error_erros

@Corleone 11 Wydaje mi się, że ostatnia strofa to komunikuje. Może nie dosłownie, ale sądzę, że "Dłonie na pustce się zacisnęły/Ciało wróciło w ugór pościeli" to jasna sytuacja ;>

@viola arvensis Widzę, że wszystkim tutaj zebranym bardzo podoba się wymowa Twojego wiersza. Gratuluję, ale czuję potrzebę, by wyrazić swoje stanowisko - opozycyjne ;D Proszę o wybaczenie, ja totalnie nie czuję tego rodzaju poetyckiego coachingu. Nudzi mnie niesamowicie tego rodzaju pozytywność. Nie mam nic do Twojego wiersza, tylko ogólnie do takiego "vibe'u" - chcę, żeby to było jasne ;> Tak tylko chciałem pomarudzić, żeby nie było za słodko ;P

@Radosław Świetne. "Lekcję polskiego" pozwalam sobie interpretować jako naukę nie tylko języka - wtedy ten wiersz naprawdę wybrzmiewa. Ale nie jestem przekonany, czy pobyt ukraińskiego dziecka w Polsce należy rozpatrywać jako obecność na jakimś froncie. Wszak nie jest tu po to, by walczyć, ale by odetchnąć - taką mam przynajmniej nadzieję. Swoją drogą, ze zdumieniem obserwuję, jak różne jest podejście do polskiej edukacji poszczególnych rodziców ukraińskich dzieci. Mój syn przyjaźni się z Ukraińcem ze swojej klasy, chłopiec doskonale sobie radzi, bardzo się przykłada - również do nauki języka polskiego. Z drugiej strony jest chłopiec, któremu rodzice zwyczajnie pozwolili olać polską szkołę, chyba nawet nie zdał do następnej klasy, a oni mają z tym luz.

@Corleone 11 Celowałem w taki układ, gdzie ciało reaguje na sen o pocałunku. Wymyśliłem sobie, że pierwsza strofa to opis zbliżenia (we śnie), druga to reakcja ciała na ten sen, a trzecia - na rzeczywistość, w której nie ma ani pocałunku, ani osoby, z którą odbywał się w marzeniu sennym. Dlatego na końcu jest już tylko jedno ciało ;> Chichot świtania, bo chodziło mi o jego "złośliwe" przyjście, a więc sprowadzenie na jawę. No kurde, mnie się wydaje, że tu wszystko ma sens... ;P

@Dared Podoba mi się to zestawienie - "był jedyny i niepowtarzalny", a jednocześnie umarł "jak co dzień". Bo takie są dni - cykliczne, niby takie same, odbywające się na tych samych zasadach, a jednak z każdego można wycisnąć niepowtarzalność. I chyba nie da się ostatecznie opowiedzieć za jednym z tych dwóch punktów widzenia, oba są faktem. A który bardziej obciąży szalę na tej wadze, to już od przeżywającego zależy ;>

Doceniam patent, kiedyś czegoś podobnego próbowałem i wiem, że to nie łatwe zadanie, bo poległem totalnie :P Co do samej treści, to cóż, obawiam się, że jej nie rozumiem xD

@Corleone 11 Czuję, że jednak przydałby się temu wierszowi tytuł, który by jakoś nadał kierunek interpretacji. Bo chyba nie do końca łapię, do jakiej refleksji ma mnie on zaprowadzić jako czytelnika.

Nocą wydarzył się pocałunek. Wdech się z wydechem zjednał w przełyku, Czas ścisnął supeł pośród warg styku, Dwa dźwięki drżały na jednej strunie. Krew odtańczyła szamański taniec, Płonęły twarzy dzikie ogniska, Z oka po skórze spłynęła iskra, Mokra i ciężka niczym czekanie. Aż jedność rozdarł chichot świtania, Dłonie na pustce się zacisnęły, Ciało wróciło w ugór pościeli, I tylko iskra tę noc przetrwała.

