Mirosław_Butrym

Jak spóźnieni przechodnie Obojętni dla świata Przechodzimy obok W pośpiechu Tratując myśli i słowa Ślepi na cudzą radość i ból Przemijamy jak czas Nie zostawiając chwili Na zadumę Nieczuli na krzyki cierpiących Czasem kierujemy w ich stronę Nasze litościwe spojrzenie Umykamy w nicość Jak spóźnieni przechodnie W środku dnia Na szarej ulicy Dnia: Wczoraj 18:58:01, napisał(a): Dorota Karolina Ja natomiast myślę, że w tym wierszu jest ciekawa myśl, że jesteśmy obojętni dla świata i człowieka, ukazanie wielu ludzi jako wiele światów, ślepych pomimo zmysłu wzroku, nie logicznych pomimo zdolności odczuwania, niepełnych i w dodatku ten sens, "umykamy w nicość" między ludzi, człowieka bez wartości, ofiarę współczesnej cywilizacji, która wierzy w samo wystarczalność, niezależność w sensie duchowym, gdzie człowiek błądzi rozdwojony pomiędzy życiem tym światem, a czasem nienawiścią do tego świata, stając się tym samym zaprzeczeniem samego siebie i postacią dualizmu bytu.

Ładny wierszyk, dodałem do ulubionych, dzięki. Pzdr.

Kłamstwo, to tylko podstępność postrzegania prawdy, próba panowania nad cudzym rozsądkiem, rzucanie cienia na niejasność, tworzącego znamię tajemnicy; upadku istoty otwartej na pogrom, ofiary pogrążonej w prawach ludzkiej natury; sile ducha zniszczenia. Wielka śmierć, szuka wielkich mocarzy, mierzy postać, by objąć; chwycić wolą wyboru, która odrzuca porządek, więc nie zazna spokoju.

Nie ma zwycięstw bez walki, pragnienie jest cząstką mądrości, którego siłą jest upór.

Chrzest zmywa tylko pierwszy grzech, dziecko nie musi być świadome, żeby być niewinne, a więc dlaczego Bóg miałby mu zatrzymać grzech przekazany z krwią rodziców, przecież jest Bogiem sprawiedliwości, czym innym jest natomiast, świadome przyjęcie Ducha Świętego, człowiek jest istotą wolną, posiada wolną wolę i może wybierać pomiędzy Dobrem a złem, gdy unika zła i czyni dobrze, żyje w Bogu, gdy zaś żyje w grzechu jest zjednoczony z duchem śmierci poprzez grzech, który jest jej owocem i w którym współuczestniczy szatan.

Każdy kto żyje w grzechu, jest dzieckiem diabła. Pzdr.

Jak zdobędę sukces, to tylko dzięki swojej pracy, nie Sienkiewicza i pod swoim własnym nazwiskiem, tak jak widać poniżej, a wielbłąda kupię jak mi sprzedasz. Pzdr.

Prawo sprawiedliwych, w sumieniach prawdziwe, będzie wiecznie żywe.

Dzięki za ocenę wiersza, cieszy mnie, że klimat jego treści został pozytywnie odebrany. Pzdr.

Dzięki za obszerną i obiektywną opinię, cieszę się, że moja praca jest doceniona. Pzdr.

Dzięki za przeczytanie tekstu. Pzdr.

Posługa Prawdzie sercem ogłady, przemawiającym rozwija świadomość z małych okruchów pozbieranych wolą; świętą wolnością przyodzianą życiem. Zachwyca sens co nie spłyca szczęścia, poszerzanego rozwojem rozumu; czas szczerej prawdy czytelnej w światłości, nie skryje dobra w tajemnicy ciszy.

Motywacją prawo, wzorową postawą; głód pragnący siły.

Podstawą piękna, dobroć zwycięska; zasadą męstwa.

Hasła powszechnie chwytliwe; cieniem czasu nieistotnym, pozornej prawdy podstępem.

Proste zasady, mętne granice, wybory życiem.

Pozory świata, lśnią losu cieniem, czernią błękit poblakły, świst niezgody, niszczy zarys prawości, konflikt zbrojny, to dziwactwo słabości.

Dzięki za ocenę. Pozdr.

Dzięki za ocenę. Pozdr.

Starałem się żeby wiersz wyglądał dobrze, ważny jest efekt, cieszę się, że pointa spodobała się, dzięki za pozytywną ocenę. Pozdr.

Dzięki za ocenę, fajnie, że tytuł i kilka fragmentów było miłych dla ucha, szkoda, że nie całość, może następnym razem trafię bardziej w gust. Pozdr.

W takim razie życzę miłych powrotów i pogody ducha ;) Pozdr.

Miło mi, że w gust trafiłem, że mój utwór jest Ci bliski, czuję motywacji siłę... Dziękuję i pozdrawiam.

W takim razie życzę owocnych wyników serdecznie w pisaniu liryki i dzięki za pochwałę. Pozdrawiam.