Jacek_Suchowicz

na siebie nie dam długo czekać piękna pogoda nam sprzyja a równe wersy niczym krecha szybko zanudzą flirt przyjaźń pogmatwam zaraz długopisem skradnę sylabę niechcący i gdzieś zakręcę puentą przy tym skryję sens słowem jak pnączem myślniki staną jak ławeczki pod nierównymi wersami zaś metafory płatki lekkie zwiodą w wymiary nieznane i czasoprzestrzeń niebo zwinie pulsar wśród gwiazd się rozgada rozciągnie parsek westchnień chwile i nic nie zmieni roszada początek spytasz - może koniec czy zaiskrzyło akurat czy każde pójdzie w swoją stronę w kierunku wiersza i pióra

z grona bliskich mi odchodzą - takie refleksje Pozdrawiam Jacek

sam jestem ciekaw co z tego wyjdzie wieczorem znajdę czas i zobaczymy:)))) serdecznie pozdrawiam Jacek

Alu propozycja nie do odrzucenia :)))) Pozdrawiam

przypadkowa zbieżność tempa pozdrawiam

i masz rację przemijanie - temat rzeka dzieje się to w różny sposób dzięki pozdrawiam

wspólnym mostem marzeń połączyć brzegi zdarzeń rzecz nie byle jaka los stale figle płata :))

jak we mgle znikają wiosny i jesienie kolory i liście kolejne złudzenia gdzieś giną spojrzenia dotyki czułości radości poranków namiętne miłości już inne wartości korzenią się w duszy czego byś nie zrobił przeszłości nie kupisz lecz słowa zostały w podniebnym błękicie na wargach gorących myślami ukryte i w duszy wciąż dźwięczą i bolą i ranią i bronią się bronią by nie wpaść w niepamięć w cierpieniu sentencja z odcieniem uśmiechu nie warto żałować niespełnionych grzechów

zapewne każdy poeta przy biurku na którym pisze wiersze trzyma kubeł - żeby mu się dobrze rymło. Jak już parę razy rymnie w kubeł to potem poemat :)) pozdrawiam ps śpiesz się powoli

Alu nie mam chęci ale całkowicie się z tobą zgadzam. A swoją drogą wiersz biały też jest bardzo trudno napisać. - dobrać metafory w jednym klimacie - zachować klimat wiersza - zachować lapidarność wypowiedzi Tylko nieliczne teksty spełniają te wymogi dlatego wiersze rymowane są łatwiejsze do pisania:) pozdrawiam

utrzymywać wiersz w ryzach rymu i rytmu umiejętność nie lada większości nieznana wierszokleci oplują takowy wytwór a on jak szum strumienia ucho wabi z rana dzisiaj zbitki metafor sięgną zenitu najczęściej bez klimatu gdzie treść przegadana a mi brakuje czaru rymu i rytmu wśród zwycięzców konkursów jest to rzecz nie znana

lecz słowa zostały w podniebnym błękicie na wargach gorących myślami ukryte i w duszy wciąż dźwięczą i bolą i ranią i bronią się bronią by nie wpaść w niepamięć w cierpieniu pociecha z odcieniem uśmiechu nie warto żałować niespełnionych grzechów :))

jako piosenka ludowa - super pozdrawiam

ciut inaczej mi się składa: słowa na obrazy przekładam tłumaczę na języki problem mam nie lada nie dociekam przyczyn próżność mimo woli rozwijam jak nici ze szpuli talent bezdźwięcznie myślą sprzyja i wersy otulił ... :) pozdrawiam

jedną noc się z nim prześpisz? Pomysł chyba banalny najpierw westchnij i pomyśl może będzie figlarny zaszaleje w łóżeczku pieszcząc wenę namiętnie pożartuje troszeczkę i wyrzuci precz smętek potem weźmie ramiona aż się gwiazdy zrumienią a gdy będziesz spełniona to zadziwisz się weną tuzin zrodzi pomysłów fajnych małych niegrzecznych zaczniesz pisać i pisać - jedną noc się z nim prześpisz? :)))

Waść kombinujesz dość ostro o miłość tu piórko swe ostrzysz pochówek w urnie zbyt prosto faktycznie - on sporo jest droższy

Dzięki Waldemarze ogrodniki są zawsze trudne dla drzew owocowych - niektórzy na noc narzucają folię na drzewa a kompoty przepyszne chociaż ja wolę brzoskwinie po umyciu:) Pozdrawiam

i o to szło :)) Pozdrawiam

brzoskwinki są zawsze ładne:) Pozdrawiam

trochę tych zmysłów za mało aż się dziwię, że mile dla oka - żadnej fotki z atrakcyjną zawartością nie dołączyłem Pozdrawiam:)

wyjątkowo wyczerpujący komentarz :)) Serdeczne dzięki

rozśnieżyły się gałązki milionami płatków rozbrzęczały owadami wieszcząc moc dostatków zawiązały w mini pączki chłodem rozgadane pospadają tuzinami zapadną w niepamięć resztę smagnie deszcz kroplami zetnie zamróz z nieba i tak mnóstwo się ostanie by w ciszy dojrzewać rozczerwienią rozmechacą z góry miękkość spłynie pragną radość szczęście przynieść - nieskromne brzoskwinie jak co roku dwie mi podasz chwilą rozjędrnione rozsmakuję się rozmarzę w słodyczy utonę

o czymś byś nie mówił narzekał ubliżał oraz strzelał focha On zawsze wierny jest jak rzeka uwierz mi że i tak Cię kocha :)

zadajmy pytanie w dzisiejszych realiach czy miłość jest w sercu czy też w genitaliach czy w tej rzece kretyństw pornografii głupot ktoś przynosi kwiaty szepcze kocham w ucho :( Pozdrawiam

płynie Wisła płynie po niwie wiosennej pachnie słodko gleba i nawozy cenne krokus i tulipan wyłażą już z ziemi na skwerach i w parkach trawa się zieleni raduje się oko widokiem spódniczki kształtem ud i bioder zapewne i łydki na spacerze w parkach widok dobrze znany krągłe dziewczę wzdycha przylecą bociany :) pozdrawiam