Alicja_Wysocka

@Naram-sin zmyślaj bajki srebrny kocie nie łap myszek a jak zmyślisz tylko zamiaucz ja usłyszę odpuść sobie dzisiaj nocne polowanie starczy sięgniesz miękko łapką i dostaniesz albo spijesz ją łakomie w misce mleka twoja gwiazdka lubi koty właśnie ziewa taki obraz w ładnej ramce oprawiony chcę oglądać przy bajeczkach nieskończonych

No nie do wiary, a tyle gadasz, w sensie piszesz. Czasem zastanawiam się czy szybciej piszesz czy myślisz, ja nie nadążam, masz tym pisaniu tyle schodów, korytarzy, zakrętów, ile trzeba się nabiegać za Tobą żeby trafić i nie zgubić sensu :) Dobra, cofam wszystkie pozdrowienia, do tymczasem :)

@Kiko4 Szczerość wymaga odwagi, czuję Twój ból i walkę z myślami w tym wierszu, dzieląc się nimi wzbudzasz mój niepokój. Mam nadzieję, że znajdziesz wokół siebie wsparcie i pomoc, której potrzebujesz. Pamiętaj, że rozmowa i profesjonalna pomoc to czasem pierwszy krok ku lepszemu samopoczuciu.

@Leszczym Nie wiem Michale czy lekkość w poezji jest dobra, nie wiem też czy to sztuka, ale ona jest moja, tak ją czuję. Niezupełnie Ci wierzę, ale dziękuję, pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota Bajka za bajkę :)

@andreas Cieszy mnie, że trafiłam w Twój gust, też się drapię przy zagmatwańcach, czasem tak długo, że zapominam co miałam napisać :)

A miałam zapytać co wolisz, dobra, niech będzie :)

@andreas Wzięłam głębszy oddech, albo westchnęłam, pozdrawiam :)

@Roma, @Sylwester_Lasota, @Natuskaa, serdecznie dziękuję :)

@RomaOch, Roma Nie wiem, czy ten wiersz czytać, czy jeść :) Ciekawe doświadczenie – bardziej smak niż sens. Czy właśnie o to Ci chodziło – żeby poezję odbierać zmysłami? Pozdrawiam serdecznie :)

Odpowiem Ci w półśnie możeś i kocur, świt łachmyta co drapie o poranku ciszę jak zegar co bez kapci chodzi za szybko dzisiaj trochę przyszedł ledwie zasnęłam, zdaje mi się śniłam że łapką ktoś mnie bawi to promień smużką przez rolety na parapecie mysz zostawił tak zmieszał mi się sen z porankiem może być późno może wcześniej koniecznie muszę mówić z kotem więc zostań choćby tylko we śnie :)

@Bcmil, dziękuję :)

@MIROSŁAW C. Coś na temat rosołu muszę poszukać :)

@Waldemar_Talar_Talar Cieszę się, że Ci się spodobał :) @Rafael Marius, dziękuję :)

@Robert Witold Gorzkowski Nie, nie, to żaden pan kominiarz, tylko guzik przyniósł mi skojarzenie z kominiarzem, a czasem z pętelką, bo mówi się przecież jak nic nie wychodzi - guzik z pętelką. Ale wiersz o kominiarzu też gdzieś mam, taki na przykład kominiarz choć sadzą się brudzić musi to wobec faktu, cóż znaczy, gdy z góry patrzy na ludzi? i myślę, że oprócz tego zazdrości mu każdy z nas tego, że częściej niż wszyscy jest bliżej księżyca i gwiazd.

@Bcmil Odważnie rozpisana reinterpretacja piątego przykazania, szczególnie przypadła mi do gustu ostatnia strofa – przewrotnie „niebiańska”, a jednak bezlitośnie ziemska, brawo!

@Dagna Dziękuję za ciekawy komentarz, lubię być wyspana, ale to dla mnie nie jest proste. Za Twoją radą, dzisiaj znowu pójdę spać, serdeczności :) @FaLcorN, dziękuję :)

Co masz na myśli? @sisy89, dziękuję za ślad :)

@Marek.zak1 komentarz też uroczy, ale ja wiem dlaczego. Miły jesteś :) @piąteprzezdziesiąteMnie się widzą okazje bez okazji, również milutko ;) @Robert Witold Gorzkowski Guzik, to zdaje się przy kominiarzu działa, ale dzięki za podpowiedź, wypróbuję :)

@Robert Witold Gorzkowski Ten z poprzedniego wiersza? Możliwe :) Wzajemnie :)

@FaLcorN Trafione!

Wczorajszych snów nie zapomniałam sienie otwarte na przedprogach, skrzypną, nie skrzypną, nasłuchuję czy znowu wejdziesz w moje słowa. Posnęłam chyba, głupia panna w smugach księżyca anyżowych, zbrakło oliwy w nocnej lampie, przyszedł ze świtem wstyd pąsowy. Na wycieraczce, cóż za strata zza rzęs omglonych, sennych powiek, twój wiersz stęskniony znowu dla mnie, czemuś nie zbudził mnie, ach powiedz.

@Robert Witold Gorzkowski Zrobiłeś mi dzień, dzięki :))

@Bcmil Czekam na więcej :)

@andreas Może to jest jakaś recepta :)