Jan_Wodnik
-
Postów
1 051 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Odpowiedzi opublikowane przez Jan_Wodnik
-
-
@M_Patriota
Dzięki za czytanie i komentarz - pozdrawiam podlasie i Mietka.:)))0 -
kopce podziemnych kretów białe
i dróżki wśród czarnych zimowych palm
slalom pomiędzy nogami burego nieba
okruchy ptaków co wznoszą się i spadają
jak fale nadziei z płatków sadzy
resztki ducha co drży między nami
i bezpowrotnie w nicość ubiega
nie zaśpiewam ci miłej piosnki mamo
to nic one zwodzą i kłamią
udają miód bez miodu i śmierć bez grobu
nie zaśpiewam ci piosnki mamo
co słowo to rozpadlina a w niej trup
straszy świat sztywnym kołem źrenic
wagonik podjeżdża rusza karuzela
raz madonny raz manekiny
nad ziemią to przy ziemi
a gdyby objąć wszystko jednym lotem
(ach mali jesteśmy jak bezbronne dzieci)
to tylko szpilka- zasuszony motyl
nie zaśpiewam ci miłej piosnki mamo
to nic one zwodzą i kłamią
udają miód bez miodu i śmierć bez grobu
nie zaśpiewam ci piosnki mamo
jest czego można się spodziewać
co rodzi się i wzrasta w sercu
tylko płomień obłok i dym
wiatr czarny niepamięci nagrobki oplute
na koniec-krótki na płycie napis
oraz przywiędłe ironiczne róże
jak sedno
nie zaśpiewam ci miłej piosnki mamo0 -
Bez wątpienia piękny kawałek prozy poetyckiej. Długo się zbierałem ale w końcu doczytałem i nie żałuję. Pozdr.
0 -
krystian: dzięki za dobre słowo. Pozdrawiam
patriota: Słowacki ? Nie miałem go na myśli , ale porównanie mnie onieśmiela. pozdrawiam ciepło.0 -
ogród płonie bielą i świeci cekinami
na czarnych gałęziach w brzozowej ciszy
kołysze do śmierci mroźnymi falami
kołdrami bieli ucisza wianie
wyrasta wśród miękkich kroków
pomiędzy nami jak snu koniec
i nowy początek życia poza nami
wwiercam się w ziemię kret zimowy
drążę pod lodem gdzie kości spróchniałe
oświetlają drogę w korytarzach wspomnień
w komnatach pamięci skrytych
przed martwym słowem i wzrokiem
tam źródła żywe leniwe styksy płyną
wieczne kwiaty kwitną wśród alejek i stalaktytów
szkielety powstają i czaszki przestrzelone
łyskają oczodołami otwierają się wrota mitów
na nieskończony podziemny firmament
tu się znalazłem wyżej ogród biały
straszy jak siekiera skazańca i umarły świat
tu siebie ocalam wodę żywą piję
ze źródeł ziemi zawieram tu tajemny
pakt z czarnym aniołem co kusi różami
o płatkach rdzawych jak krew i listkach
lekkich jak popiół
biegną ku mnie wieki w spiżach
w takt trąb bojowych tańczą znajome
cienie na ścianach - dusze wołają
o przebudzenie a ja rosnę dąb czarny
pośród prochów i łuków triumfalnych
rzek odwiecznych co leniwie płyną
wrastam korzeniami głęboko tam
gdzie rozkołysane pola
poszarzałych kęp nieśmiertelników0 -
dobry, wyrazisty , na tak- myślę że puenta najcenniejsza.pozdr.
0 -
Znów niekompetentne wpisy zmuszają mnie do zabrania głosu: to DOBRY wiersz, trzeba do przeczytania go uruchomić wyobraźnię i emocje. Pozdrawiam autorkę.
