Manek

@Jacek_Suchowicz Ano jest, jednakże latoś mamy trochę tego zadość I nie tylko lato, wiosna, Także zima już to niosła.

Taniec żywiołów Kapie kropla, kapie, pieści, Deszczyk pada, deszczyk deszczy, Kapie, kapie na okapie, Po kałużach kalosz ciapie. Szare chmury i niebieskie, A za nimi czarne jeszcze. Wietrzyk dmucha, wicher dmie, Płynie woda, bo tak chce. Idzie, idzie taka duża, Najpierw bardziej się zachmurza, Później gromkim biczem byczą, Burzy gdzieś, tytani ryczą. Iskry skrzą po firmamencie, Świetlne nieba wzdłuż pęknięcie. Chyba zaraz się zawali. Galopują już z oddali. Biesy sypią grudą lodu, Bez namysłu, bez powodu. Ryczy, wyje, bije, trzeszczy Rozhukany i złowieszczy Perun. Rozpościera skrzydła, Uzębione śle straszydła. Na bestialską rzeź je wodzi, A powodzi się powodzi. Leje, siecze, grzmoci, wrzeszczy Jeszcze więcej, więcej jeszcze, Szarpie, miażdży, łamie drzewa, To ulewa hymn swój śpiewa. Ach ulewa – nawałnica Dzika, wściekła, gradolica, Wichrowłosa, zgubnoszponia Pani burz, Peruna żona... Nagle ... kończy się zjawisko, Tylko z liści kropla pryska. Znowu piękna jest pogoda, A za chwilę ... znów od nowa. Marek Thomanek 04.07.2024

@Leszczym A dla mnie jest to jeden z najpiękniejszych komplementów, jakie tutaj dostałem. Oczywiście, że nie mam nic przeciwko temu. Mam tylko prośbę aby zawsze podawać też przy tym moje imię i nazwisko. Są zawsze do znalezienia pod moimi wierszami. Albo może podaj im numer zeszytu w którym wiersz został wydany? miesięcznik literacki Akant, Maj 2024, Strona 23 https://akant.org/images/pdf/2024/akant_5_2024.pdf

@Dagmara Gądek Jasne. Tylko że ja pisałem o sytuacji politycznej a nie o mechanizmach psychologicznych .

@Waldemar_Talar_Talar @Naj Dziękuję za przeczytanie i serducho

@Amber @Dagmara Gądek @Rafael Marius Dziękuję za przeczytanie i komentarz Krótkie wyjaśnienie. Wiersz ma charakter polityczny. Powstał w r. 1976. Jest to krytyka indoktrynacji jakiej się dopuszczały służby bezpieczeństwa w dawnym NRD. B.W. ur. 1947 r, mieszkanka tego kraju, przeciwstawiała się temu systemowi. Ona sama, nie jako dziecko, ale jako dorosła osoba, też była przez ten reżim prześladowana. W r. 1983 została nawet zmuszona do opuszczenia kraju. Na szczęście te czasy minęły. Ja je jeszcze pamiętam. Oby one nigdy nie wróciły!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Bettina Wegner Ta piosenka jest dla moich dzieci Dla wszystkich dzieci A tym bardziej dla dorosłych Dzieci Czują paluszkami Małe rączki dwie Lepiej by ich nie bić Bo połamią się Takie małe stopki Byłoby ich żal Gdy na nie nadepniesz Nie wyruszą w dal Dwoje małych uszek Ach pozwólcie być Kiedy je zakrzyczysz Będą głuche żyć Jakież piękne usta Mówią wszystko wprost Zabroń im raz tego A zamilknie głos Czyste jasne oczy Mają ostry wzrok Zawiąż je a zrobią Zacofania krok Tak niewinne dusze Wszystko wyczuć chcą Trochę je pomęczyć To zarosną krwią Wiotki wskroś charakter Rośnie wolno wzwyż Poczniesz go naginać Złamiesz jemu krzyż Prości mądrzy ludzie Pięknie byłoby Pozbawionych twarzy Mamy tu na zbyt tłum. Marek Thomanek 01.07.2024

@Damroka Poeci muszą cierpieć, więc cierp. Niech Ci to na wenę wyjdzie. :-)))))))))))))

Nie do końca ogarniam wypowiedzi. Ale podoba mi się klimat, jaki tutaj tworzysz. Pozdrawiam

Ja to nie tylko płynnie przeczytam, ale i zarecytuję ;-))) Fajnie, mam konia. Kiedy i gdzie mogę go odebrać? :-))))))))))))))) Tak, to jest właśnie ten "as". Został opublikowany w majowym wydaniu Akantu. Jest pisany po trochu w tradycji "Jabberwocky" Lewisa Carrolla. Założę się, że Alicja w krainie czarów to po Kubusiu Twoja druga najulubieńsza książka.

