Sylwester_Lasota

No to mamy portal korespondencyjny teraz :))) Ciekawe czy odpowie ... Sorry, ale to drugi tekst w formie listu do kogoś, który w tej chwili czytam :) Pozdrawiam

Nawet ciekawie namalowany ten rajski obrazek :) Pozdrawiam

Dziś jest w Wesołym Miasteczku bal... Karnawał trwa już od zeszłej wiosny. Większość ogarnął zabawy szał, choć klimat nie zawsze bywa radosny. Ach ten maskowy, maskowy bal, trudno jest w gębach już się rozeznać... diabeł anioła dziś maskę ma, a anioł chyba w nicość się przebrał. Wesoła muzyka bez przerwy gra, prowadzi didżej z Nieznanej Góry, wszyscy tańcują w jej rytm i takt, choć nogi plączą się już niektórym. A w zamku strachów wciąż jakiś duch w mętnym zwierciadle rysuje przyszłość wpatrzonym w niego. Spory jest ruch też w gabinecie krzywych umysłów. Jak chcesz się bawić, musisz coś brać... Wszystko jest teraz prawie za darmo. Jak nie chcesz, pewnie trafi cię szlag, lub ci zarzucą niesolidarność. Ach ten maskowy, maskowy bal, trudno jest w gębach już się rozeznać... diabeł anioła dziś maskę ma, a anioł chyba w nicość się przebrał. https://poezja.org/utwor/170019-wesołe-miasteczko/ https://poezja.org/utwor/181233-wesołe-miasteczko-ii/ Powyżej odnośniki do poprzednich odcinków Wesołego miasteczka.

Początek super, dalej też płynie, ale wydaje mi się, że na zakończenie zabrakło nieco pomysłu :) Pozdrawiam :)

Z wyjątkiem tego wersu: Z powodu łba i strzelania. Pozdrawiam

Pamiętam!

Obym... Dzięki i wzajemnie :)

Poprawione :) Może jacyś, ale odnoszę wrażenie, że większość żyje jednak chwilą obecną i po prostu goni za zbytkiem. Może się mylę. Dzięki za czytanie i również pozdrawiam :) Na taką uwagę czekałem :))). Masz rację, przekombinowało się trochę. Już poprawione, mam nadzieję, że teraz da się to przebrnąć bez akrobatycznych szpagatów :) Pozdrawiam również :)

Jesteśmy niczym bogowie :)))))))))))))) Pozornie przekornie do treści wiersza, tak naprawdę uważam, że każdy z nas jest ważny i to w skali wszechświata, a nie tylko w egoistycznej samocenie lub w najbliższym kręgu rodzinnym. To raczej współczesna tzw. kultura próbuje nas konsekwentnie w tę nicość wbijać. Tak właściwie, to o tym miał być ten wiersz. Również pozdrawiam Jednak? Pozdrawiam :)

Sami go kreujemy... albo jesteśmy umiejętnie i konsekwentni w tę kreatywność wgniatani. Dzięki za czytanie i również pozdrawiam.

jesteśmy niczym bogowie zmyśleni w mglistej ekstazie co kują sobie pomniki w najrzadszym z rzadkich głazie dłutami z zer i jedynek stare ryjemy legendy granicą dla nas jedynie jest lepkość twórczej materii prawda jak wieczność przechodzi za parawanem ekranów wiążących ręce i oczy w otchłaniach złudnych vi arów (VR-rów) nikt się tym dzisiaj nie martwi że po nas tu nie zostanie ślad odciśnięty na skale ani na kamieniu kamień

Też je lubię. Jak byłem dzieckiem, tata przynosił je w maju z lasu i stawiał w szklance albo w małym słoiku z wodą. Pachniały w całym domu. Ale jeść nie polecam, są silnie trujące... wszystkie ich części. To ciekawe, jak często w naturze piękne rzeczy są toksyczne... konwalie, biedronki, jaskry, powoje... Dzięki za czytanie i pozdrawiam :)

Wiara to nie wiedza. Prawda czy nie, to już może być dużo bardziej Dyskusyjne, ale rozwijać tej myśli nie zamierzam :)

Śmierć nie jest bogiem. W każdym razie nie moim. Jej animizacja też nie służy temu tekstu. Pozdrawiam :)

Bardzo ciekawy wiersz. Zarówno ze względu sposobu ujęcia tematu, jak i formy, w którą został zamknięty. Pozwolę sobie skupić się na tym drugim. Wiersz jest rymowany (rymy od bardzo dokładnych, do prawie zanikających zupełnie), a przy tym mocno nieregularny(!). Różna długość wersów sugeruje, że nie został tutaj przyjęty żaden canon. Trudno się też doszukiwać jakiekolwiek średniówki. W tak dużej rozbieżności możliwości jej wystąpienia, ciężko byłoby nawet nazwać ją pływającą. Pomimo wszystkich tych, zdawałoby się, niekonsekwencji, tekst bardzo dobrze się czyta(!) i osobiście nic bym przy nim nie zmieniał. Czy to jest mistrzostwo, czy przypadek? Zobaczymy :) Pozdrawiam serdecznie :)

Jak to ktoś, kiedyś powiedział: odroczona śmierć jest jak przeterminowany jogurt. Póki jednak żyjemy, żyjmy jak najlepiej :) Pozdrawiam :)

Bo to nie my, boże krówki, od ferowania wyroków jesteśmy. Dziękuję za wizytę i również pozdrawiam. Dziękuję Albo, albo? Mniejsza o to, ważne, że brzmi. Pozdrowienia dołączam.

A u mnie spalił się chleb w tosterze i też w całym domu czuć :))))))))))))))

A to jest bardzo ciekawe porównanie. Nawet mi przez myśl nie przeszło, ale rzeczywiście masz rację, pewne podobieństwa są. Również pozdrawiam :)

Właściwie... to: Płoną góry, płoną lasy... :) Tak mi się jakoś przebój Czerwonych Gitar skojarzył :) Pozdrawiam

Tej igły, to, jak to mówio, ze świeco szukać, a że w stogu, to prawdopodobieństwo pożogi znaczne. Świetna odpowiedź :) Dzięki Wolałbym, żeby nie... ale chyba jeszcze nikt niczego samym woleniem nie zmienił, więc... Poza tym piszę o tym, co wiedzę, bez aspiracji do zawracania kijem Wisły. Pozdro :)

Też się nie znam :) Dzięki :)

Jak zwykle u Ciebie :). Konsekwencja konwencji nie zawodzi :). Dwa uśmiechy... może trochę nie na miejscu, bo tekst wesoły nie jest wcale. Pozdrawiam.

A gdyby wszystkich zamknąć w balonie, w środku jałową tubę ustawić, wykrzyczeć przez nią, że świata koniec i tylko balon może ich zbawić? A potem wolno spuszczać powietrze, krzycząc przez tubę: Jest coraz gorzej! Podnieść ciśnienie, ogrzać powierzchnię, setkami twarzy kłamstwa potworzyć... I tak przetrzymać czas odpowiedni... To czy po wszystkim, niczemu winien, znajdzie się jeden, który bezczelnie napiętą ścianę szpilą przebije? Czy się wyleje prawdą klarowną wina nieznana siła umysłów, czy tylko humus opadnie na dno, stęchłą rysując w balonach przyszłość?

Nawet niezły tekst. Odkrywa ludzką ciekawość i tęsknotę... no właśnie do czego? Do niespełnienia czy może przeciwnie? Myślę, że to bardzo ludzkie, dosyć powszechne i bardzo dobrze zobrazowane tutaj uczucie. Pozdrawiam