Alicja_Wysocka

Witaj Joasiu. Przepraszam, że odpisuję pojedynczo, inaczej nie potrafię :( Moim zdaniem powinno działać w dwie strony. Jak wywalą z działu Z, to obciach, jak przesuną z P, to nobilitacja. Wolę zajmować niższe miejsca, bo przyjemniej przesiadać się na lepsze, kiedy inni zaproszą. Pozdrawiam :)

Miły Amehobie jak Ty ślicznie potrafisz ściemniać wierszem :) Jestem człowiekiem małej wiary, wiesz? Najcieplej.

Kochani, nie mam odwagi wstawiać na Z-tkę. Nie czuję się 'zaawansowaną' Mam co prawda trzy po tej stronie ale dwa razy się pomyliłam, a trzeci był konkursowy. Mam pytanko. - Czy system działa w dwie strony? Czy za dobre notowania zostaje przeniesiony do działu Z?

a kiedy gaśnie świadomość świata przemienia się scena przypełzną skraje obłędów drogi do celu też nie ma to wtedy poza kontrolą poślepłe sensy zawzięcie broniące prawa istnienia mnożą się poza pojęciem mnożą się poza logiką więc nikłe szanse przeceniam żeby starczyło na życie bo własne żywię złudzenia

Witam koleżankę :)

Witam serdecznie Wszystkich gości, dziękuję :) Panie 'mateusz z miasta' - Wysoko, bardzo wysoko mnie pan ocenił, dziękuję. Gdyby dzieci z podstawówki deklamowały moje wierszydła, to byłby nadmiar szczęścia dla mnie, Kłaniam się.

znowu początek z końcem mam związać znowu te długi, słów napożyczę trzeba Jackowi oddać dwie zwrotki pusto w portfelu więc za języczek :)

Zbyszku Dwa, Jacku - dziękuję

powiedz mi proszę, jeśli potrafisz znaki pytania ładnie odegnij, czy twoim zdaniem, żyć by nie mogły na całym świecie same królewny? i gdyby miały po królewiczu, a każda para pałac ze wzruszeń, któż by im popiół od soczewicy wybierał, jeśli nie sam kopciuszek? Dobry wieczór :)

Piękny obrazek w słonecznych ramkach. Jest na czym oko zawiesić. Wieszam u siebie, niech mi smutki rozpromienia. Zostawiam w podziękowaniu makowy bukiecik :)

Dobre, poproszę. Pozdrawiam :)

Jeśli napisała Ulka, kupię. Jeśli Urszula, powinna mnie bardziej przekonująco namawiać do nabytku. Pozdrawiam.

mieszkam na styku nędzy i życia miesiąc przechodzę na żółtym świetle a wszędzie psiamać ta bylejakość zżyłam się z życiem przestać się nie chce kołdra króciutka mus prowizorka dociągać końce za pożyczone szczęście się myślę dopchać nie może na zmianę figa albo ogonek drwią bezlitośnie szklane wystawy gdy się zagapi taki ułomek więc jak to było wiatr zawsze w oczy barometr ciągnie na niepogodę

Proponuję wąsiki do każdego wersu .....Słońce wciąż patrzy w me oczy co świt..... .....gdy rankiem wstaje za oknem już gwar..... .....w ramce na zdjęciu jesteśmy już rok..... .....oby trwał ciągle ten piękny czar.....

Dzięki za przepis dużymi literami. Wydrukuję sobie i gwoździkiem do monitorka przytwierdzę. Parę rzeczy mi brakuje. Nie mam tego berecika z antenką, nie mam petów ani żytniej, lecę na zakupy. Bardzo mi się :) Pozdrawiam

Dzień dobry Ewo, wzajemnie :)

bo mi księżyc poeta na czas gwiazdki przynosi żeby śnić na liliowo i nie muszę go prosić tak usypiam szczęśliwa w sentymenty wtulona choć jest ciągle daleko jestem w jego ramionach dzień dobry :)

Witaj Stefciu, słonka w serduszka dla Ciebie :)

ależ szukam, codziennie kropla deszczu mnie zwodzi, lubię puszek lub piórko czy kawałek melodii może szkiełko, falbankę, czyichś uczuć okruszek, wszystko przydać się może nawet słomka - do wzruszeń Dziękuję :)

Też może być. Dziękuję i pozdrawiam.

tak myślę sobie miły Jacku, że z tym wampirkiem, to przesada, potulna jestem jak owieczka, czasem do rymu coś poskładam drapieżnik ze mnie raczej lichy, na co dzień jadam trawki, mlecze diamentów tyle ile zechcę, ładniejszych nie masz jak na niebie przepraszam, znowu napaplałam, uśmiechnij do mnie się czasami, dziękuję, że mnie czytasz jeszcze, bo tylko piórem mogę mamić Pozdrawiam, Jacku :)

oddam, oddam się z chęcią wyobraźni ulotnej, niech wysoko unosi, niechaj nieba raz dotknę bo mi szkoda na smutno krótkie życie zmitrężyć, rwę powrozy obiekcji, już skrzydlaty mam język tak mi cudno, lekuchno z panem wiatrem się bratać, patrz, z promyków koszyki albo wiersze wyplatam dzień dobry :)

to daremne mój drogi bo nie patrząc też widzę czuję blask przez powieki roztęsknionych złocideł moje szczęścia maluśkie co przywiewa wiatr bryzą srebrzą się na milcząco niczym w gwiazdy horyzont że się dłużę czy dziwno w diamentowych rozbłyskach wszak ich nie mam tym mocniej są kochańsze niż z bliska

znaczy na północ wędrowniku celtyckich smaków zdążasz szlakiem a mnie południe winoroślą i winogronem nęci czasem tak spotkaliśmy się w połowie dwa przypadkowe utęsknienia lecz nie do siebie może szkoda tylko do tego czego nie ma stąd każde pójdzie w swoją stronę nim stopom chęci pozakładam usiądźmy krócej albo dłużej raz chyba napić się wypada :)

pojemność czego te trzy czwarte, miara rozumu lub butelki? czy może razem się zmieszały, znów ciekawości pełnam wszelkich winnice mogą być spragnione, że marzą by im usta przynieść, jak komponować to się może i jak smakować wino w winie? bardzo dojrzały słodkie grona, błąkam się dawno idąc pieszo i drżące garście trzymam puste wołają mnie lecz gdzie są, gdzie są? coś ci się myli, to z tęsknoty i skąd się wzięła wiarołomność? wszak smaku niesmakowanego bez degustacji nie przypomną dzień dobry :)