Nata_Kruk

ciepłych myśli nie szczędzę nikomu ... spada wór wiązany powrozem niechcianych niespodzianek Dla tych słow, warto tu było zajrzeć... :) Pozdrawiam.

Ta treść, to bardziej renimiscencje, w sensie nieświadomego, a może świadomego wspominania. Sławo, dla mnie, trochę przegadany, chwilami zbyt wyliczeniowo. Tak bym zaczęła... skrzydło wielkiego ptaka kołuje na wzburzonym niebie słońce Piszesz na pewno o "wielkich drobiazgach", ktore są dla Ciebie ważne, dlatego trudno mi, ot tak, pozbyć się czegoś, nie mniej tu coś nie tak zapisane... uda może niżej.? ..."rzeczywistość w oczach walizy plecy uda mi się dotrzeć do ciebie?"... To jest śliczne... "tyle z tej miłości mamy ile siebie daliśmy na tacy znaczenia".. "Jądra" pomijam, nie pasują mi do tej treści. Ładne zakończenie. Pozdrawiam... :)

Znalazłam się, na chwilkę, gdzieś na prowincji "świata" i podsłyszałam żale prostego człowieka.. kto wie, z ilu ust pada .. "Cały świat na głowie stoi, aż się człowiek żyć w nim boi.".. Ja czasem też się boję i to nie jest fajne, ale treść powyżej, tak. Pozdrawiam... :)

Pewnie tak chciałeś, że.. "gorszy od szatana, lepszy od anioła".. ja pomyślałam akurat odwrotnie, ale chyba rozumiem zabieg. Prawie przetasowałam wersy i "ucięłam" drugiego człowieka, ale nie... tylko "własnemu" możnaby ciachnąć, skróci się wers no i wiadomo z treści, że własnemu. Tajemniczy tytuł. Tyle ode mnie... :)

Przeczytałam wiersz, Twoją historię znam, ale uważam, że nie usprawiedliwa Cie ona. Skoro publikujesz tak pisane wiersze, możesz spodziewać się raczej krytyki. Wydaje mi się, że każdy chciałby się tu czegoś nauczyć, właśnie dzięki konstruktywnej krytyce, tej akurat jak na lekarstwo, ale są jednak osoby, które dają dobre rady, dlaczego nie skorzystać, żeby polepszyć ewentualne pisanie. Skoro Twoje nastawienie jest takie, jakie jest, ludziom odechce się wpisywać, w ogóle. To tyle wtrącenie, mam nadzieję, że nie uraziłam. Pozdrawiam naprawdę serdecznie, Mietko... :) PS... skasowałam tego niepopr...

Pomyślałam, że jest literówka w tytule... ale nie. Szczerze, w trzeci wymiar na razie trudno mi "wybiec", ale "cekinowy świat" zabrzmiał bardzo bajkowo. Hej.

Bywałam na karuzeli w sobotnie popołudnia (ubiegłego stulecia ;), oddałaś klimacik tej "jazdy". Czwarty wers I- szej, łamie rytm, nie mam pomysłu na wyrównanie, może tak chciałaś... później rozkręca się. Trzecia jest.. :) ale to także domknięcie całości, dlatego śmiało piszę, fajna karzuela. Pozdrawiam.

Jest pomysł, ale.. piewrszy wers, inwersja aż razi, w drugim pominęłabym "rzeczy".. "we wrębowiny" z poprzedzającym je imiesłowem "dopasowując" nie brzmi dobrze, dla mnie, jak również określenie.. "nie twardnieję" (wiem o co chodzi, ale) oraz.. "w proch pękacie" i tutaj znów inwersja, ta akurat do przyjęcia. Brak mi trochę w treści pewnej "miękkości/płynności" pomiędzy... To tylko mój odbiór. Serdecznie pozdrawiam.

cichotka - plotka jest dokładnie taka, jak w Twoim wierszu. Trzy rytmiczne, równe strofki czyta się do końca ze smakiem dobrego wykonania. Pozdrawiam.

Tytuł nie chce rozmowy, a peel, w moim odczuciu, prowadzi monolog pod księżycem, jakby "docierał" do samego siebie i chyba w tym tłumie gwiazd, a jednocześnie... pustkowiu/milczeniu, dobrze mu, na razie. "przesypiamy najlepsze momenty".. jakie to prawdziwe.! Dobre zakończenie. Pozdrawiam... :)

Paw, to taki piękny ptak, ale ten polityczny, za nic... jest do bani i o tym opowiedział Twój wierszyk. Żartobliwie dokopałaś mu i dobrze. Bardzo dobra forma. Pozdrawiam... :)

