nAzGuL22

A potrafisz nie wprost? Bo ja tego jeszcze u Ciebie, za przeproszeniem, nie stwierdziłem.

W tym wierszu po prostu nie mogła być :D Pozdrawiam

Puenta mnie też nie przekonała :) Pozdrawiam

A dyć ten tekst właśnie taki jest i taki miał być :) On nie jest o przeżywaniu uczuć, zresztą sam tytuł na to wskazuje. Wszystkie błędy w nim zaistniałe są umieszczone z premedytacją. Pozdrawiam

Pretensjonalne i mało obrazowe. Jak to mówi mój znajomy poeta, "stać cię na więcej" :)

zaskocz mnie:)

Podobno takie fanatyczki potrafią niesamowicie dogodzić facetowi....Pra to??

No tak zaraźliwa że aż tchórzliwa capica usunęła swój ostatni bzdet :D

Tak tak, najlepiej zwalać winę na tych, którzy dążą do Prawdy i są nie do kupienia. Noooo. Jakbym Rydzyka słyszał :D Uwielbiam takie swojskie klimaty :) Pani z Torunia rozumiem. Sprząta tam Pani?

Przecież nie wszedłem w ciebie zbyt szybko. Owszem, na pierwszy rzut oka wygląda to jak niedbały romans butelki z winem. Ale przecież o to w tym wszystkim chodzi, słodkie nadinterpretacje powinny dzielić pierwszy akapit. Zauważ, że brak ci pierwszych oznak nagości, średniowiecznego wstydu odzianego w błędy ortograficzne z dużej litery. Miałaś być piękna, płynnie poruszać się między ars poetica a in medias res , znaczyć coś więcej niż o miłości raz jeszcze. Jednak jesteś ponad to. Usilnie wmawiasz mi, że bóg ma znaczenie dopiero po przecinku, nawet jakościowo, że technika to wymysł inżynierów, którzy nie mieli w dłoni prawdziwej kobiety. A przecież nie wszedłem w ciebie zbyt szybko. Zanim do czegokolwiek doszło zaciąłem się na klamrze spinającej piersi.

Ze wszech miar dopowiedziany tekst.

Momentami proza poetycka. Ale ładnie i płynnie, nie razi to w oczy zbyt szczególnie. Pozdrawiam

To nie wiersz, to wyliczanka.

Schludnie i bardzo wymownie. Podoba się. Pozdrawiam:) P.S. I bardzo kobieco.

Nie znam odpowiedzi, ale przeczytanie tego wiersza nie przybliża mnie do niej ani o jotę, co więcej, autor w infantylny jak na poezję sposób stara się odpowiedzieć sam sobie. Tekst jest bardziej prozatorski, pod filozoficzny także trudno go podciągnąć. Do tego, aby przybliżyć się do odpowiedzi na temat sensu istnienia ,życia, trzeba być o niebo bardziej dojrzalszym i doświadczonym. Ba, wiekowym wręcz. A tu raczej są rozważania pseudofilozoficzne, bez konkretów, bez podparcia tego mocnymi stwierdzeniami. Dlatego jak powiedziałem wcześniej, autor sam sobie stara się odpowiedzieć na własne pytania. A gdzie miejsce dla czytelnika? Ze strony czysto technicznej. Prozatorstwo już wymieniłem. Do tego brak środków stylistycznych, masa powtórzeń tych samych słów i kwestii. To po prostu nie jest wiersz. Ale gdybyś rozwinął to w rozważania filozoficzne w formie prozy, uargumentował to konkretnie i porządnie, łądnie rozwinął, mógłby być z tego niezły tekst. Pozdrawiam

Wybacz, ale ten tekst to jedna wielka odpowiedź na wszystkie pytania jakie zadaje sam sobie autor. Przegadany do tego.

Ehhhh, to jest słabe. Takie tendencyjne.... Mroku w tym żadnego nie ma ( a raczej jest, tylko słowny). Tak jak Kla Ro radzi, zrezygnować z rymów. To za krótki tekst, aby rymy nadały mu jakiś sens. Po co kombinować z sylabizacją, białe wiersze nie wymagają takowej. Poza tym rymy spłycają wszystko. Widać, że na silę są ciągnięte do samego końca. Jeśli chcesz trochę mroku w poezji to Edgara Poe jak najbardziej powinieneś przeczytać lub wiersze barokowe. Choćby "Do trupa". Pozdrawiam

A przepraszam, faktycznie, są trzy, a na upartego, cztery. Czarny śnieg- banał, przykro mi czarne płatki- kontynuacja banału Zbieram kości do kupy- choć to w sumie wariacja wzięta z mowy potocznej, "pozbieraj się do kupy" Obojętność toczy nas jak złośliwy rak .- i ten moment to już poezja. Reszta to zdawkowe słownictwo, przecinane przecinkiem. Za mało na poezję. Za mało na dobry wiersz.

Biały, w znaczeniu pozbawiony środków stylistycznych ? To jest biały wiersz? Nie przypominam sobie aby tak to wyglądało.

Mam pytanie. Gdzie tu poezja jest? Szukałem wnikliwie, nie ma nawet pół metafory.

Jest takie słowo jak "zaplata"? Znaczy się jest to wariacja dopuszczalna w grach słownych, ale w poezji?

Tylko kamienie milkną ze wzruszenia łamią się w kościach klną łapczywie aż mech zielony odnajdzie koniec I to byłby wiersz. Poza tym: życie bez początka- nie istnieje takie słowo jak początka!! że dzieli złączonych i rozdzielonych dzieli- bzdura na wielkich kółkach Pozdrawiam

Dobrze, że przynajmniej to nam nie grozi:) Ale Napoleona w końcu mamy swojego :P

Chyba poezję powinien poczytać.....

Nie neguję Twojego zabiegu w żaden sposób. Jeśli w taki sposób chcesz podkreślać pewne kwestie, proszę bardzo. Swoją drogą ameryka jest coraz mniejsza w ostatnim czasie :) Za 5 lat będziemy pisać o wielkich Chinach :D