Grażyna_Kudła

Nowa, święta racja. Cienka lina zaufania, gdy pęknie, można łatwo się poturbować - psychicznie, ale wiadomo, jak ciężko poskładać. Dziękuję za zajrzenie, pozdrawiam. :)

Wszędzie, gdzie tylko się da, Oxy! Uściski, Grażyna. :)

Miałam inne nieco przeznaczenie dla tego słowa, ale dobrze wiedzieć, że można mu przypisać kolejne :) Nad wieloznacznością jeszcze popracuję. Ja jestem za równouprawnieniem mężczyzn :))))) Pozdrawiam :)

Leo, jak miło, że zawitałaś w moje skromne progi. Pierwszy raz w tym roku, więc życzenia na cały 2012 przyjmij przy okazji - serdeczne. :)

Dlaczego, spyta Pani? Odpowiedź jest z góry oczywista: żeby było lepiej. Może kilka przykladów: "tymczasem" - co wnosi to slowo? To, co wunika z przebiegu opowieści, więc po co?... Tym bardziej, że zaraz jest kolejne słowo "czasowe" -"zawsze". "każe mi do niej wrócić" - to jednoznacznie kieruje litość od podmiotu do tej drugiej, podczas gdy litośc może tu dzialać w obie strony; może ona wrócila niedawno od innego albo o wszystkim (prawie) wie i (po chrześcijańsku) wspólczująco się lituje?... "obawą" - to słowo konkretyzuje, narzuca postaci cechę nieodłaczną - skąd wiadomo, że w mieszance emocji ta wlaśnie dominuje; pomimo narracji z pozycji bohatera męskiego, poszerzenie punktów widzenia, komplikacja psychologoczna może wzbogacić prawdę wiersza. I tak dalej... Pozdrawiam PS. Jeszcze raz przepraszam, być może ma Pani odmienną koncepcję, ale wydaje mi się, że im mniej słów, za to właściwie odsianych, tym lepszy efekt przekazu; im mniej zamykania możliwości do-myślenia czytelnikowi... Taki był mój zamysł, by litość działała w obie strony, ale zdecydowanie w Pańskiej wersji lepiej to widać. Szczególnie spodobała mi się propozycja od pierwszej do trzeciej, choć niektórzy skłonni byliby zarzucić nadmiar czasowników, ale moim zdaniem dodają ekspresji, chociaż brakuje mi czasu danego peelowi na przemyślenia. Właśnie owo "tymczasem", jest miejscem, w którym peel, podczas drogi powrotnej, być może daje sobie czas na zastanowienie, co dalej z tym bagażem, albo na wymyślenie kolejnego kłamstewka. Co więcej, w moim ujęciu, to peel jest przekonany, o swojej litości i takiego przekonania, niech również nabierze czytelnik. Dopiero w drugiej miała "zapanować" dwuznaczność - obawa (może nie zdążyła pozacierać śladów bytności kochanka), nagość (gotowość mająca na celu zmylenie "przeciwnika) i śmiech(raczej pusty, żeby zapełnić niezręczność sytuacji), nie chce wiedzieć, bo i po co, ma sama swoje tajemnice. Zastanawiam się nad zmianą liczby w trzeciej, żeby pozbyć się niedosytu dwuznaczności, mimo wszystko, w mojej i również Pańskiej propozycji. Bardzo mi dał Pan do myślenia i na pewno coś uszczknę z ciekawej sugestii, ale gdybym zabrała wszystko, winien byłby Pan współautorstwa :) Na razie nabieram dystansu i będę czynić zabiegi - stopniowe, dlaczego? Jak się już przyzwyczaję do wiersza, to ciężko tak na gorąco ciachać, może Pan też tak ma? :))) Wrócę na pewno do wiersza, zawsze wracam, chociaż nie zawsze to dobrze robi, ale po takim wsparciu, jest szansa, że tym razem będzie inaczej. Ogromnie dziękuję za poświęcony czas i pozdrawiam serdecznie. :)

Aniu: reżyserka - była na P Następny, chyba niebawem wstawię. Ciekawam, czy rozpoznasz? :))) I buziak. :)

Aniu, dostrzegłaś " ludzką twarz" w wierszu, to dla mnie ogromna satysfakcja. Staram się większości moich wierszy ją nadawać, chociaż nie zawsze wychodzi :))) Dziękuję za zatrzymanie pod wierszem. Pozdrawiam, Grażyna. :)

Ja też uważam, tak jak Hayq. I jak tu wierzyć, że milczenie jest złotem, a mowa tylko srebrem, chyba czas na przewartościowania. Pozdrawiam, Madziu. :)

Podpisuję się pod Twoimi słowami, Januszu: "szkoda, że nie potrafimy rozmawiać" Tylko dlaczego tak się dzieje...? Dziękuję, że byłeś. Pozdrawiam, Grażyna. :)

Witam stehr. Wyrazisty, bo o chorobie zwanej "wyrazistość" tłumionej przez "niedostrzegalność zamierzoną" :))) Tytuł mówi globalnie, zakończenie jednostkowo, więc je pozostawię :) Za czytanie i uwagi zostawiam podziękowania. Z pozdrowieniami :)

Zbyszku, w istocie, to strach wprowadza ludzi w zawieszenie między... - cokolwiek tam wstawić. Bardzo słuszne Twoje odczytanie, za co bardzo Ci dziękuję. Pozdrawiam serdecznie. :)

Otóż to, Krysiu, rozdarcie! Czasem nie wiadomo, w którą stronę przechyli się szala i czy tego tak na prawdę się chce??? Dziękuję za Twoje słowa pod wierszem, bardzo wymowne. Pozdrawiam, Grażyna. :)

