Jacek_Suchowicz

trochę tych zmysłów za mało aż się dziwię, że mile dla oka - żadnej fotki z atrakcyjną zawartością nie dołączyłem Pozdrawiam:)

wyjątkowo wyczerpujący komentarz :)) Serdeczne dzięki

rozśnieżyły się gałązki milionami płatków rozbrzęczały owadami wieszcząc moc dostatków zawiązały w mini pączki chłodem rozgadane pospadają tuzinami zapadną w niepamięć resztę smagnie deszcz kroplami zetnie zamróz z nieba i tak mnóstwo się ostanie by w ciszy dojrzewać rozczerwienią rozmechacą z góry miękkość spłynie pragną radość szczęście przynieść - nieskromne brzoskwinie jak co roku dwie mi podasz chwilą rozjędrnione rozsmakuję się rozmarzę w słodyczy utonę

o czymś byś nie mówił narzekał ubliżał oraz strzelał focha On zawsze wierny jest jak rzeka uwierz mi że i tak Cię kocha :)

zadajmy pytanie w dzisiejszych realiach czy miłość jest w sercu czy też w genitaliach czy w tej rzece kretyństw pornografii głupot ktoś przynosi kwiaty szepcze kocham w ucho :( Pozdrawiam

płynie Wisła płynie po niwie wiosennej pachnie słodko gleba i nawozy cenne krokus i tulipan wyłażą już z ziemi na skwerach i w parkach trawa się zieleni raduje się oko widokiem spódniczki kształtem ud i bioder zapewne i łydki na spacerze w parkach widok dobrze znany krągłe dziewczę wzdycha przylecą bociany :) pozdrawiam

i jest ok. Ja mam inne zdanie odnośnie archaizmów. Uważam, że język polski posiadał i posiada jeszcze tyle przeuroczych i fantastycznych słów i zwrotów i aż się prosi o przypomnienie Owszem wiem, że język żyje i się zmienia wraz z daną epoką modą itd... ale powinniśmy się ewidentnie bronić przed zubożeniem języka. Pozdrawiam

z nadmiaru czułości już mnie wszystko złości siedzę w swej skorupie i mam wszystko w .... nikomu nic nie dam bo mnie złapie bieda może ktoś pokocha udam żem jest płocha itd.. pozdrawiam:)

dzięki ale sam mam dużo wątpliwości pozdrawiam

a może jakoś tak: chociaż czasem w tyłek kopie podchwytliwie się uśmiecha bardzo gorzkie słowo powie do szantażu się ucieka a malarze i poeci wielkie dzieła tworzą o nim choć na pozór nas nie kręci lecz kto kiedyś go dogonił nierozłączną częścią życia i nie łatwo go ominąć a on zdziała coś z ukrycia jakiś żarcik nam wywinie tak mój drogi czytelniku pewno wiesz o co chodzi choć nie jesteś na świeczniku lecz myślenie nie zawodzi pozdrawiam

chciał wejść nieproszony szaleniec z Babelu lecz ludziom języki nagle ktoś pomieszał budowla utknęła nie doszła do celu marzenia o schodach pękły jak myśl grzeszna ono zaś otula przyziemną codzienność zmartwienia chowając wysoko w bezkresach ku niemu twarz ręce kierują niezmiennie w modlitwach błagając - odpuść nam i przebacz niejeden teleskop myszkuje po drogach zniszczonych ciężarem minionych er wieków Atlas na ramionach unosi przestworza a gwiazda spadając nadzieję roznieci ciekawscy zamknięci w okowach materii wytężą na próżno umysł słuch i oko wciąż zapominając pyszni i bezczelni że granic wymiarów żyjąc nie przekroczą

zatopiona w lukrze słodycz onieśmiela wręcz krągłością biel pachnącą sobą zdobi pragniesz posiąść z tej radości absolutnie wzorem piękna gdy natura sama zdobi chciałbyś zjadać serce pęka więcej mówić nie uchodzi pozdrawiam

