Sylwester_Lasota

:) serdecznie pozdrawiam :)

albo ciebie jeszcze raz :)

cię pozdrawiam :)

Wybystrzyło się niebo i mróz skrzący się sroży, przyszła bieda do świata, co wydawał się boży. Pola bielą pokryte, suche sterczą badyle, wicher drogę zamiata, śniegiem dymiąc co chwilę. Zima okna zasnuła lichuteńkiej chałupy, dzieci w kącie się tulą, ciepłej pragnąc otuchy. Matka zupę im warzy na dymiącej kuchence, każdy talerz okrasza nie tłustością lecz sercem. W piecu ogień wygasa, już się kończą polana, jeszcze jedną noc trudno przetrwać będzie do rana. Wraca ojciec najmita z miną strasznie ponurą, bo dziś pan Mróz, dyrektor, właśnie zamknął swe biuro. Pozamykał fabryki, robotników pozwalniał, więc nie będzie wypłaty, a tu pusta spiżarnia. Nie wystarczy już dzisiaj ta po ojcach im scheda, dwa hektary bez ćwierci, żyć, ni umrzeć się nie da. Przed oknami przejechał śnieżny spychacz z hałasem, drogę nieco oczyścił, lecz wał spiętrzył przed wjazdem. Nie przewidział nikt zimy, która potrwa do lata, klnie więc ojciec po cichu urokliwość ich świata. Chodzi, mrucząc pod nosem i coś ciągle powtarza, że jednego bogaci, co drugiego zubaża. 02.2010 r.

Myślę, że w sumie można :) Pewnie znasz tę sentencję, że żeby zło się krzewiło, wystarczy żeby dobrzy ludzie nic nie robili? Uważam, że coś w tym jest. Co do Twojego przykładu, to osobiście nic nie mam do "czynienia dobra na pokaz". Może nie jest to szczere działanie, ale nie czuje się upoważniony do sądzenia cudzych intencji. Liczą się raczej owoce. To też jest zadziwiające, że czasami z nie do końca czystych pobudek potrafi zrodzić się coś dobrego. Osobiście uważam, że dobro przegrywa ze złem dopiero wtedy, gdy to ostatnie zdobywa powszechne uznanie i akceptację na tyle silną że potrafi ludzi zaślepić do tego stopnia, że nie są w stanie ocenić realnej sytuacji tylko podążają za nim ku mniejszej lub większej katastrofie. Lepiej więc gdy ceni się dobro, choćby było ono tylko na pokaz i tylko tu i teraz :). Chociaż szczerość też ma u mnie najwyższą cenę :). Dziękuję za piękny komentarz i serdecznie pozdrawiam.

Dziękuję, bo to również do mnie! Jednak wpisuję komentarz, ja bym "źle" zamieniła na "zło". Bardzo mi się podoba puenta. Serdecznie pozdrawiam - baba Witaj :) Często zdarza mi się czytać i nie pozostawić śladu, z różnych powodów, więc nietrudno się domyślać, że i innym to może się zdarzać. Ponieważ zasługują na szacunek w tym samym stopniu jak ci wpisujący się(a w niektórych przypadkach może nawet na nieco większy ;)), więc staram się o nich też pamiętać :). Co do sugestii, to tak jak napisałem, zależał mi się nieco ten wiersz na dysku. Wbrew pozorom nie była to jakaś otchłań czasowa, ale jednak wystarczająco długo by o nim zapomnieć. Zastanawiałem się wiec dlaczego napisałem 'źle przychodzi', a nie 'zło przychodzi'. Nawet chciałem to poprawić, ale doszedłem do wniosku, że jednak taka forma ma sens. Dziękuję jednak za uwagę i pochwałę zakończenia. Kłaniam się i pozdrawiam :)

