersza są czytelne. Pozdrawiam, Para

[Bezimienny z Nikąd]

Przecież Ty nie jest ćmą
Te o ogniu tylko śnią
Ja jedynie mogę dmuchnąć
By ten ogień z Ciebie zdmuchnąć.

Pozdrowionka
Od Beziątka :))

[Anna_Para]

Ty Beziu jesteś niezastąpiony! Dzięki za ratunek dla mojej peelki! Para

[Duks]

Witaj Aniu.
Ciekawy motyw.
Pozwól jednak, że Cię nie spalę ;-)
Jak już pisałem wcześniej:
"Para to podstawa" :-)
Pozdrawiam

[szarobury]

Pierwsza strofa soficka szkoda, że w drugiej nie utrzymaś sie w tej ramie. Uwielbiam strofy sofickie

[Anna_Para]

No, rozumiem, ale już nie poprawię. Nie ma po co. Niemniej - dziękuję za komentarz:)

Cieplutko,

Para:)