Lila, .. "przejechałeś po sukience ręką", to coś więcej niż tylko dotyk... "cmok", szczerze, wolałabym pocałunek, po prostu. Czasownik "kołacze", dla mnie, bez "się"... to.. "coś pod dłonią" jest za bardzo "bezobrazowe", jak dla mnie. Oddalenia i Dotyk, dlaczego z wielkiej litery.? To chyba pierwsza taka krótka forma u Ciebie, ale warto próbować... Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ładne "refleksy", jedno, co bym ewentualnie zaproponowala, to... .. "pozwól się przeniknąć".. pozwól przeniknąć siebie.. może to bzdurka dla Ciebie, ale tak jakoś to, siebie, lepiej, może lepiej. Pozdrawiam... :)

Zamknęłaś treść w ładnej formie, "błądzenie" myśli peelki b.fajne, ostatni wers super, ale... w I- szej dla mnie, za dużo "że".. że go nie ma, że pusto, że jakby.. Lubię minimalizm słów i wiem, że nie zawsze da się tak zapisać, niemniej, tu pozbyłabym się niektórych określeń, które wydają się powtórzeniem myśli, szczególnie nie pasuje mi: ..ich strukturach, te ciche, jak to będzie, skośne ścieżki, tu przekombinowane, albo.. mapy ścieżek, albo.. ścieżki parkowych alei - nadmiar słów w tym miejscu. Złe przejście, wg mnie.. "dłużą się niczym powietrze nieogarnione słyszę".. wiem, o co chodzi, ale w tym miejscu chyba lepiej zrezygnować z "niczym". W IV- tej, może lepiej bez "swoją".. A jakby za.. "czytam".. dać, odczytać.? Tyle spostrzegłam i tak sobie czytałam. Za cięcia przepraszam. Pozdrawiam serdecznie... :) może jest choć wydaje się że go nie ma pusto wokół wskazówka goni wskazówkę światło mniej widoczne na drodze cienie zakrywają prześwity w liściach nakładają się na siebie spadają na ciche cmentarze one wiedzą jak mapy ścieżek dłużą się powietrze słyszę jak niewidomy białą laskę dotykiem bo dane mi było odczytać progi serc bo dane mi było być

Jeżeli znasz jakąś harfistkę, można śmiało zadedykować jej treść tego wiersza. Sympatycznie to ująleś. Pozdrawiam.

Tym razem skorzystam z gotowego komentarza, który jest najbliższy temu, co "poczułam" po czytaniu. Pozdrawiam.

Na krawędzi nigdy nie jest łatwo, świało niknie we mgle, a cienie niemal skowyczą po nocach za ciepłem drugiego człowieka.. dole i niedole.. emigracji, nie tylko zresztą. Z wyczuciem napisane, dołączę do grona chwalących. Pozdrawiam... :)

Dziekuję za zajrzenie... :) Również pozdrawiam.

Czytając całość, "przyhamuj" przy wersach.. "czas bywa wrogi ale zwraca wolność w alejach dat rozdaję białe chryzantemy".. powinna rozjaśnić się "trudność", tylko dojrzyj.. aleje dat.. gdzie kładzie się chryzantemy. Czy brutalnie.? chyba nie, taka kolej rzeczy... Reszta jest o "reszcie".. ;) Sebek, dziękuję, że zajrzałeś tutaj i cieszę się, że treść przypadła. Nata.

Aluno, miło, że coś wpadło w oko. Dziekuję za wpis. Pozdrawiam... :)

Złudne, jesienne widokówki, pierwszą widzę "w obrazie"... :) Pozdrawiam.

Oj Janie... wiem skądinąd, że w Rosji, w tym dniu świetują na grobach przy wódeczce i zagryzce... Romowie, raczej w domach, ale, żeby na naszych cmentarzach turlać dynie, byłby sprzeciw, moim zdaniem, albo demonstracje.. ;) Po czytaniu, uśmiechnęłam się... :) Pozdrawiam.

"dzień pobudką na wczoraj"... nie lepiej na jutro.? przecież wczoraj było to wszystko o czym peelka chce zapomnieć. Haniu, tak podałam to, co zauważyłam na nie, wedle mojego czytania. Serdecznie pozdrawiam... :)

Ula, kolejny wierszyk w Twoim wydaniu, piszesz, jak piszesz, ale do przesłania końcówki nie czepiam się, kopie jak licho i niech kopie, zaobserwowałam niejedno i tak to nieraz wygląda, niestety. Szkoda, że forma w całości nie jest taka, jak II-ga zwrotka, rozbiłaś trochę i ogólny "wizerunek" całości traci na tym. Chyba tyle... :) Pozdrawiam.

"Zakręty niepweności", któż ich nie ma, ale powinniśmy zkładać tylko dobro, zło i tak samo się o siebie zatroszczy. Klasyczne rymowanie, dobra forma wiersza. Treść mówi sama za siebie, drugi wers w III- ciej.. "bez naszej woli".. zgrzytnął delikatnie, ale i tak całość odbieram pozytywnie. Lilka, pomyślałam jeszcze jedno, jaby za.. krechy.. dać, szkice.?. wypadłoby k.k. Pozdrawiam... :)