dzie_wuszka

nie jestem pewna, czy można uśmiercać śmiercią :)

Właśnie. Lepiej nie ufać. wie Pan, mr Żubr, z mojego doświadczenia mam nieco szersze i bardziej rozgałęzione poczucie, niż zdawkowe lepiej nie ufać, niemniej jednak przychodzi to z czasem i z czasem odchodzi ;) przy czym, doklejając sobie owo marudzenie z dyskusyjnej przestrzeni forum, dodam, nie rzecz w tym, ile się pan napra, czy nie-cował nad wierszem, czy i jak powstało parę słów i w jakiej zlazły się ilości, ważne jak wyszło :) nie wszystkie dobre rzeczy pisze się latami i nie wszystkie wynalazki powstają w przemyslny sposób czego dowodzi chociażby penicylina dobrą rzeczą jest - wykorzystać właściwie to, co nam wpadło, takim, czy innym sposobem w łapy (mentalne) pozdro :)

Dziękuje dzie wuszko za czytanie ,to nie zachwyt ,,,ale cieple mile wspomnienia! Pozdrawiam! Ania ale źle napisane. dlatego ciepłe i miłe dla autorki, dla mnie, obcego czytacza - nuda :)

i jakoś tak zaciąga 'balladami morderców' nagranymi przez Cave'a

o, znowuu śmierć i alienacja! ;P acz nie ma benzyny i gazu :P łej tam, Gauko, ja nie wierzę w takie wiersze, nie lubię pompowania krwi i rozdmuchiwania mistycznego, jakoś tak ciągle jest nienaturalnie. kurcze, dziwne, z4e w prozie umiesz to robić, a w poezji wpada Ci się jakoś w koturnowy ton z wiersza ocaliłabym tylko pierwszą strofę. Pozdrówki :)

pierwsza strofa przeładowana pozdrawiam :)

nudny, Aluno. mizia się swoim własnym zachwytem

ładna jest myśl w ostatnim dwuwersie :)

fajny. taki nienadęty, ale też nie przegina w wysiłkowe luzactwo. złapał ton, któremu w jakiś sposób mogę zaufać w 'tych' sprawach, a to trudna sztuka ;) dla mnie jest ok

myślę, że jako taki, prościutki i dość ciekawy krok w(y)stępny do Pani/Pana badań tematu piekielnego, fajna do przeczytania będzie pozycja "Zaświaty" (Giordano Berti), a stamtąd można się już rozchodzić według tropów głębiej, dalej, rozłożyściej Pozdrawiam :) Ps: Warto też zerkać na bibliografię w czytanych pozycjach i sięgać po źródła znalezione przez autorów, niejako po śnurku ;)

a ja i owszem, o ile pamietasz :)

fajny. ja nie czytam go z podwójnością japonek. wzruszający jest , kiedy myslę o butach :) acz one przez te japońskie skojarzenia obrazowe oczywiście dlatego tak czule grają

www.myspace.com/szadysiebrdaniel a tak sobie do posłuchania. bo olsztyński, a jak wiadomo każdej pliszce, własny ogon najbliżej ;) ja osobiście różne mam odczucia, ale sporo mi się podoba, głównie w muzyce. jak mnie najdzie ochota, tudzież odejdzie lień, pewnie napiszę co, dokładniej :))

gratulacje :)

a jak się ma te parę linków do tych kilkudziesięciu wierszy o tym samym? ;) wiesz, na tomik 5,, to jeszcze malo ;) acz oczywiscie odpowiesz mi, ze nie ma potrzeby tomiku, acz to co teraz rzekłam to tylko metafora, tylko metafora. po prstu5 to malo :) sp adam ;) pa