0 -
@Mithotyn
Radzę uważać na słowa. Agresja słowna jest karalna. Ratuje cię jedynie indolencja strażników forum. To po pierwsze. Po drugie : wystarczy porównać twoje twory z niniejszym aby pozbyć się jakichkolwiek wątpliwości co do twojego poziomu. Pa!0 -
Cóż - dobrze napisana historia, melancholijny klimat, duża kultura słowa. Jak najbardziej na tak.
poza tym: niepretensjonalne, zbudowane dramatycznie, pisane swobodnie bez nienaturalnych skrótów, pogłębione, liryczne , intrygujące, ciekawe, dające przestrzeń na refleksję oraz denerwujące dla pozalirycznych pseudoznawców
Pozdrawiam.0 -
gabrysia: dzięki za dobre słowo. Pozdrawiam ciepło.
baba: również dziękuję za sympatyczny wpis i czytanie. Miło mi . Pozdrawiam.0 -
przesłanie ok - bardzo ...poetyckie!( jak to w porządnym wierszu:))
0 -
dobra "gra na nerwach" albo ,mówiąc gładko, napięcie dramatyczne. podoba mi się . Pozdrawiam.
0 -
spotkałem się z czarnym drzewem
wśród białych krecich kopców
co stało jak byk porcelanowy w słońcu
w czarnym milczeniu leśnych zwierząt
spotkałem się z czarnym drzewem
a co mnie tu przywiodło-nie wiem
przystanąłem w śniegu
spojrzałem w górę - niebo
było czarne a znaków na nim żadnych
nie widziałem-białe kopce krecie
ze śniegu obok stały
jak ja oczerniały pod drzewem
a po co tam stałem - nie wiem
pod białymi kopcami tunele
w głąb ziemi biegną jak źrałe strumienie
prowadzą przez metropolie i spalone wsie
miasteczka i ziemie przenicowane
są jak dobry sen jak podskórna pieśń
w którą zasłuchany stoję
tu pod czarnym drzewem
a skąd się ona bierze - nie wiem
na koniec bo koniec wszystko grzebie
pójdę za głosem podziemnym
zamieszkać wśród korzeni nieba
w korytarzach drążonych dogłębnie
w wiecznotrwałych komnatach
antytezach światła
jak kret biały co się przewiercił do nieba
i jak strażnik czasu - choć o tym nic nie wie
jak ja pod tym czarnym drzewem0 -
Myślę ,że konieczna jest zmiana obowiązującego systemu, jestem nudny wiem, ale niestety nic innego tu nie pomoże. W przeciwnym razie forum poetyckie zostanie zapamiętane jako oddział vel rozdział zamknięty. JW
0 -
Generalnie pełna zgoda z Bukowskim . Swój pogląd na temat forum i niektórych jego uczestników już wielokrotnie wyrażałem , więc nie będę się powtarzał. Wpisuję się aby przypomnieć o dobrych obyczajach:
1/ nie manipulować
2/ jeśli wyrzucać to po ostrzeżeniu
3/ wypada podać te wiele osób które chciały wyrzucenia , pisanie ,że na prośbę wielu osób jest gołosłowne
4/Joe Black - brak wierszy, brak wpisów , ktoś dopiero zarejestowany:)))))), ale przedziwnie zorientowany...
