w bieli obłoków
błękitem
snują się między
gromami
pod cieniem drzewa
w skowycie
w zapachu lasu
u mamy
w dolinach ciemnych
jasnych wyżynach
i oceanie
w kosmosie wielkim
i pod kamieniem
nagle płyną rzeki strumieniem
przestworza to niebo i chmury, a tutaj astro, brakuje słowa , może coś świetliście, czy chmury mają związek z gwiazdami? sam nie wiem, jak się ma światło do wody, ale wiersz ładny