Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

płatek


Pacyf

Rekomendowane odpowiedzi

pierwszy z wielu
biały płatek
chyba zgubił się gagatek
zawirował, zanurkował
z wiatrem chwilę potańcował
nowy swój obejrzał światek

prawie już się ustatkował
już tak nisko
już tak blisko
tylko jeszcze srebrnym skokiem
w wiatru wczepił się zębisko
roziskrzony pędem, lotem…
zanim lekko spadł na trawę
zasrebrzony, zamrożony
pora kończyć tą zabawę

rozsiadł się na ziemi wreszcie
iskrząc w niebo: gdzieście? gdzieście?
bracia! siostry! mroźcie, śnieżcie!
w biały puch ten świat ubierzcie!

już się widział panem zaspy
już koronę srebrną wdziewał
i z radości, w swej mroźności
flagą bieli już powiewał
już mrożąco, czarująco
zimną piosnkę zimie śpiewał

kiedy nagle
dziwnie słaby
już nie iskrzy się tak lśniąco
jakiś mały i ospały
dziwnie płynny
nie tak stały
westchnął tylko
‘za gorąco’
i rozpłynął się
kapiąco

a w powietrzu nowy płatek
hycnął z nieba
w zimny światek
zawirował, zanurkował
z wiatrem chwilę potańcował
śnieżny kwiatek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj :)

z przyjemnością zajrzałam pod wiersz, bo wiedziałam już, że znajdę coś lekkiego i przyjemnego w odbiorze :)

bajka wierszem o płatku śniegu :)) moje dziecko, znając jego empatię, zapewne żałowałoby biednego płatka, bo w tym wierszu można się z nim zaprzyjaźnić. prezentujesz lekkość i magiczność fabuły. Pogratulować. z dużym wdziękiem :)

pozdrawiam
/b
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...