Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
  • Postów

    1 067
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    16

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. @lena2_ piękny wiersz i mądry. Z podziwem 💗
  2. @Wędrowiec.1984 nie zaskoczyłeś niczym - bo jak zawsze świetnie ! 🙂 Świetnie się czyta i uruchamiasz wyobraźnię.
  3. moja głowa nie jest neurotypowa przylatują do niej ptaki kolorowe śpiewają piosenki prowadzą rozmowy na gałęziach mózgu rozpościerają skrzydła oswojone straszydła uciekam prze tłumem człowiekiem co nie rozumie pozwól nie patrzeć ci w oczy nie podchodź za blisko przede mną urwisko a hałas i zgiełk i pęd i gniew tratują moje wszystko co dzień zbieram się od nowa ponad słowa składam wypadam w tej grze źle zatrzaśnięta we własnym śnie gwałtownie spadam maluję uśmiech tworzę gest żebyś miał w tym sens uciec chcę lecz nie mam gdzie się schować w neurotypowych ogrodach z koszmarnych snów twoja piękna codzienność to mój najgorszy wróg
  4. @Wędrowiec.1984 pieknie powiedziane 💚
  5. @FaLcorN taka przyszłość, nieunikniona. Dlatego trzeba sie cieszyć, kazdą dobrą chwilą. @Wiesław J.K. to prawda, choć to przecież radosne święto, to po ludzku ciężko niektórzy przeżywają. Ale całe szczęście, że jest i że są ci, którzy się modlą za zmarłych, dbają o groby, pamiętają. To wielka wartość, niezmierzona.
  6. Nie mam już dzisiaj gdzie do Ciebie pójść, i nic mi już nie napiszesz. Chociaż tak czekam że zadzwonisz znów, to Ciebie już nie usłyszę... Tak mi zniknęłaś, nigdzie Cię nie ma, z uporczywością okrutną. Lecz wypatruję i nasłuchuję, może pojawisz się jutro… Wybacz mi mamo, bardzo mi ciężko, zawsze tu byłaś i blisko. Nagle po cichu gdzieś odpłynęłaś, tęsknota zabija wszystko... Ale iść muszę drogą samotną, ciągle na klęczki upadam. Ty gdzieś w niebiosach w wiecznej radości ja świat na nowo układam. Przepraszam mamo, że wciąż zastygam, paląc Ci świeczki na grobie. Uwierzyć trudno bo pełnią żyłaś, pustka została po Tobie. I dzień i w nocy łzy ciężkie płyną by drążyć w sercu jak w skale. Pędzą tygodnie, lecą miesiące, a czas nie leczy mnie wcale. Może już nie chcę odpychać bólu, skoro tak wiernie jest ze mną. Lecz wszystko Bogu oddaję wierząc, że nie jest nadaremno. * Święto Wszystkich Świętych 2024r.
  7. @lena2_ przepiękny, głęboki wiersz. Podziwiam szczerze.
  8. @Paulina Murias kocham taniec, muzykę, noc, więc Twój wiersz przypadł mi do gustu. I to sformułowanie " oddycham nocą"- piękne.
  9. @Wędrowiec.1984 bez nazwiska i bez wysiłku, ślady Twoich wierszy - we mnie ;)
  10. @aniat. piękne metafory i świetna stylistyka wiersza. Zazdroszczę takiej wyobraźni :)
  11. @Kwiatuszek dzięki Kwiatuszku :)
  12. @Adaś Marek pięknie i prawdziwie Adaś, dziękuję 🙂
  13. @andreas dziękuję ślicznie, za śliczne słówko ;)
  14. @Waldemar_Talar_Talar bardzo dziękuję, pozdrowienia ciepłe :)
  15. @andreas super! Dzięki za poprawienie humoru ;)
  16. @iwonaroma 💕 @Rafael Marius mozna i tak skojarzyć, czemu nie ... @Wędrowiec.1984 wiesz, ja mam różnie. Pisze się często pod wpływem chwili, różnych emocji, przeżyć i inspiracji. No i to co piszemy raczej nas autorow nie definiuje tak do końca, tak myślę...
  17. @Nicość674 dziękuję Ci serdecznie 💕
  18. @Jacek_Suchowicz a teraz to mnie prawdziwie wzruszyłeś drogi Jacku 🥹 Dziękuję za piękno Twoich słów 💞 @FaLcorN i oby to była przyjaźń na zawsze 🙂 @violetta tez tak myślę 🙂
  19. @FaLcorN 🙂 , no i może też dlatego tak ładnie piszesz ...
  20. @FaLcorN to jeden z moich ulubionych autorów. Był czas, ze znalam na pamiec mnostwo jego utworów.
  21. @FaLcorN tak właśnie. Kocham ten wiersz ❣️
  22. @Ewelina piekny obraz wymalowany wierszem 🌺
×
×
  • Dodaj nową pozycję...