Alicja_Wysocka

Jacuniu, tak sobie myślę, że jesli masz słabość do moich wierszy, to jakby przy okazji troszeczkę też do mnie :) Zabieram sobie ten komplement do pamiętniczka i pozdrawiam.

Stasiu, tylko wtedy jest mi ładnie, jak przegladam się w życzliwych oczach, dziekuję :)

Michaś - ja wiem, że Ty nie lubisz tak na słodko. (A może lubisz, tylko nie przyznasz się głośno). Pozdrawiam rozbawiona :)

Stasieńko - ale coś nie tak! No bo to On ma napisać dla Niej (albo odwrotnie) Tylko wtedy się mozna upić słowem. Mój wiersz nie może Ci uderzać do głowy :P Pozrawiam przyjaźnie :) Jacku, leciutko wstawiony możesz być, nie pijany :) dragon-fly - dziekuję :)

Ech Michaś... "Do oczu się będą tulic" - czytając, patrzysz i patrzysz, i nasycić nie mozesz się tymi słowami. Jesteś bliziutko, czujesz, dotykasz wzrokiem, bo dłońmi nie mozesz. Wracasz do tych samych miejsc, słowa głaszczą Twoja wyobraźnię jak ręce. I mówisz to siebie, szepczesz w myślach - to dla mnie, do mnie, to moje... Kiedyś pisałam, że klękać zachciewa się oczom. Michaś, mówiłam o swoich odczuciach, może nie wszyscy tak mają :) Pozdrawiam trzeźwo :)

Wiesz, wierszem poeta upije jak nic, romantyczną dziewczynę, aromat poezji rozleje po sercu czerwonym się winem. Do oczu jej będą się tulić jak ręce i szepty te słowa, niewstydnie zdejmować i wielbić by dreszczy zapachu skosztować. Sprowadzi ją między wersami do puenty, że westchnie, nie wierzysz? a wszystko to tylko językiem od teraz, do niego należy. 15.07.2006.

Och Michaś, Ty łobuziaku! Pozdrawiam wesoło :)

Wiersz rozmierzony równiutko jak papier w kratkę :) Bartoszu, pniesz się w górę! Pozdrawiam.

Beny - Jeśli ktoś barykaduje drzwi przed starością, to tylko złudą. Kiedy mała dziewczynka zakłada buciki na wysokich obcasach i paraduje przed lustrem, to jest pocieszne. Ale kiedy bardzo dorosła kobieta wciska sie w ciuszki swojej córki - to jest już śmieszne. Bardzo pogodnie podeszłaś do tego tematu, naturalnie plusik :)

kyo - ale jeśli Ci coś wpadnie, to podrzuć proszę :) W każdym wersie jest dziewięć sylab i chciałabym żeby tak zostało. 'Jest Lirycznie' - to portal poetycki

kyo - hmmm... być może, choć przyznam, że mnie w ogóle nie razi. Nie bardzo mogę wywalić słowo, zabraknie wtedy jednej sylaby. Wierszyk pisałam dziewiątką. Masz może jakiś pomysł? Ps. - troszkę znajomo mi brzmi Twój nick. Nie bywasz czasem na "Jest Lirycznie?

Dziękuję Panowie :)

Michaś, chyba Egzorcyski Ci trzeba Stasiu, dziękuję za odwiedzinki i nie tylko :)

Nigdy w życiu nie zabrałabym sie za podobnie trudny (jak dla mnie) temat. Bo kimże był Dawid, jeśli nie młodym nierosłym jeszcze chłopcem, który gołą ręką, bo miał przecież tylko procę, dzielnie zmierzył się z uzbrojonym po zęby filstyńskim wojownikiem, wielkoludem. Bartoszu, związałeś refleksyjną wstęgą dwa historyczne obrazy. Winszuję i pozdrawiam :)

po ciemku guziczki do palców kleiły się wręcz nieprzytomnie skusiły je nagie prześwity musiały się bardzo zapomnieć szamańskim wprost szeptom uległy po strachu już blizny rozpięte i w ustach szukały oparcia z tęsknicy łakomej odklętej 29.07.2006.

Był sobie raz wiersz Jacek co go tu wszyscy znacie, to bardzo ciekawa sprawa bo trzyma zwrotki w rękawach. Nawet Jacka małżonka mówi, że są w kieszonkach ja dałabym nawet głowę, że śnią mu się sny wierszowe. Dzięki Bartoszu :)

Beenie M - Jacek chyba zjada wiersze na śniadanie, obiad i kolację :) Serdeczności zostawiam i pozdrawiam.

Jacku, dziękuję za wiersz, przewidziało mi się, że to Kasia Szymańska go napisała. Ale ja gapa jestem. Pozdrawiam cieplutko :) Ps. Nie zgadzam się z puentą. Nakłamałeś mi. Nie jesteś ani starszy, ani grafoman!

O, trzy literki, ale za to jakie :) Pozdrawiam.

Kasieńko, Ale fajnie, buźka :)*

Nata, wierszem można więcej nakłamać, bo kłamstwa też muszą być do rymu, znaczy parami :) Ja Mała_Kleopatra, Owieczka - dziękuję Dziewczyny :)

Tomaszu, możliwe, że czytałeś na innym portalu. Dzięki, również pozdrawiam :) Marianie, to chyba by była głupia piosenka, dziękuję Ci :)

dziś troszkę się wam pozwierzam, że czasem wierszem nakłamię, przeważnie jakby bezwiednie może z rutyny, na pamięć. tyle się muszę nakluczyć po słowach i po zakrętach, że drogi do siebie samej powrotnej już nie pamiętam. może coś ze mną nie tego… jak na spowiedzi tu wyznam, oszukać, zamotać, zmylić dla mnie żadna pierwszyzna. na zakończenie, przed kropką już przez poetyczny przymus, nie wiem czy prawdę mówiłam ale być miało do rymu. 27.05.2006.

Ale mi sie podoba to "besztanie Aluńki" Będę się starała żeby na nie zasłużyć :)

może pomyślał że będzie gratka choć raz poleżeć tak na łopatkach pozdrawiam z usmiechem :)