Alicja_Wysocka

@Migrena Dziękuję :) Wrócę do tego wiersza, niech no tylko pył opadnie, bo wzbił się w powietrze, a ja czekam aż obraz zrobi mi się bardziej klarowny :) @Migrena Ten wiersz mnie rozsypał, Migreno. W każdej jego strofie czuć, jakby świat był zrobiony z aluminium i szkła, ale przez nie sączy się coś ciepłego - może właśnie to, co zostało z człowieka? Nie wiem, czy jestem Alicją, która przeszła przez lustro, czy raczej przez ekran. Ale to, co napisałeś, zostawiło we mnie echo cyfrowe i zupełnie osobiste. Moje rozsypanie nie boli, pył wiruje - i chyba właśnie z niego powstają nowe myśli. Dziękuję. Będę wracać. :)

@Berenika97 Bereni, zbieram, zapisuję - mam chęć na kolejne. Dziękuję, za zachętę. Poczekam, zobaczę jak się rozwinie ten kierunek i czy w ogóle. Nie chcę żeby przepadły w zapomnienie, skoro mnie samą śmieszą, to może komuś poprawią humor, są autentyczne. Jako dziecko, nie potrafiłam jeszcze ich spisać, ale teraz, jeśli jeszcze kogoś do czegoś zainspirują, to mam już dwie radości - bo szczęście się mnoży, kiedy się nim dzielisz. Wzajemności :)

@Jacek_Suchowicz E tam, nie, to nie. Wiem, że to nieprawda :)

@Jacek_Suchowicz, dziękuję :)

@Berenika97 Z wyrazami jak z kochankami - trzeba ich używać, nie ufać im ślepo. Fraszka, która się uśmiecha, ale w tym uśmiechu jest i figiel, i inteligencja :)

@Maciek.J To ja tutaj sobie jeszcze posiedzę Maćku, trochę mnie przykleiło :)

List Hrabiego J. do ludu niewprawnego w sztuce literatury Najmilsi, Z głębi mojej szlacheckiej duszy, nieskalanej błędem ortograficznym od pokoleń, pragnę raz jeszcze zabrać głos w sprawie tego, co mnie boli - a boli mnie wiele, głównie cudza interpunkcja, brak tabulatorów oraz fakt, że nikt już nie cytuje Norwida na forach. Czytając opowiadania, dostaję spazmów nieestetyczności. Gdzie są ozdobniki, gdzie są kropki w należytym szyku, gdzie wreszcie duch prawdziwej literatury?! Zamiast tego - dzieci w budzie, psy, brudy, śmiechy. A przecież człowiek szlachetny wie, że najpierw forma, potem sens, a najlepiej: sama forma. Dziś rano, goląc sobie jądra (jak przystało na człowieka świadomego higieny i dziedzictwa), po raz kolejny zdałem sobie sprawę z upadku wartości. Czy Mickiewicz by się tak wygłupiał? Czy Słowacki wszedłby do psiej budy? Nie sądzę. Z poważaniem, Hrabia J. z rodu Dumnych i Dziwnych

@Natuskaa Ach, pięknie się podpisałaś, a puentę zjem :)

@Migrena Moja inspiracja? No dziękuję, jeśli w końcu na coś mogłam się przydać, Dobrego dnia :)

@Relsom Relsomie, ten wiersz płynie jak cień po ścianie – cicho, przejmująco, z melancholią, która ma swoje własne tempo. Widać wyczucie formy – piękny rytm sylabiczny, z wyraźną średniówką po piątej sylabie, co nadaje całości wewnętrzną spójność i subtelną muzykę. A zgrzyt, którego nie ma - to raczej nie w wersie, tylko w podejściu @Relsom A, jeszcze coś, sylabiczny, a sylabotoniczny - to dwa pojęcia.

@lena2_ Prawda, Leno, brakuje człowieka, żeby się wygadać, bardzo brakuje, dlatego dobrze, że można się chociaż wypisać - choć to nie to samo, ale zawsze coś, co przynosi małą ulgę, jak łzy, które oczyszczają.

