[traktat o poezji]

Cytat

z wiersza najbardziej podoba mi się pieszczotliwe L. ;)

[Zmiana profesji]

Dość już powiedziałem
zdań okrągłych słów zbyt wielkich
chcę wyrzeźbić własne życie
nie ze światła lecz z materii
Ta ma ciężar ma granice
wejść w tę ciszę

On sam był cieślą
nie malarzem
niech barwy znają swoje miejsce
tak witraże są istotne
lecz nie były pierwsze

Tu są rzeczy nie ważne
że matafory chcę zapomnieć
chcę je przeżyć
nieść na rękach
własne słowa niechaj ptaki
będą i martwe

Tu mam wybór
słabą albo silną
kartę

Nie wiem czy jesteś
lecz znam Cię
ja idę dalej
chcę rzeźbić
żyć i zginąć
uparcie

Światłem będę ciągle
będę
lecz nie bardziej

[Wierszyk Panienkowy]

Kasi

Jakie kwiaty widzisz przed sobą?
- Widzę maki
więc przytulmy się makowo
i zaśnijmy - tak dla niepoznaki

Lecz we śnie...

Co to, jak to, księżycowo
czy na chwilę wróciliśmy?
A tu ciągle jest makowo!
może więc tak jednak byśmy...

Tak w czerwonej nawałnicy
ledwo słowa te dosłyszę:
Dla najmilszej czarownicy
ten czarowny wierszyk piszę! ;

[[Powiedziałem wszystko na początku...]]

Dziękuję bardzo wszystkim ;

Wydaje się, że komentarze skupiają się na ostatniej strofie - i bardzo dobrze, właśnie z takiej treści wziął się cały ten północny, bo napisany przed ostatnią północą wiersz.

Cytat

Podaruję ci jednego człowieka
dbaj o niego i bądź z nim
bo będzie celem twojej wędrówki

szkoda że gdy to niemożliwe łatwo zgubic trzy pierwiastki.


Na to właśnie próbowałem sobie odpowiedzieć, stąd symetria wiersza, dwie pierwsze odpowiadają na dwie ostatnie,

dalej musisz iść sam
niech prowadzi cię tęsknota


Odpozdrawiam czterokrotnie ;

[[Powiedziałem wszystko na początku...]]

Powiedziałem wszystko na początku
dalej musisz iść sam
niech prowadzi cię tęsknota

pamiętaj o trzech pierwiastkach
bo są zawsze w tobie
światło reszta jest przenośnią

lecz kochaj jedno ze względu na drugie

to jest właśnie wierność
rzeczy skończonych
którymi sam się staniesz

Podaruję ci jednego człowieka
dbaj o niego i bądź z nim
bo będzie celem twojej wędrówki

[ubieram Cię w powietrze]

nie odróżniam już kolorów
zaplątany w przezroczystość
ubieram Cię w powietrze

w strumieniach myśli
jesteśmy nurtem sercem powrotu
początkiem

od światła do kształtu
od kształtu do światła
mżawka drobnych wierności

jeszcze przed nami jest życie
kolejna kompozycja

[Impresja w czerni i kolorze]

Co to za fatalna końcówka!?

na dnie nocy by nie budzić
odbieramy lampom prawo głosu

to już koniec gry w kolory
wczepiona w martwy materiał
zasypiam

zabiera snom tło przeszywa tylko kontur
(...)

na którejś stronie zdejmuję skórę


- To jest Świetne, resztę proszę dopracować i zdjąć wreszcie ten przeklęty makijaż!

;P

[Podróże nocą (c.d.)]

www.patrz.pl/mp3/marek-grechuta-glos albo
www.youtube.com/watch?v=vIGy1IYpqOM

Jest sobie w Warszawie taka kawiarenka, Mesitą zwana... i bywają tam między innymi takie piosenki ;

[Droga]

Ojejejejej, co tu się dzieje?

hm...

Dziękuję za odpozdrowienia ;

[Droga]

Cytat

to na tych polach karierowicze politykierzy szczerzą zęby?
MN

Nic mi o tym nie wiadomo, ale są młode kaczątka i ciekawe zagajniki.

[Droga]

Cytat

A ja zabieram kursywę, i kilka innych wersów ;)
Z pozdrowieniami dla obojga.

Dziękujemy, też pozdrawiam ;

[Droga]

Cytat

wcześniej jeżyny, teraz truskawki....
mmm
słonecznie:)

Chyba będą też czereśnie... ;

[Droga]

Cytat

A ja zabieram kursywę, i kilka innych wersów ;)
Z pozdrowieniami dla obojga.