Może jednak odniosę się pokrótce do tego co usunęłaś. Na tym portalu jest może z dziesięć procent moich bazgrołów i choć lubię pisać o tym co mi w duszy gra, to jakoś nie słyszę w kółko tego samego. Zostawiam na dowód nutki do przesłuchania. Również pozdrawiam :) www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=44021 www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=40093 www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=28802 www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=39589 www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=52606 gros twojego pisania jest na ten sam temat. :) zzasem z użyciem takiego, czy innego obrazka, albo metafory. Alis, to ciągle jest to samo. ale rozumiem, w myśl tego, co mi napisałaś wcześniej. dlatego usunęłam swój wpis, Ty nie chcesz pisać-szukać w poezji, znalazłas temat w którym się czujesz i w nim chcesz się obracać. rozumiem, nie cenię tego,bo jak rzekłam, to dla mnie stagnacja poetycka, ale szanuję wybór, jako człowieka pozdrawiam

jeszcze inaczej, bo nie chcialabym być zrozumiana, że złośliwie, a mam problem z poczuciem, jak mogą zrozumiec moje słowa inni :) zatem zmieniam. powiem tak oczywiście, Alis - to jasne, ze jeśli chcesz, możesz pisać nawet w kółko to samo :) Pozdrawiam serdecznie :)

te wiersze mają słabą "podszewkowość" emocjonalność, którą kładziesz w warstwie obrazowej, blokuje odczyt, tej (być może) istniejącej warstwy drugiej. to jest dla mnie poprawne technicznie, ale bardzo zanudzające i odtwórcze pisanie. ckliwość, a nie czułość. ** dla mnie, Alis, w Twoim pisaniu dzieje się - zero poszukiwań na poetę, pisaka, parającego się słowem - zero zmian przez te parę lat to - stagnacja

jeśli poetka ciągle każe swojej nakazuje jęczeć w ten sam sposób, nie sądzę, by wyszła poza sztambuch. nuda, nuda, nuda, Alicjo. coś, co pierwszy raz zachwycające lub kunsztowne, doprowadziłaś do rangi pozytywki. taką pozytywką są Twoje wiersze, brak w nich myśli, jest zatrzymanie w porcelanowym zapisie sztywności. pzdr. popieram Fan, u mnie też jakoś agresywnie się reaguje, z powodu kłapania dziobem, bo Te wierze stały się już kłapaniem dziobem, myśl już wyraziłaś jakieś dwa lata temu to po co wciąż ją powtarzasz? a przynajmniej, po co pokazujesz światu każdą powtórkę?

cholernie cenię i lubię k44, davisa też. w inny sposób zupełnie. k44 to rewelacyjne teksty, daj losie wielu poetom takie.

jeśli idzie o japonię, polecam bardzo piękne, 'bolesne' w czytaniu, zaś świetne w treści, "japońskie opowieści o bogach' Kotańskiego :)

taoizm nie zna i nie wyróżnia takiej granicy taoizm pochodzi z chin pzdr :)

dla mnie, Marko, za długie i zbyt jednostajne, nawet jak na babskie rozważania ja osobiście skończyłabym opowieść na znalezieniu płyty i dwóch folderach -pisanina i fotki. resztę zostawiłabym w zawieszeniu i czytelniczym głodzie. * aha, masz błąd logiczny dalej "na pierwszym z nich" - na pierwszym wierszu? no bo przecież ie otworzyła jeszcze folderu ze zdjęciami?

świetny jest Stefku. z fajnym poczuciem szczerości, bezpretensjonalny, z męskim biglem i taką lekką nutką świntuchowania, ale ze względu na wcześniejsze walory, wygląda ona fajnie, trochę ironicznie, trochę autoironicznie, trochę butnie :) fajny wiersz. podoba się wuszcze :))

bardzo wzruszające jest dla mnie wykonanie z tego koncertu 'pieśni naszego wieku' kiedy patrzę na twarze śpiewających, niesamowicie czuję takie ciepło płynące z uczuć, które mieszają się ze sobą, wpływają na siebie, pojawiają i znikają. takie poznanie i spokojne dotknięcie swojego czucia płynie w tym wykonaniu. takie oswojenie siebie i uczucia. oczywista sprawa, to moje odczucie :)