Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gotyk. Prośba o pomoc.


Ruffle_puffle

Rekomendowane odpowiedzi

Poszukuję wiersza/fragmentu prozy, który opisuje lub odnosi się do malarstwa/architektury/rzeźby gotyckiej. W grę nie wchodzą "gotyckie" wiersze o mrhhhoku, beznadziei egzystencji itp.

Póki co mam trzy utwory:

- Tadeusz Różewicz - Gotyk 1954
- Krzysztof Kamil Baczyński - Gotyk (impresja)
- Julian Przyboś - Notre Dame

Jak widać są to wiersze najszybciej przychodzące do głowy [repertuar banalny]. Wolałbym mieć coś bardziej wyszukanego, gdyż powyższe utwory będzie miała chyba połowa grupy (jeśli nie cała), a profesor wyraźnie zaznaczył, iż nie lubi, gdy cała grupa idzie na łatwiznę.

Nie wymagam żadnych interpretacji czy elaboratów. Prosiłbym tylko o nazwę danego dzieła/tytuł książki, w której się ono znajduje/autora.

Na weekendzie dostępu do biblioteki nie mam, ale poszukiwany utwór mam mieć za tydzień, także na tygodniu raczej zdążę to znaleźć. Z drugiej strony - tylko na weekendzie mam stały dostęp do internetu.

Z góry dzięki i wybaczcie spam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeżeli dobrze zrozumiałem post, to:
H. Walpole - "Zamek Otranto", potem Goethe "Gotz von Berlichingen", potem Ch, A. Vulpius, Ch. H. Spiess, G. A, Burger, C. Reeve, A. Radcliffe, Ch. R. Maturin, A Mostwoski, na pewno powieści goryckie Ignacego Krasińskiego, dobrze też poszukać coś z 20-lecia XIX w (gotycyzm) i w dumach.

O - Czesław Hernas - Literatura baroku.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jeśli gotyk to ... Inkwizycja

Jeśli chcesz zaskoczyć to proponuję Ci szaradę Stanisława Kaszubskiego ...


DO TRYBUNAŁU INKWIZYCJI
__________________________________________________________________
Szarada 'KASTA'
______________________________________________________________________

Wybacz, Wasza Wielebności,
me piosnki zuchwałe
i porubstwo, i grę w kości
i zalaną pałę!
Siedzę w lochu __ mim i smakosz,
a drabanty strzegą.
Brak mi chleba, picia __ takoż
SIEDM-DZIEWIĘĆ-SIÓDMEGO.

Skarżą się na złe afronty
w proklamacjach głupich
CZWARTY WSPAK i WSPAK DZIESIĄTY
i inni biskupi.

Nie CZWÓR-DWA-TRZY*) moja lutnia
nikogo zaczepiać,
lecz pieśń czasem rymem utnie
kleryka po ślepiach.

Nie odmawiam WTÓR-SIÓdMEGO,
gdy jest DZIESIĘĆ-PIERWSZE,
bo odsłania żartu mego
horyzonty szersze.

Choć PIĘć-SZÓSTA-SIÓDMA raczej
unika zamtuza,
do wrót jego zakołaczę:
tam śpi moja muza.

Na dzban wina i grę w kości
PIĄTa-ÓSMA zwabia ...
A o świcie bez litości
z grodu gna burgrabia.

I wart byłem TRÓJ-DZIEWIĘTNYCH!
(świat mi ich nie szczędził).
Zarobiłem żywot smętny,
bez sławy i w nędzy.

Okupię tygodnie postu
swój zbereżny wierszyk,
a uzyskaj dla mnie odpust
w ÓŚM-SZEŚĆ-SIODMYM-PIERWSZYM!


za Hugona z Orleanu
goliarda-rybałta
rękę przyłożył

'KASTA'

*) CZWARTA-DRUGA-TRZECIA

Zamieszczone to bylo w Kalendarzu Szaradzisty'1973
nakładem Biura Wydawnictw Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Warszawa. Foksal 3 .



Jest gotyk, klimat i tajemnica do rozwiązania, te ... DZIESIĘĆ sylab.
Rozwiązania tej szarady nie znam.
100% GOTYKU!
Czego Ci więcej potrzeba?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dziękuję za odpowiedzi.

Zapomniałem nadmienić również, że nie szukam powieści gotyckiej.
Chodzi o tekst, który opisuje lub odnosi się do architektury/malarstwa/rzeźby gotyckiej.

Z tego co widzę to Dzwonnik pasuje. Tylko szkoda, że trzeba go całego przeszukać w poszukiwaniu opisu katedry :D

Dzięki jeszcze raz.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dzieło Boga   Spójrz jak tu pięknie, spójrz dookoła, Tutaj jezioro, tam stary las, A tam szczęśliwy ptaszek zawoła Tych, którym we śnie cofnął się czas.   Zielone łąki pod nieboskłonem Czarują kwieciem soczystych traw A przeszczęśliwy harmonii tonem Dumnie wśród kwiatów jawi się paw.   Tam myszka z norki pyszczek wychyla Zbudzona trelem słowiczych nut, Tu polny kwiatek pszczółka zapyla Bo miś już czeka na słodki miód.   Krokiem leniwym borsuk przyczłapie Pewnie by smacznie chciał jeszcze spać Ale tam jeleń tak głośno chrapie, Że trudno przy nim spokojnie stać.   Małe zajączki ze snu zbudzone Skaczą szczęśliwe w górę i w bok, Porannym ciepłem słońca niesione Żegnają nocki ponury mrok.   Na horyzoncie w swym majestacie Budzą się szczyty uśpionych gór Jeszcze w zimowej i białej szacie Spóźnione biegiem wiosennych pór.   To dzieło Boga. To Jego dary Dla mnie, dla ciebie, dla wszystkich nas To Jego źródło mocy i wiary Który zatrzymał istnienia czas.   W swej łaskawości Bóg nam darował Nie tylko życie, ale i świat… Pora byś wreszcie Mu podziękował Za cud w tym świecie przeżytych lat!                                                     Ryszard Galant                                                 Mierzyn 09.10.2019      
    • @Kwiatuszek Lekko, potoczyście, a co do treści proponuję nie czekać już, tylko uzbroić się w rzeczy i na słońce i na deszcz i ruszać na podbój jeziorno-leśnej krainy. Pozdrawiam :)
    • @andrew I tak z każdym obrotem kół, czy to słońce, czy deszcz, zbliżacie się do celu. W treści czuć skrzydła niosące jadących. Pozdrawiam :)
    • @Dagmara Gądek Dziękuję Dagmaro za tak obszerny komentarz i Twoje mądre refleksje pod wierszem:)
    • @befana_di_campiI przepiękne krajobrazy, i kawał historii. Jest się tam czym pozachwycać bez wątpienia. Pozdrawiam :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...