bazyl_prost

zakotwiczony w myśli splocie otwiera przestrzeń wplata wagę dzieła jak życie dzieła wieczne czy duch jest wieczny czy wszeteczne... czy nowy świat oglądać będą czy znają wartość drogocenną

noc świerszczy otchłań nieba nic nie oświeca w samotności

bardziej zmęczenie czymś

bóle i katusze czy to powód do wzruszeń... słusznie odcumowuje łódź brzeg mnie zjadał bezczynność myśli zbyt ciężkie złudzenia ...gdzie znaleźć ogniskową dla zmysłów świat jak akwarium takie ze zmiennym kolorem płynu jak perła nie zawsze piękna i płynie łódź i płynie w mrok ogwieżdżonego morza i znajdę lub nie znajdę oko czułe

drzewa bogate w owoce boso w sadzie

równowaga tworzy na wielu płaszczyznach bólu unika wszystko bo blizna

morze jak arche spotkania muska każda nuta

nigdy nie zrozumiesz tego wiersza

złe pokemony wyjadają chleb?

jak fale bijące o brzeg bez bólu we mgle nawet zimą zwłaszcza latem wyniki różnorodne ...co przyniosą fale?

kot przyniósł wróbla jest za szafą

odszedłem wybacz mi tę miłość jadem nasza zżyłość mijaniem płynę wokół ciebie obok jak obłok my, jak dwa tory ciągle niejasnego pochodzenia

ciekawe czym teraz żyje ta wysiedlona dusza

idiotyczna postawa zakochany słodziutko idiota literatura rosyjska nie wierzy idiotom postawy bywają idiotyczne pozy zgrozy

a miało być tak pięknie jakieś szpony zabrały w nieznane nie bacząc na nic nie chciane zjadają me życie sącząc cukierkowe kłamstwa tak jakoś się odechciewa czekając na gromy z nieba

z jedynymi stos problemów

co to za peel?

zielony gąszcz po deszczu urok nagiej Ziemii

dottore, dottore

wilgotne bogactwo flora z wielkim koszem przechadza się bujnie zakrzyczane dmuchawce żółte tulipany

wiesz że sepia jest z okrzemków?

mistrz joda radzi ...zostań gromem

rozproszone chmurne zjawy gaszą żar letnie burze

dmuchawce by znikły fioletowe zioła kolorowa łąka

nie twórzcie toksyn