Sylwester_Lasota

Ładny kwiatuszek, sympatyczny wierszyk. Do poczytania :-).

I jeszcze jedno. Powoj jest trujący. Do poczytania :-).

Byłem, czytałem :-). Pomysł dobry, ale można jeszcze przemyśleć wykonanie. Pozdrawiam.

A jeszcze jedno. 'uparcie' zmieniłbym np. na 'niezmiennie', bo, jeśli dobrze odczytuje, to zmierzanie jest raczej konsekwencją upływu czasu niż wytrwałości PL :-). Jeszcze raz pozdrawiam.

Ee... czepiam się chyba niepotrzebnie. Teraz to znów w pierwszej mi coś zgrzytnęło, a poprzednim razem przeczytałem ją bez potknięcia. W każdym razie już wiem w czym rzecz. W środkowych zwrotkach występują dość wyraźne, choć niedokładne, rymy: przestrzeni - dłoni, bieży - mieni. I to bardzo ładnie gra. Niestety w skrajnych strofach brak tej muzyki, a chciałoby się żeby po brzegach było równie pięknie jak w środku :-). Pozatym gdyby udało się ustawić rytm np. na 4/4 lub 5/3, byłoby super :-). Na szczęście moje chciejstwo pozostaje tylko chciejstwem, a Ty zrobisz z tym, co uznasz za stosowne. W każdym razie proponuję nie brać się za to, gdy brak nastroju. Do poczytania :-).

Po przeróbkach jakby trochę lepiej (albo nastrój mi się zmienił ;-)), myślę jednak, że gdzieś tak od jesieni warto by było jeszcze wygładzić. Pozdrawiam i do poczytania :-).

Ło kurde, ale walnąłem ortografa w poprzednim komentarzu! No nic, może nikt nie zauważy :-D. Pozatym wszystko się zgadza, a wiersz jaki jest, każdy widzi :-). Kłaniam się i pozdrawiam.

Trochę stereotypów opisanych jasno aż razi. Właściwie mógłbym napisać: "Toż to sama prawda", ale ponieważ ze stereotypami jest tak, że najczęściej są nie do końca prawdziwe i najczęściej wynikają z niedostatków naszej wiedzy o przedmiocie, którego dotyczą i pomimo, że są potrzebne naszej psychice, żeby jakoś uporządkować ten chaos, w którym żyjemy, to, choćby ze względu na prestiż Autora, poprzestanę tylko na tym, od czego zacząłem. Do poczytania :-).

Przeczytałem pozostałe Twoje dwa, tutaj opublikowane wiersze. To co się rzuca w oczy, to to, że nadużywasz zaimka 'me' i próbujesz rymować, jeśli tekst na to pozwala. 'me' jest archaizmem, zdaje się :-), i nadużywanie go nieco razi. Po prostu, nikt tak dzisiaj nie mówi. Rymowanie z kolei, moim zdaniem, takie żeby nie budziło śmieszności, jest naprawdę dużą sztuką i wymaga długiego treningu. Jeśli chcesz rymować, to na początek proponuje poczytać jak inni to robią i... próbować, próbować, próbować... To co mi się podoba w Twoich wierszach, to ich refleksyjny charakter. Moim zdaniem jakaś nadzieja jest :-). Do poczytania.

Jeszc nie wiersz, jeszcze nie poezja, ale jakiś zalążek już jest :-). Może kiedyś coś z tego wzrośnie. Do poczytania :-).

Lubię miniatury, jednak w tym przypadku odczuwam niedosyt. Do poczytania :-).

A mnie jakoś nie ruszył. Chociaż, nie powiem, są momenty, jak np. ta kanapka z pomidorem. Pozdrawiam i do poczytania :-).

A mnie jakoś nie ruszył. Chociaż, nie powiem, są momenty, jak np. ta kanapka z pomidorem. Pozdrawiam i do poczytania :-).

Fajne... opowiadanie :-). Fajne bo sprawia wrażenie podszytego prawdą i szczerością. Taka fotografia. A to lubię :-). Pozdrawiam i do poczytania :-).

No proszę, jaką siłę ma w sobie ten z pozoru niedoskonały utwór, że potrafił Panów z Zetki ściągnąć na niziny P i jest dzięki temu co poczytać :-). Zaprawdę, nie zbadane są wyroki boże :-). No to co? Zapraszam do siebie, na bagno. Do poczytania :-).

Przykro mi, również nie przypadł. Sens wyłapuję i w próbie przestania widzę jakiś mały plus, ale niestety, oprawa zdecydowanie nie ta. Do poczytania :-) i pozdrawiam.

Wygląda to na bardzo młodzieńczy wiersz, co wcale nie musi mieć odzwierciedlenia w wieku Autora :-), ale uważam, że można nad nim jeszcze chwilę popracować. Choćby dla treningu :-). Pozdrawiam i do poczytania :-).

l można usunąć i inne zmiany wprowadzić wybierając 'Edytuj' z prawej strony pod wierszem :-). Pozdrawiam.

Moim zdaniem temat tematowi nie jest równy. Trudno porównywać pisanie o ptaszkach, liszkach, czy motylkach do próby nawiązania np do masakry polskich żołnierzy pod Monte Cassino. To ostatnie moim zdaniem wymaga przede wszystkim odpowiednich środków wyrazu i pewnej spójności treści i formy, siły i delikatności zarazem, a także pewnej dojrzałości przekazu. Tego wszystkiego w tym przypadku odczuwam niedosyt, chociaż popieram i doceniam pisanie o historii, bo nasza zbiorowa pamięć wydaje się być zatrważająco nietrwała. Pozdrawiam. Do poczytania :-).

O kurcze! To jest bardzo ładny wiersz. Chociaż żadne ze słów użytych tutaj przeze mnie nie jest właściwe, tak jak nie byłyby właściwe żadne inne słowa, na opisanie wrażenia jakie na mnie wywarł. Szkoda, że nie ma mechanizmu awansowania utworów do wyższego działu. W tym przypadku bym próbował. Pozdrawiam i do poczytania :-).

W pas się Paniom kłaniam i dziękuję za uznanie, a na usprawiedliwienie czepiających się rytmu, napiszę tylko, że wbrew wcześniejszym zapowiedziom rytm wyrównałem :-). Kłaniam się ponownie i pozdrawiam. Do poczytania :-).

Tym razem jakoś tak, Krystyno, spłynął po mnie Twój wiersz. Może to kwestia nastroju, a może czegoś w nim zabrało. Nie wiem. Poczekajmy na komentarze innych :-). Pozdrawiam.

Zapisywanie na kartkach jakby trochę anachroniczyne, ale... czy to nie jest właśnie znak czasu? Pozdrawiam

Nie chodzi mi o cenzurę, tylko o to, że 'spółkowanie', aczkolwiek zupełnie poprawnie użyte, przenosi moją wyobraźnię od stołu w zgoła zupełnie inne obszary. Pewnie podobnie zadziałało by w tym przypadku 'współżycie', ale myślę, że jeśli Autor jest świadomy takiego efektu, to żadne zmiany nie są konieczne. Pozdrawiam

Słowo daje, przeniosło mnie do Baroku ;-). To było pierwsze moje skojarzenie. W tym kontekście całkiem fajny wierszyk. Jednak z tym spółkowaniem w towarzystwie to już chyba trochę przesadziłeś, co? Pozdrawiam