Spróbowałam wytłumaczyć się Krzyśkowi, ale czy mi wyszło - nie wiem. Spróbuj zajrzeć, Magdaleno. Wielkie dzięki za pochwałę wiersza. Pozdrawiam, Grażyna. :)

Milczenie, to też odmiana kłamstwa, chyba... I to też nie jest dobrze. Hayq, podobają mi się Twoje rozważania pod wierszem, chociaż smutne, ale jak prawdziwe. Z podziękowaniem, pozdrawiam. :)

na bezsenność kobiecie rozmyślania gdy Ty nie śpisz obok mnie i nie ja patrzę w Twe oczy nocą zaspane maluje pejzaże stalowe końcówką palca na ciele po niebie przesuwam obłoki myśli wzburzone o tym wczoraj nią byłam dziś to znów ona już więcej nie wołam Taka mi przyszła na myśl odpowiedź kobiety po interpretacji Oxyvii J...Tyle, że ta wie, godzi się na to i chyba poddaje, albo puszcza go z manatkami. Co do wiersza...Lubię takie klimaty. Pozdrawiam Bardzo trafna odpowiedź, "moja" kobieta pewnie ma podobną w zamyśle :)) Dziękuję, Nataszo, za poświęcony czas. Pozdrawiam :)

Oxy, powiedziałaś wszystko i tej prawdy nie daje się ominąć, na własne życzenie. Dulszczyzny nie da się "wytępić" Dziękuję za zatrzymanie i pozdrawiam, Grażyna. :)

Emm, jeśli trafiłam w Twoje klimaty, to przysięgam, że przypadkiem, wcale ich nie wymierzałam... :)))))))))) A wybrałaś cudnie! Niech faceci wiedzą, co oznacza uśmieszek "słodkiej naiwności" Bo on wie, że ona wie, ale woli nie wiedzieć, więc nie mówi... i wszystko jasne. Wybory bywają różne, albo słodkie kłamstwo, albo gorzka prawda. Dziękuję za czytanie - właśnie takie. :) Pozdrawiam, Grażyna.

Już wyjaśniam, Mario. Chodzi o czas, nie ma go czym wypełnić. Wiesz, że w pierwotnej wersji wyglądało to tak: nie kocham cię krzyczę choć słowa nie padają patrzę czas jakiś... czas nieskończenie do naszej dyspozycji i nie ma niczego by go zapełnić oprócz kłamstwa moja droga jest jedna[/] Ale uznałam, że bez powtórzenia też będzie dobrze. Nawet lepiej mi tak leży, bo następujące po słowie czas, "jakiś" - sprawia wrażenie do znudzenia wydłużającego się czasu, którego nie ma czym wypełnić. Niczym oprócz kłamstwa, a oprócz kłamstwa, droga peela jest jedna. Mam nadzieję, Mario, że rozjaśniłam? Dziękuję za zatrzymanie pod wierszem. Pozdrawiam i winę za niejasności biorę na siebie :)))

Cieszy mnie, Mirku, że dokopałeś się do sensu... Dziękuję za odwiedziny, pozdrawiam. :)

Olgo, cierpienie wydaje mi się bardzo niewymierne. Trudno je zmierzyć, porównać... Ale cieszy mnie, że je dostrzegłaś między wersami. W życiu czasem trudniej je dostrzec, ba, nawet zauważyć, kiedy zaczęło się cierpieć z tej samej przyczyny, która wcześniej "uszczęśliwiała" Bardzo Ci dziękuję za ciekawą obserwację i wpis. Pozdrawiam. :)

Krzysiu, całkiem właściwe mogą być Twoje odczucia. Ale jeśli spróbowałbyś wypełniacze, potraktować jak "podkreślacze" czegoś, np: ta druga - czy zaimek "ta" nie wzmacnia tu pogardliwego tonu? jeśli nie, to widocznie zabieg mi nie wyszedł; to litość - "to" użyłam dla podkreślenia, że nie żadne inne uczucie Co do powtórzenia "wpół" jest zamierzone i ma konkretne znaczenie. Oczywiście mogłabym okroić wiersz wg Twoich podpowiedzi i nie zmieniłby zamysłu, ale pozbawiłabym go wymowy, charakteru, jaki chciałam mu nadać. Niezmiennie jednak szanuję Twoje zdanie i być może to ja nie mam racji. Bardzo mnie cieszy, że wybrałeś zakończenie, też je lubię:) Dziękuję za cenne rady, pozdrawiam. Grażyna. :)

Oj, tam, zaraz kawanaławizm. Kto to mówi, niech zważy, że to mini. Gdyby zawoalować, to powstałaby szarada. A przed czytaniem wiersza, należy zapoznać się z tytułem.... i wszystko jasne. Więc o co chodzi? Zostawiam plusa. Pozdrawiam, Krysiu. Grażyna. :)

Film bardzo inspirujący, jak się okazuje nie tylko dla mnie. Wstawiłam kiedyś na W i jeden na P. Ale nikt z komentujących nie wpadł na skojarzenie z filmem. U Ciebie, Aniu ułatwia to słowo - klucz: Nobody, czytasz i wszystko jasne. nikt dziś nie był tak bardzo jak ja Nobody Gdyby tak rozpisać zakończenie, byłaby fajna klamra z tytułem: everyman -nobody Jestem zahipnotyzowana Twoim wierszem, Aniu, jak wcześniej filmem. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Jeśli nie żałuje, to nawet nie wie, że potrafi, potrafi... :))) Fajnie, Emm. Pozdrawiam, Grażyna. :)

Aj, czy ten zaprzaniec nie skradł czasem weny??? Niech więc idzie precz i niech się święci wola peelki! Nie wiem, Aniu, czy to dobry trop, ale wiersz zatrzymuje zaszyfrowanym stylem, lubię. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)