a mi się tak skojarzyło: ................................................................... W berecie, w czapce, chustce W berecie, w czapce, chustce W czapce od stryjka ze Lwowa Na falochronie w Ustce Na falochronie w Ustce Zakochaj we mnie się znowu Refren: W kinie, w Lublinie - kochaj mnie W Kłaju, w tramwaju - kochaj mnie Nie marudź, nie szlochaj ale z calej siły kochaj W gminie, w Kętrzynie - kochaj mnie W metrze i w swetrze - kochaj mnie Czy miasto czy wiocha ty mnie z całej siły kochaj ............................................................................... wiersz moim zdaniem nieco się rozmazuje chociaż przebrnąłem :) i są fajne momenty ;) kłaniam się i pozdrawiam do poczytania :)

grunt to się nie łamać dorośli to duże dzieci często wkładają sobie lewy but na prawą nogę a ziemia ciąży wszystkim tak samo coś to ciążenie ostatnio za mną łazi miło było poczytać pozdrawiam

z wyjątkiem chlapania między brzegami się podoba. ciekawy, refleksyjny wiersz. chwilę można nad nim podumać. co uczynił i poszedł dalej ;) pozdrawiam i do poczytania :)

nie pamiętam kto to powiedział: kiedyś wymagałem od ludzi bardzo dużo, dziś cenię ich za drobiazgi. może niedokładnie to samo, ale coś podobnego odnajduję w tym wierszu. pozdrawiam.

chyba wypada mi tylko zamrugać i pozdrowić ;) ;) pozdrawiam:)

a tak w ogóle to ciekawa sprawa z tym wierszem. przeglądałem swoje stare pliki i natknąłem się na to. uleciał mi tak z pamięci, że aż wydawał się obcy, jednak coś we mnie ruszył więc posłałem :) Pozdrawiam Wszystkich czytających również tych, którzy nie pozostawiają śladów :)))

osobiście skłaniałbym się ku ostatniej :), ale cieszy, że chociaż pierwsza przypadła. dzięki za komentarz serdeczności :)

sorki, ale też odnioslam takie wrażenie pozdrawiam ciepło No cóż, gusta nie podlegają dyskusji :), a ja nie będę się upierał przy tym, że ten wiersz zmieni świat ;) Bardzo się cieszę z wizyty i gorąco pozdrawiam.

Dzięki za wyciągnięcie istoty i za jej pochwałę. Cały problem w tym, że, odnoszę takie wrażenie, te oczy bardzo często nie otwierają się nigdy. chociaż w naszym, czysto ludzkim rozumieniu. Bo co dalej, tego ponoć nikt nie wie. Ponadto, odnoszę wrażenie, że otwarcie oczu jest bardzo często w znikomym stopniu zależne od ich posiadacza, a często nawet zewnętrzna presja na nic się zdaje. Nisko się kłaniam i pozdrawiam.

Dzięki za przybycie, czytanie i... niezwykle tajemniczy dla mnie komentarz :) Odwzajemniam serdeczności i dużo ciepła życzę :)

i nie dla samej przyjemności żyje człowiek niby wszystko tak oczywiste a ogrody zła kwitną wokół wypielęgnowane dzięki za transformację pozdrawiam.

Dla mnie szczerość jest jedną z najważniejszych cech, wiec dla mnie wręcz pożądana. Mogę być za nią jedynie wdzięczny :). Co do oceny. Od pewnego czasu nie ma dla mnie rzeczy zupełnie oczywistych, ale rozumiem Twój odbiór. Dużo zdrowia Ci życzę :).

:-o! :))) to nie wiem co mam napisać ;) kłaniam się ponownie.

Mam nadzieję, że to nie była stracona chwila :) Odkłaniwuje się :)

człowieczą skłonnością jest nazywanie wszystkiego ciepły, sympatyczny wiersz pozdrawiam serdecznie :)

dzięki Magdo :) Judyt, ale z uśmiechem ;) serdecznie pozdrawiam Panie :)

ładny wiersz miło było przeczytać serdeczności załączam :)

miejscami dość dosadnie, a miejscami... poklepywanie po pleckach trochę rozczarowuje. poza tym dość odczuwalny przerost formy, nieco barokowej, nad dość przewidywalną treścią. pozdrawiam i do poczytania :)

można wiele dobra uczynić lecz zło przychodzi łatwiej wypiera się dla siebie szuka mąci i miesza łaskocze kusi i mami plącze i mota oczy najczęściej otwiera zbyt późno zamknięte