bazyl_prost

coś mi mówi że lepiej nie, to grozi hemoroidami straszne nawet mi nie mów , nie jestem okrutny ale boli na samą myśl, żydzi rujnują komunikacje, no ale mają swój mały świat horroru i świętości, ja zawsze chciałem ich zasuszyć i pokazać im lepszy świat jak szynce parmeńskiej

nie opowie wzmieni,nie wyżywajmy się, jakby paralela

wolna dyskusja o twórczym radzeniu sobie z czasoprzestrzennymi pętlami... np. mnie raz się sniło że wypadam z pociągu takiego zwykłego i o mało nie wypadłem, myślałem trzaskając drzwiami że tak się odnajdę w mroku kosmosu, idiotyczne, w końcu za wczasu poszedłem spać, jeszcze zderzyłem się z narkozą i usłyszałem hebrajski, pasjonujące piszcie...

ma to logikę mimo wszystko

kurcze , niezłe, tylko nie wybuchaj zbyt często w kosmosie

podrygi milkną tylko my słodycz gasi kontrasty

jesień swe ciepło obnaża wgłąb Ziemii , do ołtarza

nie podoba mi się to pojęcie bo niesie szlam, można je rozpatrzeć jak księgowa odjąć wartość od wartości, to taka dehabituacja, a jako pojęcie obronne to chowanie się z winy w kiepskim ginie

nie wiem o co wam chodzi to taki wiersz bo tak, piosenek jeszcze nie pisałem

mozaika budynków drobny wielki ruch śpiewa powietrze

weźmij buraków białych cukrowych goździka nutę kilka jabłek niedole skruszy elegancja smaku i nie odczujesz już żadnego braku anielski kielich się wzniesie toast gładki wygłoszę przelotny deszcz spłynie w wiosennych kwiatów powódź

wampiryczna pointa

idziemy po buraki tak sobie przez pola czerwona niedola okrutna ich wola czyja okrutna a czyja butna w słodyczy roztapia brat z bratem swe smutki historia skończona? czy rozum za krótki

nie jest tak szaro trzeba odgrzebać aurę Ziemii

tragedia jakaś lepiej zrobić sobie maseczke

no piekło, bez sensu

byki mi spłoszyli o świniach nie mówię i jak tu wieść życie powoli meta eleganci na szpilkach, ze szpilką, no nie są to przecież giganci o mało nie spłoszyli teraz przepraszają złe oj złe słowa się cisneły kryzys zażegnany już dzieci do łóżek bo obiad się w koszmar zamieni

anonim, do kogo?

mnie się podoba o shit nie pisałem

nie chaos był teraz najpierw była pustka która stała się chaotyczną kropką bez granic o tyle o ile ktoś w tym samym czasie nie wymyślił czegoś innego we wszechswiecie panuje szanująca się wolność

liście spadają jesienią, te kwadraty odstresowują tekst

potykam się co rano o plomby z polimeru krzyżyki dzisiejszych czasów piję indyjską pleśń ezoteryczną odurza mnie pieśnią gangesu modlitwa się snuje z szeroko otwartymi oczami raz wiatr, mnie porywasz ze sobą raz ja cię prowadzę do źródła sączy się strumień kranówki i wszędzie boże krówki i żaby co długo nie śpią i mur z kryptonitu postmodernistyczny przepych sub klasyczne nowatorstwo kwantyfikacja kolumn w trzech stylach zbieram kamyków kolory kwiaty kwitną na łące nie tak nudno, nie biednie płyną dni powszednie

tu stoje z ziołami trujące goryczą lecznicze wonią suszą się pod sufitem mikstury przeróżne sporządza okadza, złe duchy odgania i modli się wiecznie z drzewami za oknem tak bywa, tak być nie może pogańsko woła wczorajszą zorzę

jakbyś kogoś wygórowanie nie lubiła

jak latarki sygnałowe