Dziękuję ;D Jak zawsze, bardzo mnie to cieszy ;>

Przestrzegam diety w słońce ubogiej, W antykalorie cienia obrastam, Gdybym wychodząc z siebie na drogę Zbłądził wiodącą do twego miasta. Skórze radosnych odmawiam zmarszczeń, Gładko się smutek po mnie rozlewa, Bym za wspomnienia obraz wystarczył, Tam gdzie się nigdy mnie nie spodziewasz. A wszystko po to, żebyś poczuła, Kaprysem losu twarz mą mijając, Że się dni dawnych dymem zatrułaś I tylko w głowie się pomieszało.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję, staram się 😀 @violetta Ja w ogóle piwa nie pijam, to niedobre jest 😝

@violetta E tam, jakoś tak się gówniano w życiu układa, że wszystko, co przyjemne, to zaraz że nałóg 😝

@Leszczym Dziękuję, jestem przeszczęśliwy ;>

@Dared Udawajmy, że nie 😁 @Rafael Marius To dlaczego wg nastolatków picie jest takie cool? ;>

@koralinek Rozumiem to doskonale. Ja też od takiego tonu zaczynałem, i choć różne rzeczy pisuję, co jakiś czas do niego wracam ;)

@Bozena1957 Rzeczywiście brzmi jak piosenka. Ale taka z tych radiowych przebojów, których słuchasz z przyzwyczajenia, bo akurat lecą, a nie dla doznań literackich. Wszystko na jednym rymie, większość wersów brzmi jak zapychacze. Takie sobie, na "Hity Radia Zet 2023" raczej Smolasty niż Kwiat Jabłoni :P

@koralinek Łaaaał! Cudowny wiersz - zarówno w treści, jak i w kompozycji. Bardzo zgrabny, zazdroszczę. I taki jesienno-tęskny, uwielbiam takie klimaty. Podziwiam!

@Jacek_Suchowicz W tym wierszu chodzi jedynie o to, Co by się stało, gdyby tak Księcia, Wraz z marzycielską jego istotą Śmierć nie zechciała wziąć w swe objęcia, I czy by się dalej tak chętnie kłaniał Cnotom, którymi tak serca kupił, Wszak kiedy okres ma dojrzewania, Człek słynie z tego, że bywa głupi. ;)

@Marek.zak1 To w pewien sposób tłumaczy, że kult alkoholu zaczął w naszym kraju zwalniać, kiedy Internet wchodził pod strzechy ;>

@Deonix_ Fajna puenta, iście limerykowa ;D

@Marek.zak1 Zgadza się. Dlatego na swoją ofiarę tego wierszyka wybrałem postać, która jest kwintesencją uporczywego bujania w obłokach ;D

@duszka Zatem nie fizyka decyduje o "trwaniu" przeszłości, ale my sami, w sobie. Nie wiem, na ile ta teoria jest słuszna, ale jest bardzo ciekawa ;>

Straszne, jak życie oczy otwiera - Tak, że aż spieszno do ich zamknięcia. Niczym nie władam - rozumiem teraz: Naiwność ze mnie zrobiła księcia. Przekwitła - mówią dzisiaj o róży, Tak ego swoje wśród pochwał spasła, Kolec się stępił, czas płatki suszył, Kiedy zrzucała je w byle chwastach. A lis - nie lepszy, cholerny cynik, Gotowy udać choćby padlinę, By tylko motać się wokół szyi Za wór pieniędzy próżnej dziewczynie. Tyle z kompanów moich po latach, Każdemu poklask godność tarmosi. Nie cierpię wszystkich oprócz pijaka - On jeden wiedzę ma, jak świat znosić.

@violetta Czy Twoja nowa bluzka nie była jedynie odwzorowaniem przeszłości? ;> @sam_i_swoi Podobnym hasłem reklamowałem go na Instagramie 😝 @violetta A poczytam!

@Deonix_ Też mi nowina ;>