niech żyje brak manipulacji i cenzury ideolo!0 -
kibol katarzyny wielkiej zwanej wszeteczną
staś vel pomagier nie umiał grać w zespole
gałę miał pustą i brak jazdy i prawa choć w rękach trzymał ster nawy
co więcej nie było mu dane mieć dowód osobisty
prócz zeznań świadków zapraszanych co czwartek na wyżerkę gratis
gwiazda betlejemska krzywiła się nieziemsko
wszystkie konie rżały w zaprzęgu (nie była to kwadryga
coś bardziej na kształt trojki) a białe gołąbki pokoju
w noc tymczasowej jedności przeciwieństw
wyły jak wilki w ostępach podczas pełni
kibol był wierny choć miernego stanu
zaś jego napompowana jak sparciała dętka chwała
(dla jednych ocierająca się o zdradę jak niewyczochrany niedźwiedź
dla innych cudowna niczym wybór większych dóbr czy też braku ja)
rozlała się mlekiem lub wylała z kąpielą w tzw. metaprzestrzeni -
chciałoby się rzec kibolska ciecz - czyniąc okrutną czarną dziurę
w sercu europy
koniec końców niekoniecznie piękna choć nieskończenie rozkoszna katarzyna
wyzionęła ducha stąd ocalałe przed jej natarczywą chucią istnienia duże i małe
mogły wymasować podbrzusza i odetchnąć pełną piersią
ale kibol pozostał
raz towarzysz carewicz ścisnął go tak mocno
że zatrzęsła się największa drewniana palisada w europie
po czym wylało się morze obrzydliwie śmierdzącego brzozowego soku
z którego powstał gigantyczny euroswąd
choć to już temat na inną opowieść pt: jak to jest robione
ach - pozostał jeszcze nieśmiertelny passus
znaszli ten kraj...
nucony szeroko na konkursach azjatyckich czastuszek
w polsce czyli nigdzie .0 -
Zdecydowany plus za dytyramb :) Zgrabniej z ostatnią strofą jako pierwszą, wtedy trzeba by poszukać lepszej puenty w ostatnim wersie drugiej. Pozdrawiam
0 -
hrabio jacyś przebierańcy za oborą o rewolucji mówią
a co janie?
chrząkają i chwytają się za rzyć hrabio
janie toż oni mówią : na ch.. nam rewolucja
jak to?
gdyby chcieli rewolucji janie
to podpaliliby oborę i folwark
eee tam-teraz to pewnie weszliby tam
i wielką sromotę naszym koniom i jałówkom uczynili hrabio
atoli na wypadek spuść ogary
ja idę czytać wieszczów bo jeszcze chwila
a duch w dzikie bydlę się zmaterializuje !0 -
Tekst się broni i to dobrze Kompletnie nie rozumiem wzdrygnięć i oburzeń :DDD Obiektywnie(!) to jest wiersz i jest o czymś, trzyma styl i przemawia.Luuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuz...........................:))))
0 -
W sumie niegłupie skojarzenie, nie wpadłbym na to ale dobre:) Pozdrawiam ciepło
tej zimy .:)0 -
MiniaFura
wizażystka progresistka
przed lustrem nie piska
odkąd mężulek - metro-hydra-ulik
minią otulił
jej loków furę
jako wariant... pozdrawiam. JW( czytelniej miniaTurka)0 -
antygona szuka brata
kreon ma czerwony nochal
spuchł ryj kreona
ten czas
21
antygona w rzeźni
kreon się spasł
schabowych brak
się śmieją
21
brata brak
nie te ciała
wszyscy święci
baranek pod ziemią
21
oczko
klik klik
finito
i po co ci to0 -
sylwek: dzięki za sympatyczny wpis- pozdrawiam,donastępnego
patriota: dziękuję i pozdrawiam ciepło(!).0 -
nie wiem po co historia
nie wiem po co i na co
wiem tylko że buractwo
dobrą historię partaczy
i nie wiem po co państwo
w sumie nie moja rzecz
wiem tylko że zaprzańcom
należy mówić precz
i nie wiem co to poezja
i jak się poetą bywa
wiem że dobry wiersz uskrzydla
zaś gniot do bólu zawstydza
więc bracie siostro proszę
kiedy usiądziesz za klawiaturą
bądź sobą czuj coś
i nie zanudzaj bzdurą0
niepiosnka
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Opublikowano
@gabrysia_cabaj
Skąd motyw - nie wiem :))) Tak przyszedł... Podobnie jak cykl tych wierszy , klasyczny i pisany z użyciem raczej dobrze znanych obrazów. Dzięki za obecność i wpis.