Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 146
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    60

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. @MichałJoker ładnie napisałeś :) Dziękuję serdecznie Pozdrawiam
  2. @A-typowa-b dziękuję bardzo :) bardzo się cieszę, że wiersz się spodobał i mam nadzieję, że wywołał pozytywne emocje. Pozdrawiam serdecznie :)
  3. @sowa zbyt często zapominam, że milczenie jest złotem. Na szczęście często nie znaczy zawsze. Pozdrawiam serdecznie.
  4. @staszeko pięknie to napisałeś... pięknie i wszystko takie trafne. Pozdrawiam serdecznie.
  5. Mówili że kiedy się zakocham Przestanę myśleć Nonsens Ja wciąż o tobie myślę Mówili że rozum mi zwiotczeje Emocje soki wycisną I krwiobieg wysadzą W powietrze Mówili że kiedyś odejdziesz Albo ja odejdę Bo nic nie trwa wiecznie Mówili mi A to wszystko brednie Mówili mi Gdy ja już śniłam o tobie dawno W noce parne Leżąc zwinięta w embrion W zwiewnej za krótkiej sukience Mówili mi Uciekaj od jego spojrzenia czym prędzej Lecz za późno
  6. @Rafael Marius Ja też bym chciała, żeby ktoś mnie tak miło wspominał. Pozdrawiam nieustannie.
  7. @Rafael Marius może jakaś pamięta... Może nawet się nie domyślasz, że któraś pamięta. Życie jest wszakże pełne niespodzianek. I ja mam niebieskie oczy :)
  8. @sam no o tym nie pomyślałam 😅 mogą być kłopoty 😆 Pozdrawiam bardzo :)
  9. @Somalija bardzo dziękuję, że się tym podzieliałaś. Przynajmniej wiem, że nie jestem sama :) Pozdrawiam ciepło.
  10. Pamiętam cię i twoją białą koszulę Białą jak śnieg I usta jak truskawka czerwone Zaciśnięte w wąską kreskę Pamiętam cię I to spojrzenie wydłużające moje rzęsy Kruczoczarne I spłycające oddech I jeszcze te marzenia - niebieskie Pod kolor tęczówek twoich Misternie malowane Na moim ciele Pamiętam ciebie Jak za mglistym parawanem Wiesz Pamiętam jeszcze odrobinę Twój zapach i gładkość dłoni Piegi na nosie Matko, jakie one były boskie! Wzdychałam do nich jak to nastolatka Odrobinę żałośnie Pamiętam cię Dobrze pamiętam przecież Ciebie z tym aksamitnym głosem. Siedzisz mi w uszach I w głowie Zapomnieć o tobie trudno Odkładam to ciągle na potem Pamiętam cię Tęsknię od dawna na próżno Tęsknię bezwzględnie Bezgłośnie
  11. @Rafael Marius piszesz ciekawe rzeczy. Dziękuję, że się nimi ze mną dzielisz. To duża wartość dla mnie. Pozdrawiam serdecznie. @Cor-et-anima dziękuję Ci serdecznie ❤️ tak, to prawda: piszę, co myślę i też mówię, co myślę. Oczywiście ma to swoje konsekwencje, nie zawsze pozytywne 🙊 Pozdrawiam ciepło.
  12. @sowa a to tak nie ma...albo się mówi do końca albo wcale :) Także bardzo proszę konkrety podać 😁 Pozdrawiam serdecznie
  13. @Rafael Marius zgadzam się z tym wszystkim, co napisałeś. Smutek ma szansę przynieść refleksję i mądrość. Piszę, że ma szansę a nie, że przynosi, bo to czy smutek przyniesie coś wartościowego czy nie to już zależy od człowieka i jego postawy wobec tego, co w danym momencie przeżywa. Pozdrawiam serdecznie.
  14. @Tectosmith bo ja mam smutną duszę... Pozdrawiam ciepło. @Dag
  15. @Dag dziękuję serdecznie za każdą uwagę. Jest mi ogromnie miło, że pochyliłaś się tak szczegółowo nad wersami. Wszystkie uwagi zawsze głęboko rozważam. Pomogasz mi wzrastać w tym co tak kocham robić. Jeszcze raz dziękuję ❤️
  16. @staszeko jestem Ci bardzo wdzięczna za Twoją wypowiedź, bo rzuca zupełnie inne, ale bardzo interesujące światło na tą kwestię. Przyznam się, że nigdy w taki sposób nie myślałam, a coś w tym jest. Pozdrawiam Cię serdecznie.
  17. @Oskr ależ to zgrabnie ująłeś! Pozdrawiam ciepło :)
  18. @Rafael Marius lubię wsadzać kij w mrowisko stąd ta drobna prowokacja. Wszystko po to by chwilę dłużej się zastanowić. Pozdrawiam serdecznie i nieustannie.
  19. @Marek.zak1 "śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą" Pozdrawiam serdecznie.
  20. W bólu powstają wiersze Ponoć najpiękniejsze.... Czy to znaczy, że trzeba cierpieć?
  21. Na niebie ptaki malowane Jak kwiaty kolorowe na wiosennej łące I rześkość bijąca z chmur A we mnie Smak bolesnego snu bez ciebie i gorycz rozstania I jeszcze róża herbaciana zerwana po nic Na piersi mojej Na niebie ptaki malowane... Zatapiam się w przestrzeń między ich piórami - choć one jakby sztuczne Wolności nie czuję A w sercu bolesne ukłucie Kolcem róży wydrapane Nieskończoność przeze mnie przepływa Grzęźnie mi w duszy Nie radośnie Na niebie ptaki rajskie A ziemia tak blisko mojego policzka Jej chłodna, chropowata powierzchnia Kaleczy mnie Wspomnienia do ciebie przez chwilę mnie niosą! Uwalniam się w powietrze i stąpam w przestworzach Deszcz kwaśny spływa po mnie wciąż Nadzieja spoglada z troską... Zaciskam oczy Jak umiem najmocniej Nawiedź mnie! Chociaż we śnie... Nawiedź mnie! Proszę Nie zdążyłyśmy się pożegnać Mamo... Róża w dłoniach mi więdnie W palcach ściskam kolce
  22. @A-typowa-b dziękuję :) bardzo się cieszę. Takie słowa motywują mnie do dalszej pracy. Pozdrawiam ❤️
  23. @Marek.zak1 i tak i nie. Śmierć jest zawsze momentem rozstania. O niej też myślałam pisząc ten wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
  24. @Rafael Marius myślę, że to schemat, który dotyczy wielu, choć powody mogą być rozmaite. Pisząc ten wiersz rozważałam szerokie spektrum relacji międzyludzkich, ich olbrzymie bogactwo i ich tragizm...
  25. Między nami miłość Roztargniona Nieostrożna I głęboka Między nami miłość Nie anielska I nie prosta A gwałtowna Między nami miłość A przed nami Mnogość uczuć A przed nami Smutek rozstań
×
×
  • Dodaj nową pozycję...