A dlaczego Kasiu plusa nie dasz, skoro wszystko Ci się podoba? :)
Daj plusa ;)
Pozdrawiam obojga :))

To kolejna wspólna droga, hm, nie jestem pewien, ale chyba były też kule (przestrzenie metryczne)? ;

Świetnie Agato, pozdrów Pinksa ;))

[Jednak pandemia!]

Cytat

Jutro wyjeżdżam i nie zobaczę, jak się dalej dyskusja rozwinęła, ale póki mogę, jeszcze cosik powiem. Zuźka napisała, że bez Boga źle się czuje jako zwykły "kłębek neuronów". Mam fantastyczny cytat:
"Na miejsce usuniętego Boga konwencjonalni ateiści wprowadzają jego zastępniki. Natura Holbacha ustępuje wkrótce na rzecz Człowieka. Kant, w jednej osobie obrońca i zabójca Boga (zarazem bowiem zwolennik rzeczy samej w sobie i autor przewrotu kopernikańskiego, implikującego tezę o prawodawczym umyśle ludzkim), wyrwawszy się dzięki Hume'owi z >, zapada, wraz z całą ludzkością, w >. Postkantowscy dialektycy uczynią z człowieka, rozmaicie rozumianego [...] jedyne bóstwo. Później jeszcze nadejdą czasy mniej subtelnego bałwochwalstwa, kiedy bożkami staną się Historia, Naród, Państwo. Ateizm [...] poszukiwał zawsze fundamentu, mogącego zastąpić uniwersalną boską zasadę, zdeprecjonowaną przez człowieka w imię odzyskania własnej autonomii i wciąż na nowo reaktywowaną, w postaci rozmaitych >, pod presją osobliwego wymogu - BY ODNAJDYWAĆ SIEBIE W CZYMŚ, CO NAS PRZEKRACZA [wersaliki moje - przyp. amerrozzo]" (z tekstu "Gratias agimus tibi, Marquis!" K. Matuszewskiego)".

Kto wie, może zatem znaczenie słowa "Bóg" oznacza po prostu esencję "tego, co nas przekracza, co irracjonalne"? Metafora? ;

Cytat

Bea.2u napisała: "Pojęcie boga i racjonalne myślenie nie są sprzecznościami..."

Nie są w takim sensie, że racjonalne myślenie prowadzi do powątpiewania w istnienie Boga.
Jeśli chcesz utrzymać swoje racje, przedstaw racjonalny dowód na istnienie Boga. Przedstawisz, zrywam z agnostycyzmem i staję się na powrót teistą. Nie przedstawisz, nie gadaj po to tylko, żeby gadać.

Myślę wręcz odwrotnie. Racjonalne myślenie doprowadziło mnie do momentu, w którym po raz pierwszy nabrał dla mnie rzeczywistego sensu zakład Pascala. Tzn. "widzę" pewną substancję, racjonalnie i intuicyjnie zarazem (a intuicja przyszła po racjach rozumowych) i nie wiem, czy to taki byt, martwa właściwość rzeczywistości, czy...? A więc zakładam się i ten zakład jest warunkiem mojej wiary. Co ciekawe, nie zakłada się mój "rozum", lecz "serce" - wariant obstawiam intuicyjnie.

Teraz, jakie to rozumowanie? Przy odrobinie szczęścia może uda mi się wydać co nieco względnie niebawem - i tam wszystko napiszę ; na razie figa.

Pozdrawiam

[Okno na północ]

Podoba mi się, chociaż drugą strofkę przemgliłbym lub przemienił (bo winogrona są w fiołkach, a światło na parapecie, w źrenicach, w paproci... więc struktura się raczej utwierdza niż rozpada), może tylko kosmki ;

Pozdrawiam

[Kalendarze]

prędkość nie godzi się na lawinę
pośniegowych skrzyżowań pamięci

obrazek przy lustrze, malowanie ust, tak widzę

;

[Jednak pandemia!]

Cytat

Ciężko mi się określić. Do niedawna uważałem siebie za agnostyka. Teraz może jestem ateistą agnostycystycznym.

A więc i tutaj rysuje się schemat

agnostyk -> ateista -> ...

Radzę więc uważać ;

Pozdr. teista agnostycystyczny

[Jednak pandemia!]

agnostyk -> ateista -> teista

Boga trzeba dojrzeć. Ateizm to krótkowzroczność, więc jednak, no cóż, choroba, zgoda, psychiczna ;P

A teizm to ciągła niepewność jednak, przeczucie zaledwie, widzenie i niewidzenie, wiara.

