Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Berenika97

Użytkownicy
  • Postów

    3 351
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    69

Treść opublikowana przez Berenika97

  1. @Annna2Bardzo dziękuję! Piękno w życiu też boli. :) Pozdrawiam 💚
  2. @Stracony Są tacy mężczyźni, co zerkają z ukosa a potem biegną w te "kłopoty" z uśmiechem
  3. @GosławaBardzo piękny, intymny i sensualny wiersz.
  4. @Maksymilian BronWiersz robi wrażenie, jest tu dużo mitologicznej symboliki (Charon, Syks, Orfeusz) , ale też są sprzeczności - kocham i nienawidzę. Relacja, która się odsłania jest głęboka ale i toksyczna. Pytanie na końcu wprowadza niejednoznaczność. Wiersz zatrzymuje.
  5. @UtratabezStratyPisząc o społeczeństwie hermetycznym, miałam na myśli izolację obywateli od wpływów zewnętrznych, zwłaszcza od wpływów państw zachodnich - utrudnione podróżowanie, a więc brak możliwości poznawania innej kultury i religii, brak swobodnego przepływu informacji, wszechobecna cenzura. A co do samej religii - w tych latach ponad 90% Polaków określało siebie jako katolicy. Czyli podstawową życia duchowego były parafie. Ekumenizm jeszcze nie był brany pod uwagę, mniejszości religijne nie wychodziły na "zewnątrz" - również tworzyły swoje hermetyczne grupy. (oczywiście oprócz jednej społeczności)
  6. @Jacek_Suchowicz nie daję kolców abyś się ranił ale po to, byś wiedział, że mam się czym bronić nie chcę budować czegoś z pozorów zbuduję od nowa tak ale z tego co sama wybiorę Bardzo dziękuję! @[email protected]@FaLcorN@RelsomBardzo dziękuję za serduszka!
  7. @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję! Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić? 🤔 @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! 🙂 @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję!
  8. zetnę dla ciebie bez zmiłowania róże dla ulgi nie dla piękna bo mam w sobie kolce nieposłuszeństwa a żadna z nich nie będzie twoją ozdobą będą cierpiały gdy usłyszą trywialne "sto lat" jakby jeszcze miało coś między nami trwać podaruję ci również uśmiech w celofanie i już nie będę ładna nie będę spokojna miła wyrozumiała wyjdę bez makijażu nie schowam gniewu w koronkach sumienia zrobię siebie po swojemu
  9. @FaLcorN Twoje wersy jak modlitwa, bo w tym świecie pełno cieni. Podoba mi się wiersz – pełen duchowego ciepła i pokory wobec życia.
  10. @Migrena Miłość jako akt kreacji - niezwykłe ujęcie. Słowa płyną lekko, naturalnie i zabierają mnie w sferę mistyczną i cielesną jednocześnie. I niech trwają, niech się stwarzają, natura nie zna pojęcia "koniec". O ciszy nie piszę, bo poeci wiedzą lepiej, jak ją dotknąć.
  11. @Alicja_WysockaZ perspektywy czasu, takie wydarzenia "zatrzymują" dzieciństwo, zakowiczają się w pamięci. A Twoja refleksja na końcu - super! Moją najładnieszą sukienkę zniszczyła w podstawówce koleżanka z klasy. Przyszłyśmy na zabawę andrzejkową w takich samych kreacjach, ja się uśmiechałam a ona wzięła sok pomarańczowy i mnie oblała. Pamiętam, jak wówczas przeleciała mi myśl przez głowę: normalnie jak w amerykańskich filmach! Miałam na myśli oczywiście te filmy dla nastolatków. :)))
  12. @UtratabezStraty Dziękuję, że odpowiedziałeś. A Twój ostatni argument rodzi pytanie, czy wolność wyznania jest mniej znacząca od wolnosci uprawy konopi?
  13. @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! 💙
  14. @Nata_KrukRomantycznie i zmysłowo, nietypowe, zabawne zakończenie - bardzo mi się podoba. :)
  15. @GosławaTeż "czuję cię" dzięki tym słowom, które łączą dotyk, kruchość z cielesnością.
  16. @Annna2Ta historia jest prawdziwa , zmienione zostały nazwiska, nazwa miasta. Pastorstwo już nie żyje, smutna była też walka o pozostawiony przez nich cenny ksiegozbiór. Prasa rozpisywała się na ten temat. A pastor zrobił wiele dla Mazurów, równiez nagrywał gwarę mazurską, zbierał opowieści i legendy w tej gwarze.
  17. @MigrenaBardzo dziękuję! Mam nadzieję, że było zjadliwe. :)
  18. @Nata_KrukBardzo dziękuję!
  19. @Alicja_Wysocka@MigrenaPięknie dziękuję!💚
  20. @Migrena Nie umiem tak od razu zostać na stałe ale może... zostanę na chwilę, na rogalika, na jeden wers przy kominku, na szept wśród trawy, na dźwięk Twojego bębenka i na ciszę między nutami. :)
  21. @Annna2Wzruszyłam się, robię to zawsze, gdy czytam twe słowa. Pani Urszula napisała: "nadczynność myśli gonitwa zapędy galop zerwany w pół taktu zawały przystańmy wkrótce nas tu nie zastaną [...] przemija życie jak noc: w oka mgnieniu, przemija ziemia w ułamku promieni" Jak wiesz, to z "Raptularza" . 💔
  22. Karolina zobaczyła łzy cieknące po twarzy. Nie mogła pojąć „zwykłego” okrucieństwa tłumu wobec tych niewinnych i zabiedzonych istot. Wkrótce wrócił pastor z żoną. Pani Irena przyniosła kilka pudełek mleka w proszku i torbę wypełnioną innymi dobrami ze Szwajcarii. - Wyjdzie pani normalnie, drzwiami frontowymi - stanowczo powiedział duchowny. - Zapowiedziałem, że jeżeli będą panią traktować bez szacunku, to zrezygnuję z przyjmowania jakiejkolwiek pomocy zza granicy - dodał. - Odprowadzę panią i dziewczynki - pocieszała pastorowa - proszę się nie bać. Kobiety wyszły a Edward Kocki ciężko usiadł na krześle i zamyślił się. Karolina cicho i delikatnie spakowała wszystko, co dziś otrzymała na plebanii: materiały źródłowe, luźne kartki maszynopisu pracy doktorskiej i swój prezent. - Zobaczyła pani, jak chrześcijanie traktują chrześcijaństwo - zwrócił się do niej pastor - serce mnie boli, jak to widzę. Ludzie, którzy tam stoją i żądają teraz dóbr materialnych, jeszcze niedawno wyzywali nas od Niemców lub heretyków. A ja walczyłem o wolną Polskę w dywizji pancernej pod dowództwem gen. Stanisława Maczka. Ech, życie ciągle nas zaskakuje. - To prawda, dziś się o tym przekonałam - potwierdziła dziewczyna. Pożegnała pastorostwo, podziękowała za niezwykłą pomoc i udała się na dworzec. Tam już w pociągu zastanawiała się nad lekcją, jaką dziś otrzymała. Rozważała, czy wyniesione tego dnia doświadczenie nie było przypadkiem najważniejszym w jej dotychczasowym życiu?
  23. @andrew tyle chciałabym usłyszeć ale cisza układa się w twoje milczenie
×
×
  • Dodaj nową pozycję...