@Migrena Migreno, czytasz siebie jakbyś miał gorączkę, a piszesz tak, że człowiek się nie chce wyleczyć. Czuję ten tekst w trzewiach - połyka się go, a on nie chce dać się strawić. Wraca. Jeszcze. Język - dziki, zmysłowy, szalony, nieokiełznany jak samo lato, które próbujesz uchwycić. Obrazy są jak błyski - najpierw hipnotyzują, potem bolą. I nawet jeśli to wszystko jest snem, to nie takim, który się zapomina po przebudzeniu. A niech tam Ci się śni :)

@Berenika97Cicha, ale mocna opowieść o kryzysie wewnętrznym i potrzebie pisania jako formy ratunku. Rozmawiając z sobą, masz wrażenie, że to jakiś sposób, by nie zniknąć i może jest w tym sporo prawdy.

@MIROSŁAW C., dziękuję :)

@Berenika97 Przyjdę, ale teraz muszę wyjść.

@UtratabezStratySpokojnie, poczekam :)

@Berenika97Tak, masz rację (chyba) smutny atrament jakby lepiej wsiąkał, lepiej się ciągnął, też mam sporo smutaśnych wierszy, ale są i będą, bo są moje. @MigrenaZaraz się poplączę z odpowiedziami :) dzięki za wierszątko.

@Annna2 - dziękuję, popatrz, zapomniałam gościa przywitać i podziękować, że przyszedł :)

@Berenika97 A mnie ciągnie do dzieciństwa - ja, jedna dziewczyna i czterech braci, cwaniaków. Miałam tatę po swojej stronie, ale i tak trzeba było się jakoś bronić. Ty też pisz Bereniko, nudno jest na świecie bez poezji i prozy. Trzeba rozepchnąć ten świat do granic niemożliwości. Wtedy może każdy znajdzie dla siebie jakiś kątek.

@Alicja_Wysocka Oj, wypisałam się, nawet o jednym tak napisałam: Kupiłam nowe perfumy Pazurki też w innym kolorze, Dlatego mnie nie poznajesz Muszę wyglądać gorzej... Wczoraj przyszli znajomi Zdjęcia z tobą przynieśli, Cholera, chęć wypisałam I nie mam ciebie czym skreślić! Byle piosenka czy książka Ciebie mi przypomina, Psiakrew, zwariować można Wścieknę się, nie wytrzymam! Naprawdę bardzo się staram, A wczoraj i dziś... nie dowierzam Byłam pod twymi drzwiami No byłam, o w mordę jeża!

@Migrena No to zimą ognisko rozpalimy - ale to nasze słowa będą bardziej gorące niż płomienie. Ogień przy nas nie zmarznie, bo będzie palił się tym, co naprawdę rozgrzewa -poezją, rozmową i wspólną obecnością. Trójka poetów na trawie, niezależnie od pory roku, tworzy świat trochę piękniejszym. Zgoda! A niech się ludzie dziwią i pukają w czoło :) Ale fajny Gadułka jesteś.

@Berenika97Myślę, że możesz, ale zapytamy jeszcze Migreny Coś ostatnio ciągnie mnie w te strony. Nigdy, albo mało kiedy zaglądałam na Opowiadania. Ale tak mnie jakoś naszło, że przestaję myśleć o wierszach, możliwe, że już się wypisałam... Ale wciąż szukam i czekam na piękne słowa, na nic więcej. muszę pisać wiersze to listy do siebie żeby się przekonać o tym czego nie wiem kiedy się już słowem dostatecznie zbesztam dopiero uwierzę jaka jestem śmieszna

@Migrena Czy Ty masz pióro zrobione z wiatru? Migreno, tylko powiedz – nie wstyd Ci? tak siedzieć ze mną na trawie, kiedy świat pędzi, puka się w czoło i nie rozumie, że to właśnie jest – poezja?

@Berenika97 :)