Powiedziałem ;

[Droga]

Kasi

niosę Ci truskawki
uwikłane w smak
myśli na jawie

zbieram błyskawicznie
najpiękniejszą
metaforę nagości

jesteś węzłem
wszystkich form i pobudzeń światła

gwiazdą przez którą widać
drugą stronę wody

gdy przyjdzie rozwiązanie
wstążka na wietrze
wskaże mi drogę

[dekalog]

Cytat

Być może nie rozumiem przekazu wiersza, ale opierałam analizę o prawdy kanoniczne, przez pryzmat doktryny.
Ta mówi o wierze bezwarunkowej, dlatego wiara jest wiarą samą w sobie. Cuda jej nie ratyfikują - nie sankcjonują - umacniają i owszem, jednak "cuda" same w sobie nie są wykładnią/warunkiem/dowodem/ wiary.

Chyba , że odnosimy się do porzekadła; "wiara czyni cuda" - czyni je, ale obocznie i w konsekwencji wiary, jako takiej - to nie może być jej przewodnia rola/ cel, a tak z wiersza wynika. Możemy na nie liczyć, ale nie za cenę wiary.

W siódmym używasz, zapełniacza, wytartego frazesu "życie, to nie teatr" - nie widzę rzeczowego odniesienia.
W dziesiątym nasuwa się skojarzenie z czwartym - śmierć, jako powrót do domu Ojca, dlatego nie jesteśmy bezdomni - dalej - obietnica życia w lepszym świecie/nowy początek - stąd propozycja pointy.

Tak wygląda tok moich rozważań, chyba, że o innym "dekalogu" rozmawiamy, albo to ten odautorski akcent - tak, zdecydowanie nie zrozumiałam - przepraszam, że zawracałam głowę, odchodzę w niewiedzy.
Takie tam, tylko moje...

Cytat

przykazania są po to aby je przekręcać.

Cytat

pointa kojarzy się z
"A oto jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28, 20)

i to opiera się jedynie na wierze, bo nie można tej Obecności doświadczyć zmysłami, "wiara czyni cuda", ponieważ jeśli wierzę, może mi się na tyle stać, na ile wierzę...W Ewangeliach często czytamy o uzdrowieniach tych, którzy uwierzyli zanim to się stało "idź, Twoja wiara cię uzdrowiła" (paralityk, kobieta cierpiąca na krwotok, niewidomy itd. itd);
drogą wiary są przykazania, możemy je zachowywać lub odrzucić, wierzyć lub nie - Bóg szanuje wolną wolę człowieka

Cytat

Myślę Macieju że przelałeś swoje ,gorzkie ... (...) kazdy poeta ma prawo wylać to co dusi.

O to to właśnie, dziękuję, lepiej bym Kasi nie odpowiedział ;

Pozdrawiam

[Opus no. 1]

Piękne to strojenie fortepianu..

;

[dekalog]

Dzięki bazylu, rzeczywiście przewija się tu smutek

Dziękuję Kasiu

Treść dość oczywista, a jednak nie zrozumiałaś drugiego, siódmego i dziesiątego (skoro chcesz je zmieniać i jednocześnie w tych wypadkach - choć może w siódmym mniej dosadnie - zmienić ich znaczenia) ; I być może właśnie tutaj kryje się odautorski akcent? Tak tylko się bronię, nic nic

Pozdrawiam

[dekalog]

dałem wam rozum byście siebie nazwali
cichą wiarę byście czynili cuda
miłość byście mnie odnaleźli
śmierć byście nie byli bezdomni
niepewność byście mogli być wierni

nigdy was nie zostawiłem
życie to nie teatr lecz kwestia nazw
dałem wam płacz i śmiech
nowe życie

i będę do samego końca

[kryształowe pojęcia i glina]

Cytat

Teraz możemy porozmawiać
jak kryształ z gliną

nie bardzo rozumiem roli, ale ja regularnie mało rozumiem
czułkiem :)

Cytat

zastanawia zestawienie kryształu z gliną; mineralny charakter, ale jakże odmienna gęstość - twardy/przezroczysty/cięty/rżnięty - kontra - plastyczny, figuralny/gładki, mięki- gięty, gnieciony, formowany i dostosowany...[

Myślę, że interpretacja Kasi jest aż nadkompletna, czy może raczej nadtrafna ;

Ale jeśli miałbym przypomnieć sobie ówczesną intencję - miała to być rozmowa kryształu z gliną, "gliną", a więc... człowiekiem? Czy kryształ wyraża pewien ideał, wzór dla człowieka? Może miało się okazać, że krystaliczność wcale nie jest taka krystaliczna i jednoznaczna.

Ale przecież to glina napisała wiersz, więc - to glina mówi, odbija się i mieni w milczącym krysztale.

Pozdrawiam

[kryształowe pojęcia i glina]

Dziękuję wszystkim, wierszyk sprzed lat ;

Pozdrawiam