nAzGuL22

Ten wiersz to po prostu czysta profanacja Herberta. Wstyd po prostu. Poeci, którzy potrafią naprawdę dobrze operować piórem nie porwaliby się na takie coś. Jak dla mnie, żałosny wyczyn. Wpierw radzę nauczyć się porządnie pisać, a potem próbować kalkować innych. Zwykła grafomania, pffff.

Wiersz nierytmiczny :D A tak poważnie, rytmikę znajdujesz tylko w poezji rymowanej, w wierszach białych raczej się jej nie spotyka.

Ten tekst jest po prostu brzydki i mało estetyczny. Do tego nei wiem co autor miał na myśli, a z tekstu wynika że sam chyba tego nie wie. Masa wątków nie powiązanych ze sobą. Duże nie tym razem.

Yyyyyy, w tym wierszu nie ma rytmiki żadnej. W obydwu wersjach jakie widzę. Myli Pan pojęcia :)

Trzeba chyba jednak pamiętać że forma determinuje treść wiersza. Są pewne niuanse w poezji, których po prostu należy unikać. Poezja to słowna zagadka, której tutaj jeszcze nie ma. Wszystko jak na dłoni, samotność, sumienie, rozpacz, zwątpienie. Rzucasz tymi pojęciami i przez to czytelnik ma wszystko jak na dłoni. Do tego dużo słów mających przedrostek nie, to nie zachwyca w żaden sposób. Pisz nie wprost a naprzeciw. Ukrywaj swoją prawdę, ukrywaj rzeczywistość. Co najwazniejsze, nie krzycz pojęciami, tylko nakierowuj na nie czytelnika.

Słaby tekst. Niekonsekwencja w rymach, banalne sformułowania, a początkowa wyliczanka jednak trąci poezję na wznak. Pozdrawiam

Trudno nie odnieść wrażenia, że więcej w tym jednak prozy poetyckiej, jak samej poezji. Ale mimo to czyta się dobrze. Pozdrawiam

bzdet

Dużo pracy przed autorem, zanim jego poezja będzie naprawdę chwytliwa i umiejętna. Pozdrawiam

Bo przegadana przegadaność Bo brak momentami logiki w tekście Bo brak w tym poezji

Dziękuję serdecznie za dobre słowo :) I Tobie i Joli :)

tu trzeba zrobić porządek zetrzeć z półek biografie Dalego i Fridy wiesz że nie możesz wyjść z własnego pogrzebu zostań niech patrzą jak nie recytujesz obrazu dłońmi zresztą przesuwanie piórem po płótnie było tylko rozdzieraniem dnia zaraz po śniadaniu na biurku rękodzieła ubrane w światłocień i białą skórę oddychają ciężko mylą siebie z półkami na których Dali obejmuje Fridę samobójstwo popełniłaś jak dobry wiersz zaparzyłaś herbatę nakarmiłaś koty wyszłaś z psem na spacer on wie najlepiej jak wytropić ciebie z zeszłego roku

Gdyby prawdziwa byłaby ta definicja, którą Pani podała, to świat poezji stanąłby całkowicie na głowie. Zresztą ta definicja to najprawdziwsza w świecie kpina. Gdyby tak naprawdę było to wszyscy bylibyśmy poetami, bo moglibyśmy nawet mówić strofami i wersami. A samo pocięcie jakiejś historii w ten sposób nie czyni wierszem.

Jest tego naprawdę wiele, nie wiem, co mógłbyś czytać, znając Twoje zapędy do baaaaaaaaaaaardzo ostrej krytyki. [quote]Pokaż, że masz talent do pisania, z miłą chęcią Cię poczytam O.o --> Na słowo nikt nie uwierzy, a na razie czytałem przede wszystkim twoją poezję, której jeszcze wiele brakuje aby stwierdzić czy masz talent. Wybierz to co w-g Ciebie jest czymś, czego nie musisz się wstydzić, co poszło ci dobrze. Krytyka jest po to, aby z niej w końcu korzystać. Krzywdy ci raczej nie wyrządzę, co najwyżej nadszarpnę trochę ego.

Ale jakich środków? Dialogów? opowiadania? Zadawania pytań typ[owych dla dzieła literackiego a nie poetyckiego? Tu praktycznie brak środków stylistycznych typowych dla poezji. Zamiast tego jest t dużo zdań wielokrotnie złożonych. Masz tu zaledwie momenty poezji, ale momenty, to za mało.

