Rafał_Leniar

O matko, ja nikogo nie oceniam. To z przymrużeniem oka było. Zarzutem z mojej strony może być jedynie to, że nie widzę nic konstruktywnego w wypisywaniu takich sarkastycznych skojarzeń. I o jaki nerw Ci chodzi? Pozdrawiam.

Prawie to samo mam Pani do powiedzenia, co powiedziałem poprzedniczce /poza tym: ech, ten tytuł.../ Czyli dość to banalnie i pseudo-życiowo. Te "drogi", "maski", "teatry", "życie w kłamstwie". Czytelnik nie myśli, a przysypia nieco. Przepraszam, ale to dla Pani dobra :( Pozdrawiam (świątecznie)

Przepraszam najmocniej, ale to stek banałów :( Trzecia zwrotka nieco już mniej banalna. W czwartej dwie pierwsze strofy do wyrzucenia. Brak tu ciekawszych sformułowań. Tekst przypomina wiadomość do jakiejś bliskiej osoby. Nie neguję uczuć, które popchnęły ku napisaniu tego, tylko formę i brak odkrywczości. Pozdrawiam (świątecznie).

Nie wiem czy mogę, ale podkradnę sobie tę opinię. Po prostu niczego lepszego nie wymyślę /mam podobne odczucia ;p/ Pozdrawiam.

"Droga do De gdzieś w górach wije się." Dość nieudolne. Ogólnie proszę unikać w wierszach tak wyeksponowanych sformułowań, jak np: - "za bardzo w obłokach, za bardzo we mgle" - "gwiazdy się rodzą i umierają" W dodatku kontrastuje to ze zwrotami typu "podbrzusze boga" /nie wiem, czy w tym kontekście to dobrze brzmi i... znaczy?/ Tytuł również zniechęca. Nie skreślam tematyki ani myśli, które skłoniły do napisania takiego wiersza. Po prostu autor jeszcze nie potrafi dobrze tego w słowa ubrać. Proszę ćwiczyć :) Powodzenia życzę i pozdrawiam (świątecznie).

Ogólnie skromnie, acz całkiem miło. Pozdrawiam.

Tak. A wiersz jest dobry również moim zdaniem /ech, ganiasz gdzieś nie wiadomo gdzie a takie fajne możesz napisać w biegu ;P Zazdroszczę/ Pozdro.

Ja napisałem kiedyś, że mądrość nie daje odpowiedzi ona rodzi tylko szereg nowych pytań Jakkolwiek to pasuje do tematu : l

Ale ja mówię, że wyczułem ten "cybernetyzm" i demonki nie zrobiły z wiersza kiczu. Tzn. nie byłem zniesmaczony :(

Pointa jest mniam [jak dla mnie]. Wcześniejszy opis - ok, choć nie przepadam za takimi fabularyzacjami :P Ale pozdrawiam :)

Treść nawet ok, pomimo tych demonów (akurat w tekście zrobiły się takimi... hm 'cybernetycznymi demonami' ;). Siada natomiast forma. Ja bym to zatrzymał jako surowiec i materiał na wiersz i myślał na boku co by z tego utkać. Kasiaballou nieźle moim zdaniem kombinuje /wersy krótsze i lepiej wiersz wygląda/. Pozdrawiam.

A mnie głupio jest trochę, bo matury jeszcze nie zdałem i nie zarabiam. A tu: wpłaty, potrzeba komentowania, pisania. W dodatku mam dostęp do komputera tylko na weekendzie. No i najważniejsza kwestia: wstyd przed ośmieszeniem się. Naprawdę nie sądzę, żeby moje komentarze były aż tak wartościowe. Czasem nie wiem co napisać, albo nie rozumiem tekstu. Głupio zgrywać wtedy krytyka. Szczególnie, jeśli mam do czynienia z osobą starszą i bardziej doświadczoną /nie tylko w kwestiach poezji/ :P Gdybym był ustabilizowany finansowo i posiadał więcej wiedzy - mógłbym wpłacać na składki i dużo komentować. A w obecnej sytuacji pozostaję gościem na tym portalu. Pozdrawiam.

Oj, był jakiś koncept, ale spalił na panewce. Głównie przez dopowiedzenie. Nie przepadam za wierszami z siedmioma dnami, choć taka prostota również do mnie nie przemawia. Jeśli miałbym coś doradzić - dla mnie lepiej by wyglądał bez ostatniego wersu, czyli: *myślę sobie pisząc ten tekst że wszystko co ma granice zawiera w sobie jakiś sens ba-nawet życie i śmierć lecz myśląc o wszechświecie który ich wcale nie posiada zaczynam powątpiewać Przykro mi to mówić, ale tym razem jestem na nie. Pozdrawiam.

Hm. Nie wiem, czy to erotyk, czy nie. Podczas czytania miałem wrażenie, że to brzmi jak mlaskanie podczas pocałunków : l Fajna zabawa słowem :D Również plusuję.

Ja też jakoś nie drżę przed tym Armageddonem.

Troszku niedopieszczony (interpunkcja i szyk w ostatniej zwrotce). Pijany elf *Co do przyszłości - dziękuję, postoję, żyję przebiśniegiem i mrugnięciem wiosny. Nie dziś, nie jutro, lecz i ja dorosnę. Znajdę moje miejsce. Dom. Cichą ostoję. Wyleczę się z marzeń i strasznie rozmądrzę, Odejdą sny dziecka: wróżka, elf niebieski... Znikną jednorożce, rycerze jak z fresków - I będę rozumieć, że tylko pieniądze. Będę poważna, silna. Dzielna oraz władcza. Czasami tylko, kiedy zamkną oczy, mała, srebrna łezka popłynie cichutko. Za elfami, smokiem i rozlaną wódką. Trochę pokombinowałem. Bardzo sympatyczny tekst :D Nawiasem mówiąc. Pozdrawiam.

Ja mogę wejść i tu i tam.

Hm. Dość niebanalnie o przemijaniu. Plus. Pozdrawiam.

Ale czy sam siebie na to nie skazujesz? Zresztą - smutas jest z Ciebie. I to mówię ja - pesymista (ponoć)! Pozdro Wojciechu.

Pisze się wiersz, ale Zwątp czai się tuż obok. Mówi, że nasze dzieło jest kiepskie i lepiej go nie wstawiać. Paradoksalnie - im lepsze oceny się uzyskuje za kolejne wiersze, tym Zwątp jest większy. Rośnie w siłę. Karze kreślić niepewne metafory, konstrukcje zdaniowe. Czasem nawet całe dzieło karze do kosza wetknąć. Chciałbym wiedzieć jak starsi i bardziej doświadczeni radzą sobie ze Zwątpem. Zdanie debiutantów też może być cenne. A konkretniej - Zwątp ogranicza czy pozwala zdystansować się do własnej twórczości? Dobrze czy źle na nią wpływa? Pomaga czy szkodzi? Pozdrawiam.

Myślę, że chodziło o forum fotoik.pl :P A Pan nie zioń cynizmem, bo sam z forum korzystasz. Pozdro.

Ładny i lekki. Pozdrawiam.

Panie Wstrentny jestem pod wrażeniem. : l Skąd bierzesz waść takie fajne pomysły? Ech... Pozdrawiam.

Rozbawiło mnie :D Powiem, że mógłby być z tego całkiem fajny, humorystyczny wierszyk. Pozdrawiam.

Myślę, że lepiej (logiczniej) byłoby: kładzie jej na piersi. Bo z tym "wkładaniem" to nie wiem o co chodzi. Wiersz ciekawy, choć nie przepadam za tego typu fabularyzacjami. Pozdrawiam!