Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

viola arvensis

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    1 067

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    16

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez viola arvensis

  1. viola arvensis
    @FaLcorN bardzo ładnie :)
  2. viola arvensis
    @Wędrowiec.1984 Pięknie to ująłeś.
  3. viola arvensis
    @poezja.tanczy 💕
  4. viola arvensis
    @Hiala to prawda lecz zawsze warto probowac.
  5. viola arvensis
    nie mów gdy trzeba milczeć i nie milcz gdy mówić trzeba milczeniem blokuj wrzask piekła a słowem uchylaj nieba.
  6. viola arvensis
    @Amber Dziękuję ❣️ @Leszczym jak miło, dzięki ❣️
  7. viola arvensis
    @Stary_Kredens trochę smutne ale bardzo ładnie wyrażone.
  8. viola arvensis
    @Jacek_Suchowicz pięknie, nieco nostalgicznie a jednak całkiem pogodnie. Bardzo lubię jesienny wietrzyk i taką lirykę .
  9. viola arvensis
    @FaLcorN bardzo ładna myśl :
  10. viola arvensis
    @Jacek_Suchowicz super Jacku, jak zawsze. Dziękuję ❣️
  11. viola arvensis
    @Hiala bardzo dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
  12. viola arvensis
    @iwonaroma Dzięki 🪻
  13. viola arvensis
    @aniat. bardzo przyjemnie sie czyta, fajny pomysł na wiersz.
  14. viola arvensis
    @Kwiatuszek uroczo. Ach te misie... 🥰
  15. viola arvensis
    @FaLcorN no i pieknie. Można się rozmarzyć na dobre.
  16. viola arvensis
    @FaLcorN tak, dokładnie tak 🙂
  17. viola arvensis
    @Wędrowiec.1984 tak mi miło.. Tak sobie mieszałam w garnku- wiersz wparował do głowy 🙂 @FaLcorN bardzo dziękuję. Naturalność mam we krwi, no bo cóż innego wart mieć...
  18. viola arvensis
    @Waldemar_Talar_Talar niełatwo jest zawsze jednakowo wszystkim się cieszyć. Ładnie napisane.
  19. viola arvensis
    @Agnieszka Charzyńska świetny wiersz. Uruchamia wyobraźnię.
  20. viola arvensis
    @FaLcorN wszystko super, tylko te dłonie jak pokrzywy - przerażające...
  21. viola arvensis
    czasami mam skrzydła jak ołów a czasem się z piór cała składam unoszę się wyżej niż umiem i niżej niż mogę upadam powstaję jak feniks z popiołów lub sypię się cała jak z maku i słodycz i gorycz rozdaję i nie mam żadnego już smaku to życie mi ciągłym cierpieniem to życie wciąż kocham nad życie i kiedy już przyjdzie mi odejść zapłaczę i spłonę w zachwycie
  22. viola arvensis
    @Łukasz Jasiński miło, ze tak uważasz. Dziękuję.
  23. viola arvensis
    @Jacek_Suchowicz i zrobiło się jakby melancholijnie ❣️
  24. viola arvensis
    @sisy89 samotność tez trudny temat, a mozna o niej pisac niemal tyle co o miłości. Ładnie 💗
  25. viola arvensis
    @Stary_Kredens ładnie i ciekawie poskładana całość i treść z sensem.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...