Berenika97

@Annna2 Leśne przedszkole na medal! Świerkowa dotacja, chrząszczowa inicjatywa, czegóż chcieć więcej? Jasiu niesforny, ale z wyobraźnią – zapowiada się na artystę… Urocza, pełna humoru i fantazji groteska ze społecznym przesłaniem :)

@GosławaDziękuję! Nie znałam jej wcześniej - piękna poezja.

@Robert Witold Gorzkowski to niezła lirykę miłosną do brzuszka - sprytnie! Wiem, że jest bardzo osobisty i szczery, więc życzę dużo wytrwałości i zdrowia.

@Jacek_Suchowicz Lecz może w tym tkwi tajemna siła, że każda fałdka coś przypomina: o cieście, wakacjach, leniwym dniu

@sisy89 Bardzo przejmujący wiersz, cisza, co w tobie mieszka, niech będzie schronieniem, nie chłodem, lecz spokojem, co leczy pragnieniem. Samotna dłoń, choć zimna, wciąż ma siłę chwycić, nowe dni, nowe sny, by serce mogło bić.

@Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! @RomaBardzo się cieszę, że tak to odebrałaś.:) Dziękuję! @sisy89Bardzo dziękuję!

@Robert Witold GorzkowskiBardzo mi się podoba, mała Żółkiewka jest urocza. A miłość do stron rodzinnych - niesamowita.

@Marek.zak1Fajna fraszka! A prawda to znana, Że ciasta bez jaj i słodyczy nie ma. Lecz nawet z przepisem — bez serca w dłoni, żadna szarlotka się nie obroni.

@RomaDziękuję! Tak jakoś szybko się wzruszam, a trudne tematy to tylko impuls. Gdy poznałam dziewczynę, która opowiada ile przeżyła w swoim jeszcze krótkim życiu, to coś mnie tak poruszyło, że nie mogłam tego pozostawić. Pozdrawiam!

@MigrenaBardzo dziękuję! I nie przepraszaj za ciszę, ona też mówi - tylko bardziej ... @Annna2Bardzo dziękuję! Chciałam się zmierzyć z wierszem onirycznym. :) Pozdrawiam.

ona przyszła jakby pamiętała to miejsce z innego życia brzeg podnosił się i opadał jakby oddychał razem z nią morze nie miało wody tylko senną mgłę on czekał jak czekają ci którzy już raz utracili miłość nie było imion nie było słów tylko pamięć ciała nie całowali się rytuał nie zna pośpiechu ich oczy nie szukały cudu one nimi były stali się kochankami spóźnionymi o jedno życie potem odeszła nie w gniewie nie w żalu jakby ktoś przywołał ją z innego brzegu horyzont wchłonął jej sylwetkę łagodnie jakby czas zrezygnował z istnienia on został i czekał z nadzieją że kiedyś znów przyjdzie

@MIROSŁAW C.Czuję zapach maciejki i smak lipowej herbaty, pięknie!

@GosławaNiech "zostanie na dłużej" , bo on sam w sobie jest wspomnieniem. Piękny, przejmujący wiersz.

@Annna2Przepiękny tekst - modlitwa-poemat, pełen tęsknoty i duchowości. Jesteś wrażliwą i niezwykłą poetką.

@MigrenaA ja, czytając, nie mogłam powstrzymać łez. ... 💔

@StraconyTak właśnie łatwo jest skrzywdzić niewinnych ludzi. Dziękuję i pozdrawiam. @Maciek.JDziękuję za Twój głos, dokładnie jest tak, jak napisałeś. Ale ci, którzy dali się przez media zmanipulować, nieświadomie, mają już traumę na długo.

@StraconyO manipulacji medialnej napisałam, ponieważ dotknęła mnie i moją rodzinę dość mocno.

@MigrenaBardzo dziękuję, niektóre opisane sytuacje znałam z autopsji. Może dlatego tak emocjonalnie do tego podchodzę.

@Maksymilian BronWiersz jak medytacja nad światem, piękne obrazy. I końcowe pytanie, mocne, wywołujące refleksję nad wartością człowieka. Podoba mi się.

@Annna2Aniu, teraz ja nie rozumiem Ciebie. Ten felieton napisałam wcześniej, moje komentarze nie mają nic wspólnego z Twoją opinią o ministrze,. Przepraszam Cię jeszcze raz, jeżeli tak to odebrałaś. Czasami się mylę, ale zawsze staram się naprawić błędy.

@Annna2O.k przepraszam, rzeczywiście pomyliłam się. Ale "nie wywołuję nikogo do tablicy", a już na pewno nie Ciebie, osoby, którą darzę ogromnym szacunkiem. To moje luźne refleksje napisane w nieodpowiednim miejscu.

@Gosława A już myślałam, że będzie sielsko, spokojnie, letnio. A tu nagle niepokój - matki i wnyki?, a potem - śmierć ukazana mocno, boleśnie katastroficznie, ludobójstwo. Zbudowałaś porażające obrazy.

