bazyl_prost

i następuje eutrofizacja

ani sianie ani wywoływanie , stan, cierpienie duchowe zdruzgotałaś i zbiłaś mi wiersz twierdząc że tworzę katastrofę powiem ci że wszyscy mamy problem w takim kontekście moim skromnym zdaniem Bazylu, to w odpowiedzi nieraz na twój komentarz pisałam, że wtrącasz do mojego utworu swoje trzy grosze. Gdybyś napisał do dobrych końców lub dobrego końca, to bym się nie czepiała. W twój sposób napisany wiersz wywołuje więcej cierpienia. Nie prostujesz weryfikacji, tylko zapętlasz. odchodzę w ulicę lepszych końców

sok z korzenia mandragory programowo miesza z wrzątkiem zabawne mi informacje, niektóre mącą humor nieodmiennie

Etos rycerskiej stadnej przyjaźni, fajne ale dalekie od ideału życia w atmosferze Pokoju

nie wiem po co taka trudna tematyka, ze straszną pointą, to chore, nie umniejszając, po takim wierszu zostaje niemiłe wrażenie

no...i jeszcze muszą Cię z tego umyć

eliczko nie zmyślaj głupot , nadinterpretujesz, chyba nałogowo Bazylku, posługujesz się za bardzo wieloznaczną metaforką więc co do tego wiersza tak to komentuję. Co do innych twoich utworów, Twoja myśl - nie mówię, że to myśl zła. Zasadnicza rzecz to, że jest różnica między sianiem a wywołaniem. Jeśli sianie czyli powodowanie, to temu nic odrazu nie zaradzi. ani sianie ani wywoływanie , stan, cierpienie duchowe zdruzgotałaś i zbiłaś mi wiersz twierdząc że tworzę katastrofę powiem ci że wszyscy mamy problem w takim kontekście

archaiczna postawa obronna odhodzi w cień ryft zmanierowania

ślepy zaułek dnia

eliczko nie zmyślaj głupot , nadinterpretujesz, chyba nałogowo

strasznie dużo myśli

nie potrzebuję podsumowań

tak trzeba myśleć przy soleniu

to chyba praktyczne o śwadomości twórcy rzeczy

to pustynia pragnie deszczu

to pewnie teoria humoralna albo inne licho

eliko zastanawiam się co to dla ciebie jakość życia

to ogolnie przeciw cierpieniu, wpływu już nie znajdziesz

dreszcze, widocznie taka pogoda

tylko w co i po co

tu galeria przedmiotów tajemnie kradną powietrze piękno gra ze złem w unik zatrzymany kołowrotek czeka na stację końcową czemu miałby to być krzyż pytam strukturę odchodzę w ulicę Lepszych Końców

znalazłem pryzmat na szare dni zamglone niebo ani rusz kolory sztuczne wydobywam dla swoich zmysłów odpływam w kolorowe zdjęcia farby i lakiery a wszędzie duszność szarości szara naga jama nie do wytrzymania poezja jak cieknący zimną wodą kran

tęsknoty, tragiczna pointa zapachy i barwy mają konotację byle nie na czerwono

smutna aura odnajdźmy radość w letni dzień

to wszystko przez niewyjaśnioną melancholię