a potem mamy profanów pokolenie co nie umie nic samodzielnie ocenić :) ps na studiach miałem raz komis, który zdałem, od tamtej pory już nigdy do takiej sytuacji nie dopuściłem pogodnych i zdrowych Świąt dla czytających

kiedy księżyc srebrem mami i rój gwiazd po niebie hasa mózg zajęty jest sprzątaniem milknie zegar w miękkich ciapciach wtedy w książce pod poduszką zdania biorą się za ręce sensy mając postać ludzką wokół głowy chodzą skrzętnie pieśń śpiewają sobie znaną rozgarniając przy tym włosy wskoczą w głowę niczym zając gdy mózg klapkę im otworzy i rozsiądą się pod skronią wśród komórek się zaszyją by zachwycić wiedzą grono zdać egzamin rozgrzać miłość nieść nowinki z wszelkich dziedzin i ripostą bawić krótką nie odejdą szybko w nie byt uśnij z książką pod poduszką

włóczki z letnich marzeń użyjesz gorących od słońca promieni opalających piersi i szyję miejsc których nie śmiem wymienić które figlarz promień bezwstydnik delikatnie niczym mistrz Caravaggio po namiętnym szale przez trzy dni rzucając brąz podkreślił nagość z tej włóczki przetkanej wzruszeniem wraz uczuciem gdzieś w sercu ukrytym utkasz czapkę z marzeń odcieniem i sztywnym jak pal kutasikiem :)))

nie musisz ja swoje rymowane komentarze piszę w tzw błysku i traktuję to jako zabawę jeśli miałbym siedzieć nad nimi to nigdy bym tego nie robił :))) Pozdrawiam

odpowiem w oddzielnym wierszu chyba po niedzieli a teraz zwiastun: snów na temat nie zadaję za to pomysł jak świat stary spanie z książką pod poduszką daje efekt nie do wiary kiedy księżyc srebrem mami i rój gwiazd po niebie hasa mózg zajęty jest sprzątaniem chodzi zegar w miękkich kapciach wtedy w książce pod poduszką zdania biorą się za ręce sensy mają postać ludzką a obrazy barwy piękne ... :)

sumkę chować pod poduszką to zaiste nie pojęte może puder albo lustro a najlepiej Pismo Święte we śnie Daniel Cię odwiedzi Jakub Józef lub Judyta wraz z Mojżeszem Egipt zwiedzisz i Salomon pozachwyca wraz z Jezusem krzyż poniesiesz sercem zgłębisz Zmartwychwstanie złotówkami kusi kieszeń we śnie utkwi Ci przesłanie :))) pozdrawiam w zimowym krajobrazie

ciut inaczej: Kiedy tam krzyczą "Bolek" - człowiek z motorówki, to zaraz takie hasło można spotkać "OD TW BOLKA WARA !!! NIE WZIĄŁ NI ZŁOTÓWKI" co tydzień wygrywał w totolotka :))

zwiewnej odsłony uchyliłeś rąbek ten rym Tuwima nie głupi i może kiedyś pociągnę wątek "karłów reakcji zaplutych" teraz rozwalić zniszczyć zadeptać ów pomiot euro komuchów bo już za chwilę po unii kreska garść ideowych trupów a kraj budować trzeba odnowa przemysł odtworzyć usługi by przyciągały nie tylko słowa wolne myślenie obudzić

kierunek słuszny ale droga wyboista - kocie łby :) pozdrawiam

palindrom z ambicjami wiersza :) pozdrawiam

klimatyczny obrazek - zatrzymuje :) Pozdrawiam

@jan_komułzykant zanim odpowiem wierszem to zapytam czy "amarchwia" to literówka czy tak ma zostać pozdrawiam

może nie karmisz ich dostatecznie nie dajesz słońca radości i melancholii stwierdzam bez sprzecznie braknie w granulkach miłości codziennie rano rozmawiaj z nimi obdaruj uczuć wachlarzem w splecionych dłoniach łezkę im przynieś a wkrótce będzie gros marzeń :) :) :)