@Alicja_WysockaDokładnie tak. :)

@Annna2Plotki mają to do siebie, że żyją własnym życiem i nic z nimi nie zrobimy. Chodziło mi o nas, istoty społeczne, myślące, abyśmy uważali na "papkę medialną, którą nas karmią. A co do tego pana, o którym piszesz, to nie zabieram głosu. Mój komentarz był ogólny, nie dotyczył tej konkretnej sprawy (nie znam jej). Pozdrawiam

Media mają olbrzymi wpływ na kształtowanie naszych poglądów czy sympatii w każdej dziedzinie życia. Oczekujemy więc, że podawane informacje będą rzetelne i zgodne z prawdą. Chcemy przecież dokonywać nieskrępowanych wyborów, a mogą one być naprawdę wolnymi, gdy dokonamy ich na podstawie prawdziwych wiadomości. Tymczasem, jako pojedynczy ludzie i całe społeczeństwo, jesteśmy pod ciągłym wpływem medialnych intryg - manipulacji. Słowo to oznacza kształtowanie lub przekształcanie poglądów i postaw ludzi bez udziału ich świadomości, poprzez narzucanie im fałszywego obrazu rzeczywistości. Kluczową rolę w oszukiwaniu społeczeństwa odgrywają dziennikarze, tworzący często nieprawdziwą rzeczywistość na potrzeby wcześniej przyjętych założonych tez lub światopoglądu. Inną grupą stanowią tak zwani eksperci, których wiedza na dany temat jest wątpliwa, ale są to osoby płynące „z prądem”. Manipulacja, według psycholingwistyka Adama Wichury, zaczyna się od nagłówka. To właśnie w tytule żurnaliści często zamieszczają fałszywą informację, bo wiedzą, że możemy nie lubić czytać artykułów do końca. A właśnie na końcu tekstu – w takiej manipulacji - pojawia się wyjaśnienie opisywanego wydarzenia. Natomiast sensacyjny nagłówek jest tak formułowany, aby zagrał nam na emocjach. Według Wichury, jeżeli tytuł informacji wywołał w nas wysoki stopień negatywnych emocji np. złości, oburzenia, nienawiści, to znaczy, że trzeba włączyć myślenie i zdrowy rozsądek, bo właśnie zostaliśmy zmanipulowani. Oto przykładowy nagłówek: „Kobieta na wózku inwalidzkim i jej opiekun nie zostali wpuszczeni do ekskluzywnego lokalu!” Większość z nas będzie na pewno oburzona. Niektórzy będą nawet nawoływać do bojkotu restauracji. Natomiast na końcu dowiadujemy się, że „pokrzywdzeni” byli pod wpływem alkoholu i wyzywali wulgarnie obsługę lokalu. Inny nagłówek stosuje zdanie pytające: „Kiedy minister X wycofa dofinansowanie leków dla chorych na cukrzycę?” Artykuł przedstawia całą historię pomocy państwa dla cukrzyków, jest nudny i nie można się doczytać oczekiwanej daty. Na końcu wreszcie pada zdanie: „Minister X nie zamierza wycofywać tego dofinansowania”(!). Tytuł, będący cytatem, to również narzędzie manipulacyjne. Podam przykład: „Dyrektorka musiała wiedzieć o defraudacji”. Najczęściej nie zwracamy uwagi na cudzysłów. Taki komunikat odbieramy jako fakt. Skoro „wiedziała”, to pewnie współuczestniczyła – wnioskujemy. Jednak w podsumowaniu artykułu okazuje się, że wspomniana dyrektorka z opisywaną aferą nie miała nic wspólnego. Dziennikarze wykorzystują również tzw. kompleks Polaka t.j. obywatela „gorszego niż ci z Zachodu”. Co ciekawe, ciągnie się ów kompleks od wieków, jakby był wpisany w genotyp polskości. Przypomina mi się stare, bodajże siedemnastowieczne przysłowie: „Co Anglik zmyśli, Francuz skreśli a Niemiec doma nakrupi, wszystko to głupi Polak kupi”. Ludzie mediów oszukują nas między innymi takimi komunikatami: „W niemieckim tygodniku zamieszczono …..”, „W prasie amerykańskiej …..” lub: „Nasz korespondent we Francji donosi, że ……..” . Mamy więc, jako społeczeństwo liczyć się ze zdaniem zagranicznych obserwatorów naszego życia publicznego, bo ci „wiedzą lepiej, jak powinno być” . Okazuje się często, że nie jest to opinia zagraniczna, tylko komentarz płynący prosto z Polski. Bywa, że redakcja niemieckiego tygodnika prosi współpracującego z nią polskiego dziennikarza o opinię w jakiejś kwestii. Dziennikarz ów pisze na przykład felieton, najczęściej krytyczny wobec tego, co się dzieje w Polsce, zgodny z linią programową czasopisma i otrzymuje za to