Iris_IK

Zadziwiający kontrast pomiędzy tytułem a treścią...nic tam nie ma z wesela w tych świętach!!! Bardzo ponury obraz zbliżających się Świąt...ale tak też można widzieć ten czas. Pozdrawiam.I.

Bardzo piękny obraz,smutny i przejmujący... Dzięki piękne I.

Och, nie każdy wiersz musi zaraz być tak bardzo zagmatwany,panowie krytycy! Hola,hola...wiersz może bawić i uczyć ! A tu bawi i trochę Was oderwał od smutaśnych rozważań poważnych p o e t ó w! Całkowicie popieram! Dzięki,pozdrawiam I.

Bardzo zwięźle,bardzo się trzeba wczytać.... Pomóż trochę , naprowadź na trop! "adwent"-czas oczekiwania,wiemy wszyscy a dalej? To ,że nie rozumiem,nie znaczy , że mi się nie podoba! "ptak po cichu przyleci w czerwoną noc" pięknie malujesz ten obraz... tylko dlaczego "czerwoną"? Dzięki,pozdrawiam! I.

Taaak...Marku! Dzięki,że zatrzymałeś się tu na chwilę! Pozdrawiam. I.

Pięknie malujesz obraz...ale nie dajesz się rozbujać emocjom. Przekaz jest jakby urwany.Melodyka wiersza prosi się o jeszcze. Oczywiście poprawiłabym to i owo...niektóre rymy i zdrobnienia. Nadają całości nieco naiwny infantylny charakter. Chyba, że takie to było założenie... Dopisałabym jeszcze kilka strof...Dopisz,Dormo! Pozdrawiam. I.

...aha,Dormo,za mało poezji. Ale poezja,to nie tylko miłość i zdrada, tęsknota i umieranie... dla mnie to moment , myśl, chwila wyłączena się z rzeczywistości... Pozdrawiam .I.

:) Correga Tabs w kieszeni na zapas,nigdy nie wiadomo,gdzie protezę będzie trzeba wymoczyć...i po czym! Dzięki piękne i pozdrawiam! I.

...ten właśnie jest stary...no z października. A wyciągnęłam go , żeby trochę atmosferę patosu i dekadencji rozlużnić. Taka mała satyra. ...no ale się nie spodobała... Szanuję pogląd. Pozdrawiam. Irena.

Odpowiem Ci Dormo,jeśli pozwolisz.Zasadniczo chyba w moich wierszach wyrażam się dosłownie.(Choć różni różnie mi zarzucają) Cały wiersz jest jedną przenośnią. Kontrastem światów. Cukier w cukrze to po Oyeyowsku-nie rozumiem! Tym dzieciom słodko bynajmniej, n i e b y ł o !!! Dzięki za przeczytanie i komentarz. I.

A ja tu tej dosłowności nie widzę!!! Dosłowność jest pojęciem względnym...ja to się wyrażam dosłownie. :) I.

Stary ..nie został skomentowany...a ja tu go wydobywam antagonistycznie do "Hiacynty obumarły" :) I.

Jest nastrój! Szkoda tylko,że taki smutny. I na dodatek się podoba krytyce. Im bardziej coś smutne i dekadenckie,tym bardziej Wam się podoba.... A Wy jesteście młodzi przed Wami cały świat,całe życie... Poeci myślcie p o z y t y w n i e !!! Nie "zrób to" ! Pozdrowienia Irena.

Nie napiszę,że beznadziejny!!! Intelektualny...a może to nie jest właściwe słowo. Ja tu widzę poezję życia wpisaną w przenośni w lekcję geografii czy WOS-u ...wprowadzenie w nastrój,jakaś nadzieja... i zakończenie cokolwiek dekadenckie. Tak to rozumiem. Warto było się tu zatrzymać. Piękne dzięki. I.

Niewątpliwie tak to szanowny autor czuje...ale dla mnie to nie jest wiersz,tylko bełkot,przepraszam za wyrażenie. Może założeniem celowym było zaszokowanie odbiorcy wrażeniami antyestetycznymi? No to w moim przypadku Ci się udało. Jestem zaszokowana tym bólem...ale niepozytywnie. Pozdrawiam Irena.

...tak Gwiazdy są tu punktem odniesienia..dosłownie i w przenośni,wiersz oscyluje wokół... Feigełe-to imię dziewczynki. Dziękuję Adam,dziękuję Seweryn, że chwilę poświęciliście na przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam Irena.

Dokładnie czuje się tu bezradność... Popracuj nad formą.Czasem nie nazywaj po imieniu,każ się czytelnikowi domyślić ,o co szanownej autorce chodzi. "mnie tu nie będzie Gdzie będę?" moim zdaniem pytanie tu jest niepotrzebne. sama dalej wyjaśniasz: "Wrócę do prochu, skąd wzięta zostałam tam na półkę odłożę łzy, które wypłakałam i zasnę snem wiecznym " Bądź też konsekwentna jeśli stosujesz rymy... Oczywiście to ,co ja napisałam nie powinno być traktowane całkiem serio! Są tu lepsi ode mnie w tym fachu! Pięknie pozdrawiam. I.

Hej,dzieciaki wychodźcie wszystkie! Mandarynkami częstuje jakiś dziwny człowiek w kubraku czerwonym Mandarynkowo pachnie jego worek stary i połatany Wychodźcie wszystkie z piwnicy bez okien! Oczy czarne i wielkie mrużą słońca nie było od tak dawna Na zatęchłych kubrakach Dawidowe Gwiazdy Wychudłe dłonie wyciągają się same o kawałek chleba Skąd wziąłeś dziadziu mandarynki? Buzie umorusane i blade w niemym otwarte zaciekawieniu kędziorkami czarnymi okolone wdychają zapach mandarynek Już bać się nie trzeba? Renifery kopią w śniegu kopytami Łbami rzucają niecierpliwie Dzieciaki! Ulepcie bałwana! Zajadajcie mandarynki!

Myślę,że za dużo powtórzeń...one nie wnoszą nic nowego. Nastrój osiągnłaś,ale tę jakby quintescencję pozostawiłaś ograbioną z przyczyny i skutku. Czasem zaprzeczasz sama sobie:"Noc nie jest straszna" w tytule i potem "Noc jest straszna"w przedostatniej strofie i "Noc była straszna"w ostatniej. Postaraj się nie wygaszać blasku Twoich oczu...z pewnością ich urok przyciągnie.... Pozdrawiam. Irena.

Gdzie ten wiersz???

"cal" to rym do "dal"...nie mogłam się tu rozpisać na przykład "na dziesięć centymetrów" bo chciałam zachować rytm... Nie wiem czy coś mi z tego wyszło... Pozdrawiam I.

...niewątpliwie jest to przesłanie do osoby którą zna się całe życie... niewątpliwie nie wszyscy potrafią zrozumieć ja potrafię mężatka z 15-letnim stażem "po omacku" Pięknie dziękuję I.

...cała quintescencja mojego nastroju! ciekawam czy Oyey tu też doczepi się do dopełnień??? "pustka pełna wiary"-przepiękne słowa. Wiara napełni pustkę...wierzę głęboko. Pozdrawiam. I.

Piękny wiersz,Piotrze. Pełno w nim zadumy i ...chyba smutku. I widzę ogrom wrażliwości autora. Zabieram do ulubionych. Dziękuję. I.

Pięknie dziękuję Sewerynie za wczytanie się..głębokie. Pozdrawiam. Irena.