Grażyna_Kudła

To chyba riposta tego pana, od "tanga anava"? Bardzo mi się. Pozdrawiam, Grażyna. :)

Musi - wino podziałało :))) Dziękuję, Magdo za czytanie. Odpozdrawiam. :)

Sďż˝, Oxy, ja teďż˝ w to wierzďż˝. Moďż˝e nawet to przeczytajďż˝ i skorzystajďż˝ z instrukcji obsďż˝ugi kobiety niedoskonaďż˝ej :) Pozdrawiam serdecznie, Graďż˝yna. ps. Plusy wy��czyďż˝am sama. Twďż˝j wpis, to dla mnie najwiďż˝kszy plusiak :))) I słusznie - może ja też wyłą…czę? A jak się to robi? Bo i mnie to drażni, nie cierpię konkurencji, jeśli mam być szczera. :) Zanim wstawisz wiersz, rozwiń pasek: wyrażam - nie wyrażam zgody i kliknij to, co chcesz. I już :)

otwieram oczy wyłaniam z kształtów światła czasoprzestrzeń zawieszam na niebie gwiazdy tworzę życie zamykam oczy niszczę wedle woli bez ponoszenia konsekwencji jestem niczym Taka miniaturowa antyteza mi wyszła. Pewnie zamysł też poplątałam, ale tyle mi pozostało z czytania. Pozdrawiam :)

HaiQ, Maria Bard - to jakś zmowa, z tą bajką? :)))))) Trudno, może w kiedyś, w jakiejś, będzie Wam lepiej. Ale za wejście, czytanie i szczere opinie - podziękowania zostawiam. Do następnej. :)

Są, Oxy, ja też w to wierzę. Może nawet to przeczytają i skorzystają z instrukcji obsługi kobiety niedoskonałej :) Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. ps. Plusy wyłączyłam sama. Twój wpis, to dla mnie największy plusiak :)))

A może to wino dojrzałe,,,:))) Dziękuję, Babo. Odpozdrawiam równie serdecznie. :)

Cezary, fajnie, że czytasz i szczerze komentujesz, mimo braku estetyki :)))) Pozdrawiam, Grażyna. :)

Onyx, dziękuję za zajrzenie i słowo pod wierszem. Pozdrawiam :)

Aniu, ślicznie dziękuję. Literówka poprawiaona. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Trzymam więc za słowo! A tancerka poczeka... :))) Odpozdrawiam :)

Ciężko w kłamstwie, udawaniu, jeszcze trudniej w obojętności, niespełnieniu. Ciekawy temat, Krysiu i ciekawie podany. Pożądanie, ech... Co też ta chemia z nami wyprawia. Jestem za odfałszowaniem! nad ranem, późnym wieczorem, na spacerze... ;) Podoba się że aż, aż. Pozdrawiam, Grażyna. :)

Teraz już jestem pewna: pell nie milczy, bo pisze! I to jest jego mowa w ciszy. Podobalska mini. Pozdrawiam, Grażyna. :)

na najwyższej kopule jakbyś wcześniej tego nie robił możesz zdobyć każdy szczyt tylko przestań się kontrolować eksploduj bez rozgrzewki nudzą mnie widowiska sportowe zapomnij że jestem ładna nie tęsknię za estetyką wolę butelkę dobrego wina i noc - późna soczysta jak winogrona rozrasta się w zgięciach wszech i bezświata dwie równoległe galaktyki przelewają w nieważkości plotą zdania potrącone o dźwięk kieliszków wytrawną czerwienią nie podziwiaj urody opowiadaj we mnie kobietę

Magdaleno, dziękuję. Buziak :)

Z rozpędu przeczytałam - niebieski mundurek, ale wydaje się, że musi być prochowiec? Nie pasuje mi składnia: myślę o chabrach dla niej których główki opadły wieczorem Za to jest klimat balladowo - cohenowski! Pozdrawiam, Grażyna. :)

nie wiem jak smakujesz z poczuciem winy - to brzmi kusząco ;))) Nie wiem, co z królikiem, jest podzielony? Szkoda, że marzyciałka nie są na nibynóżce :)) Witaj Babo!

Ja też nie jestem pewna, czy tak miało być, więc zaczekam, co Autor z tym zrobi :))) Pozdrawiam :)

Piękne epitafium. Wtulona w śmierć, tak po prostu - jak żyła, tak odeszła - cichuteńko... Myślę, że to dla niej powstał wiersz. I jest piękny. Pozdrawiam, Aniu. Grażyna

A bez tych słodkości ani rusz! Łatwo jednak przebrać miarkę... Podobaś. Pozdrawiam, Cezary. Grażyna. :)

racja, 9 -tka cieniutka przy siódemce, dzięki serdeczne, ale myślę, że tutaj wzajemnie się inspirujemy i doskonalimy:) pozdrawiam:)) Święta prawda, u mnie jest często tak: nie czytam - nie piszę. I kiedy jestem głodna, pędzę na orga :))) Co do dziewiątki - nidgy nie miała szans przy siódemc i co fajnie pokazałaś w swoich wierszowanych potyczkach. Buziak :)

Dzieciństwo, to najpiękniejsze miejsce na świecie! Świetnie zaśpiewałaś o tym i owym z naciskiem na to, jak cudnie jest je mieć... Pozdrawiam serdecznie, Oxy. Grażyna. :)

Ponoć, to, co najgłębiej, można zobaczyć tylko sercem. Myślę, że tytułowa kobieta ma duże serce, którym patrzy i podoba mi się taka metafora. Stasiu, wybrałaś piękne motto i pięknie się do niego w wierszu odniosłaś. Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

Może się nie rozpisałaś :))) Dla mnie bardzo wymowny jest fakt, że jesteś po raz któryś i wracasz do tamtych. Dziękuję i pozdrawiam. Grażyna :)

wiersz jest Twój, Grażynko. Poprzestawiałem go wyłącznie na własny użytek - tak mi się po prostu lepiej czytało. Skorzystałaś, fajnie, cieszę się. A najbardziej z tego, że nie wytargałaś mnie za uszy, za to grzebanie ;) Jest tylko jedna rzecz, na którą chciałem zwrócić uwagę, bo się teraz powtarza (j.w). Zabrałem to ze wstępu (w "wersji", jak wiesz, wstępu nie ma) i umieściłem w tekście, żeby jednak nic nie uszczknąć z wiersza. Więc może pomyśl, czy nie warto teraz tego usunąć. Hej, pozdrawiam. :) Jestem niezmiernie ucieszona, że zechciałeś jeszcze rzucić okiem, a nie ukrywam, jak bardzo mi zależało, bo obecny "stan" wiersza, to również Twoja zasługa. To wyboldowane - na początku jest stanem zastanym, natomiast w powtórzeniu, to powrót peela do podstawowych wartości, decydujących o trwałości, nieprzemijalności w przemijaniu - jako podstawowego budulca związku. Przypięłam też tym powtórzeniom pewną funkcję: "po sezonie" ma też dwie wyodrębnione graficzne części, jest to więc pewnego rodzaju spoiwo łączące je. Twoja sugestia tak zadziałała, jak cudowna mikstura. :))) Chyba nie zakręciłam zbytnio? Dygam z wdzięczności, Haiq, za Twój owocny trud. Serdeczności, Grażyna. :)