wierszówkę. Niemieckie pismo zamieszcza tekst, a polskie gazety bez skrupułów powołują się na „zagraniczne doniesienia ”. Jest to jedna z najskuteczniejszych technik manipulacyjnych, które bardzo łatwo wprowadzają nas w błąd. Innym sposobem manipulacji jest wyrywanie z kontekstu wypowiedzi rozmówców i dopasowanie jej do zakładanej tezy. Pewna osoba według przekazu medialnego miała oznajmić: „Nie wyobrażam sobie, aby moje dziecko zmieniło płeć.” Natomiast pełna wypowiedź brzmiała: „Nie wyobrażam sobie, aby moje dziecko zmieniło płeć bez mojego wsparcia.” Urwany fragment całkowicie zmienił sens całej wypowiedzi. Jeszcze inną techniką tworzenia sztucznych skandali jest tak zwane zaburzenie perspektywy. Tytuł krzyczy: „POLAŁA SIĘ KREW! Poszukiwany jest właściciel sklepu”. Chcemy się dowiedzieć, co się wydarzyło i co zrobił właściciel sklepu? Okazuje się, że dwaj klienci pobili się w sklepie i poleciała krew z rozbitego nosa. A właściciel był potrzebny jako świadek. Nagłówek zaś sugerował, że to ów właściciel narozrabiał. Sposobów manipulacji jest bardzo dużo. Jak w takim razie nie pozwolić się oszukiwać? Myślę, że na początek należy używać własnego rozumu i do każdej wiadomości podchodzić z dużym dystansem, nawet wówczas, gdy będzie pasowała do naszych poglądów. Należy sprawdzić, jak przedstawiają ten sam temat inne źródła, również tej strony, z którą jest nam nie po drodze. Czasami dość łatwo sami możemy ocenić rzetelność dziennikarzy. Jeżeli jeden i ten sam publicysta w swoim tekście uważa, że religia nie powinna być nauczana w szkole, a później przeprowadza wywiad z katechetami na temat, dlaczego religia powinna zostać w szkole?, to prawdopodobnie mamy do czynienia z hipokryzją. Dla radia i telewizji najbardziej widocznym sposobem oszukiwania słuchaczy czy też widzów są debaty osób o różnych poglądach. Tworzy się wówczas tak zwane „ustawki”. Do rozmowy zaprasza się dwie osoby z opcji X i jedną z Y. Jedna osoba, gdyby nawet mówiła konkretnie, logicznie i na temat, nie ma większych szans na przebicie się ze swoimi racjami do słuchaczy i widzów. Dla większości odbiorców ten z poglądów jest prawdziwy, który ma więcej zwolenników. Przykładem może być pewien program interwencyjny uznanej dziennikarki telewizyjnej od lat goszczący na antenie jedynki. Zrobiła reportaż o biednej uczennicy , jej matce i wrednej szkole. W placówce dziewczynkę rzekomo prześladowano. Wcześniej założona teza miała uderzyć w szkołę i system oświatowy. To, że system jest do niczego, nie trzeba nikogo przekonywać. Ale w tym wypadku nierzetelność przekazu była zdumiewająca. Dziecko przez rok nie było posyłane przez matkę do szkoły. Dziewczynka przebywała ciągle w domu. Szkoła wykonała wszystkie przewidziane w takiej sytuacji procedury, łącznie ze zgłoszeniem sprawy do sądu rodzinnego. Ale w studiu przewagę miały osoby popierającą matkę. Również wśród „ekspertów” dominowały te głosy, które brały w obronę rodzinę. Do głosu rzadko byli dopuszczani goście, którzy wykazywali zaniedbania matki wobec dziecka. Założenie programu zostało zrealizowane. Szkoła, jej pracownicy i niektórzy uczniowie okazali się winnymi „tragedii dziecka”. Takie podsumowanie sprawy usłyszeliśmy od prowadzącej. Oprócz wszystkich wspomnianych wcześniej technik jest jeszcze ordynarna manipulacja czyli podawanie kłamstw, celowe zmyślanie jakichś faktów, które są przytaczane i powielane później przez większość stacji radiowych, telewizyjnych. Nawet jeśli po określonym czasie fikcyjne wydarzenie zostanie usunięte, ludzie i tak zapamiętają to, co „twórcy” chcieli wpuścić do obiegu medialnego. Ale jak pisze Adam Wicher: „Nie trzeba kłamać, aby mówić nieprawdę. Znając psychikę ludzką i schematy przetwarzania świata przez ludzi, można tak skroić informację, aby mówiąc prawdę wywołać u człowieka zwątpienie. I odwrotnie.” Winston Churchill też kiedyś stwierdził, że kto jest właścicielem informacji, ten jest również właścicielem świata.