Tylko że to proza, nie poezja, ale Ci religijni zapewne różnicy by nie widzieli.

Yyyy na jaki to konkurs miało niby być?

Następnym razem czytaj dokładnie i zastanawiaj się lepiej, zanim coś powiesz. Więc daj namiastkę czegoś niemarnego. Pokaż, że masz talent do pisania, z miłą chęcią Cię poczytam :)

Nie dobijaj :D

tu trzeba zrobić porządek zetrzeć z półek biografie Dalego i Fridy wiesz że nie możesz wyjść z własnego pogrzebu zostań niech patrzą jak nie recytujesz obrazu dłońmi zresztą przesuwanie piórem po płótnie było tylko rozdzieraniem dnia zaraz po śniadaniu na biurku rękodzieła ubrane w światłocień i białą skórę oddychają ciężko mylą siebie z półkami na których Dali obejmuje Fridę samobójstwo popełniłaś jak dobry wiersz zaparzyłaś herbatę nakarmiłaś koty wyszłaś z psem na spacer on wie najlepiej jak wytropić ciebie z zeszłego roku

Angello, dzieś tam jest podany mail, ale z tego, co wiem, hmm, czas oczekiwania na odpowiedź (lub w ogóle odpowiedź) jest dłuższy niż termin wklejenia nowego wiersza ;) Ano tego to się domyśliłem akurat :D A tekst wstawię na te wiersze gotowe, może ktoś wpadnie i rozkmini i coś mi jeszcze mądrego powie (cholera nie wiem czemu szukam w tym tekście doskonałości :D)

Z jednym się zgodzę, Twoja proza jest nie do podrobienia. I nie chodzi o to, że jest dobra. Niestety jest w tym opowiadaniu "Mistrz" strasznie dużo błędów logicznych, momentami składniowych. Poza tym wzięłaś na siebie ciężar napisania czegoś o kimś, kto jest nieprzystosowany do swojego pokolenia, przez co ma problemy. Problem alienacji w tym opowiadaniu jest bardzo płytko przedstawiony. Psychika głównego bohatera jest prosta jak krówka ciągutka, wygina się tylko wtedy, gdy autorce się coś innego wymyśli niż tylko łzy i smutek. Podpieranie tego opowiadania "dziełem" pani Rowling jest zwykłym kumoterstwem, które nie może po prostu wyjść temu na dobre. Widać zresztą, że autorka zamiast nadać kształtów bohaterowi, po prostu wkłada w niego wszystko, co sama posiada i sama wie. Nazywanie go Mistrzem Języka jest prawdziwą brednią, bo mistrzostwa w tym ani krzty. Radziłbym to zmienić by nie narazić się na śmieszność. Z góry przepraszam za taką krytykę, ale jeśli ktoś podpiera się słowami, że pisze od 6 lat i nie widać w tym nic wartego uwagi, to zwyczajnie się wkurzam. Chyba, że autorka zaczęła pisać w wieku 7 lat, wtedy jest to dla mnie zrozumiałe. Ale myślę, że rozmawiam z dorosłą osobą, lub przynajmniej prawie pełnoletnią. Jeśli nie, to proszę mnie wyprowadzić z błędu. Pozdrawiam serdecznie

Nieeeee. Ja nie lubię mieć tysiąca twarzy. wystarczająco jedna przeraża innych, po co kolejne? Swoją drogą nie ma tu jakiś adminów, do których to można zgłosić? Czy ta strona po prostu żyje sobie tak, jak jej się podoba?

Do mnie nie trafia ten przekaz. Pisanie wierszu o wierszach rzadko kiedy jest czymś odkrywczym. To chyba powtarzanie utartych fraz ubranych w wersyfikację. Pozdrawiam

Bo ja wiem...? nigdy się nie zastanawiałam nad takimi sprawami. Jak to już kiedyś powiedzialam, wiersze są dla mnie tykko swoistego rodzaju dodatkiem. 'Zawodowo' śpiewam, gram w siatkówkę, tańczę, piszę prozę. Dziwi mnie to trochę, co powiedziałaś. Piszesz prozę, a ona też unika sztampy, banałów, potrzebuje sprawnej ręki, braku banałów i lekkiego zjadliwego języka. Niby prostotą można osiągnąć bardzo wiele (przykład Coehlo), ale nawet ona ma swój cel. W tym wierszu tego zwyczajnie nie widać, wiec jaka jest Twoja proza?