Ewelina

spojrzał na półkę uginała się od nadmiaru czegoś było za dużo nie wahał się usunął szmacianą lalkę zrobiło się luźniej odetchnął mógł dalej układać inne przedmioty na półce - pomału metodycznie by wszystkie w idealnym porządku stały lalkę oddał - ciężar spadł z obolałych ramion

@Somalija dziękuję za komentarz :) Pozdrawiam serdecznie

@Rafael Marius bardzo proszę :)

@Rafael Marius dokładnie :)

@Rafael Marius to mamy ze sobą coś wspólnego. Pewnie dlatego tak dobrze nam wymieniać poglądy.

@Rafael Marius to ciekawe...🤔 Może chcą pamiętać zle...za wszelką cenę...

@Rafael Marius bo raczej mamy jako ludzie skłonność do idealizowania przeszłości?

@jan_komułzykant uwierz, że wywiało...bo było przecież 🤔 dziękuję, już N jest na swoim miejscu... zgarnęłam je jak się wałęsało samotnie w alternatywnej przestrzeni. Dziękuję za przychylny komentarz. Tak, wielu by tak chciało... Pozdrawiam serdecznie

@A-typowa-b dziękuję :) @Tectosmith dziękuję :) lubię piosenki Marka Grechuty. Pozdrawiam serdecznie :)

@Rafael Marius A owa niepewność pali...

@Rafael Marius przywiązanie zawsze wiąże się z bólem z powodu utraty... Taka cena niestety

@Tectosmith to bardzo mi miło :) i dość powiedzieć, że ja Ciebie również

bo jeśli odejdę to cała a nie w kawałkach i tak wszystko daremne rozpostarte szeroko ręce na nic mi się zdadzą bo kości wiotkie mam nietrwałe - złamane niedoszłym szczęściem zanurzę się w sny zamszowe wolne jak liść podatny na wietrzną pogodę i czułość twoich ramion ze mną na zawsze zostanie a jeśli już odejdę to cała w pamięci - bez imion bez nazw niepotrzebnych bo nic nie było nazwane zszarzało w czerni i bieli w milczeniu głębokim utknęło

@Cor-et-anima Dziękuję bardzo :) Ależ siać zamętu nie będę z taką podmianą 😆

@Rafael Marius Sporo dziś o miłości w mojej głowie. Miłość - cierpienie - rozłąka Miłość miłość jak świeżo ścięta trwa łodyga ustami zmiażdżona i śmierć starego kota i lament że rozłąka tak trudna i niechciana bo gdyby żył to nadal by kochała I byłaby kochana

@Rafael Marius żałoba jest piekłem - czasem człowiek, który traci bliską osobą odwraca się od Boga, ma żal, w sercu gniew... Stąd piekło...

@Tectosmith Przemyślałam sprawę i napisałam weselej: W dniu Zakochanych I czekam cierpliwie Bo mam do powiedzenia dużo O tych oczach niebieskich o ustach pełnych smakowicie mięsistych... Prawie do schrupania jesteś I te ramiona twoje idealne męskie Czekam cierpliwie - ja nie gazela co w popłochu ucieka Czekam więc aż mówić przestaniesz... Tak mnie dziś zalewasz słowami W roztargnieniu nieokiełznanym... Czekam Jesteś nieprzeciętnie uroczy Oddaję ci więc uśmiech w podzięce... I nawet kształt twojej głowy Dziś przypomina mi serce Ach! Zakochałam się W nadmiarze uczuć utonę Lecz będę się o to martwić jutro Dziś oddaję się w twoje ręce - rozkosznie niespokojne Z serdecznymi pozdrowieniami :)

@Rafael Marius a czemuż to niebieską?

@Waldemar_Talar_Talar subtelny. Zapada w serce. Ps. "Po czym" z pewnością miało być? Pozdrawiam

@Rafael Marius osobiście nie mam skłonności do obrażania się i nie praktykuję "cichych dni". To nie dla mnie :)

@Marcin Szymański ja też. @Tectosmith tak, jest ważne :)

Jego "wybacz" Bez cienia skruchy To takie "wybacz" Które rani najbardziej W głowie Głębokie korytarze rzeźbi Krótkie, w locie wypowiedziane słowo "Wybacz"... Zmilczę "Wybacz" - nie powiem "Wybacz" łzy mi wyciska Żyletką szkliwo skrobie Ostrze w tkanki miękkie wbija Godność szarpie Żal dławi w gardle Powiedziałam więc - Odejdź

@staszeko aż tak😂😂😂 ? Pozdrawiam nieustannie :)

@staszeko dziękuję :) A czemuż to panom nie życzysz tego samego? 😁 Po sprawiedliwości by było :)

@Tectosmith odwieczna walka rozumu i serca. To konflikt, który bywa przytłaczający. Pozdrawiam serdecznie :)