bazyl_prost

bluźnie patriotyzmowi siłą rzeczy czy jeździ tu śmieciarka trujące odmiany porostów zżerają beton przykre bohaterstwo a miało nie być źle

są chyba oba słowa

nieumiarkowanie w deszczu czyja to wina? nieumiarkowanie w śmierci wielkie famfary klucz tkwi w drzwiach z trudem się otwierają to tu , to tam wirują myśli

spokój nie napisany bo po co uśmiech nie powiedziany gładka tafla wody odpoczynek

niektóre romanse to trucizna

wiele dni wiele lat nie wiadomo o czym ten kaszel z z jakiegoś pojedynku inny szkoda gadać bo tomy holocaustu ogniwo najsłabsze krztusi się jak bezpiecznik wielki szary opatrunek kto zamawiał chorobę...

szaro szaro szaro chmury chmury chmury szaro szaro szaro

tak droga pani pani piegi z ulicy Zwycięstwa marne trofeum żywe muzeum kropek dwa rodzaje jak na kamieniu porosty gdzie blask odnaleźć prosty

jaki wynik, jaki humor...?jad i rumor

mamy tu do czynienia z prawdą względną społecznie, bez-względnie nie pasującą

ciepła ziemia snuje ciepłą opowieść w grze świerszczy lato

trochę przeredagowałem

tonacje mogą być różne

wg gdzieś tu niektórych to miłość się sączy,tragicznie

trochę trudna puenta

mniej niż wszystko film którego nikt nie chce oglądać

na granicy wiary i nie-wiary wyklęte snuje się jak trujący bluszcz jak klisza , czy naświetlona? jak niekonieczny film niedoskonały mniej niż wszystko ból

to haiku sensoryczne,wiem niedoskonałe

to nienajlepsza konkluzja lata

dźwięki cytr otaczają groza spowija dreszcz

sumienia pewna gra między zdrowiem a prawdą gromadzę informację przes wodny filtr jak gdyby , jakoś mniej , więcej pachnący sen perła, woń brak wyniku, konkluzja itd.itp magazyn czasów niedoszłych

prawdziwa alchemia słowa ...to nie jest tylko sen

tu zaczyna się survival

Lubię te spacery po molo, im dalej tym bliżej gwiazd, psują się zęby, zbyt sucho, bryza orzeźwia, jestem morzem. Zastanawiałem się czy nie lepiej się utopić, znika troska, dotykam dna jak kamień, snuje się inna opowieść. Im częściej umieram tym bardziej żyję , chyba nie chcę nie istnieć, to nie możliwe? Zniknąć jak w niszczarce, wyzerować wibracje... jałowość,welinowy sweter, bezustannie coś , albo całkiem nic. Zakopany w gołej ziemii gram z nią w trefle, bez ustanku krzywię gałęzie na swoją modłę. To tu, to tam bogowie istnienia wyznaczają swoje tony,giną w truskawkach zbrojne surmy,posoka, zaraza, rozkład i niechęć, przedawnione? Czy to ładnie psuć dzieło z DNA? Wielki łańcuch życia, kto wymyślił nożyczki?

nie płacz niebo nie płacz plotki ciężkie to jeno