@violetta Dziękuję za przeczytanie i spodobanie się. Pozdrawiam

Traumator Zbrojsiadłszy grzbiet na raz skrzydlaka, Smokycerz wzlat z dalekich wzgórz, By wszego zbić królewskieśniaka. Gromburzy lot i już tuż tuż. Gad nadleciapadł – żarogniem zionie, A jeździec mieczem ciętodziabnie, Zdobysiąść w szybciach on na tronie, Córżniczkę piękwszą pojmiąć pragnie. Ialbo zmietrzeć lub królożyć, Czos niesie złożbój niespowojny, Już pali rujność. Niktumie ważyć – Żołdactwo pierzchwa strachobojnie. Kościeją szczątki po lasolach, Śmiercienne, chwackich hojraterów. Zklęskoza pada i biedola Na kraj i nic nadziejodwetu. Ażutaj z nagła przyraczkowałsię Poniemowlacki mikrobrzdączek, Brudnoluszkami smoczogłaszcze. Mu po pazurach jak skaczączek. Zprzeraźliwiony przetwór w stracha Stojnęły łuski mu na karku. Pan jego zwidzi niebojaka, Też jemu zbrojdrży się na barku. „Bestrzydal – spatrz – i się nadgina. Śmiechniętopaszczy z kłem na przedzie, A z brody kapie mu trucina. Uciekniam, nim on żrećas chcedzie!” Czymprycha bestyjrz precz szponiasty, Zlękulon heros mu na siodle, Poprzez górzliny, wodokrzasty – Po dzień dzisiejszy prychną podle. Marek Thomanek 25.01.2023

@Nata_Kruk Wszyscy żyjemy w takiej złotej klatce, tylko że o tym nie wiemy. A peel właśnie nic nie wie. Jest to jeden z tych, którzy najgłośniej wrzeszczą a najmniej działają i działać potrafią.

@Kwiatuszek Nieprawda. Jesteś przynajmniej Krzysiowa. Tylko że teraz trzeba się starać zostać Alan Alexander Milne. Twoje wiersze cieszą się tutaj powodzeniem. Pracuj więc dalej, eksperymentuj i rozkwitaj. Pozdrawiam

Jesteś trochę wcześnie w tym roku. Ale wierszyk super. Pozdrawiam

@violetta a mnie się podoba, że się Tobie podoba. Dziękuję i pozdrawiam

@Leszczym Dziękuję Ci bardzo. Cieszę się. A widzisz, koledze Jasińskiemu się nie spodobało. Dla niego wiersz jest niedopracowany. Tak to już jest z tą sztuką. co dla jednego jest piękne, jest dla drugiego denne. Pozdrawiam

Ależ nie. Mam jeszcze kilka perełek. Te wysyłam najpierw do redakcji, a dopiero jak zostaną opublikowane wrzucam tutaj.

@Kwiatuszek Bardzo mnie to cieszy. Zamierzam w następnym tygodniu wrzucić tutaj najlepszy wiersz, jaki według mnie do tej pory napisałem. Jestem ciekawy, czy i tym razem będzie on w Twoim guście. Pozdrawiam.

@Kwiatuszek Z tego serduszka wyjątkowo bardzo się cieszę. Już dawno nie mieliśmy kontaktu. Mam nadzieję, że Ci się dobrze powodzi. Jednak szczerze mówiąc byłbym zawiedziony, gdybyś tutaj nie zajrzała. Tak właśnie szacowałem, że Kwiatuszek lubi Kubusia. Nie myliłem się ;-)) Bez serduszka Twego było Smutno tutaj i niemiło, No bo w końcu każdy kwiatek Się rymuje z miś Puchatek.

@corival To nie ja, a tylko pszczółki, Które książkę z górnej półki Na kolana mi przyniosły. Stamtąd rymy wzwyż wyrosły. ;-) Pozdrawiam @Liero Dziękuję za przeczytanie i serducho

Kubusia albo mój wierszyk??? ;-)) Dzięki. Bardzo lubię opowiadania dla dzieci. Parę dni temu ponownie przesłuchałem sobie audiobook Puchatka na youtube. Świetnie się ubawiłem. Też w ten sposób chciałbym umieć pisać. @Alicja_Wysocka @Bożena De-Tre dziękuję bardzo za przeczytanie i spodobanie się. Pozdrawiam

@violetta Takiego Krzysia powinien sobie każdy w sercu zachować. A "Kubuś Puchatek" to według mnie jedna z najpiękniejszych książek wszech czasów. Pozdrawiam i dzięki za serduszko.

W hołdzie Kubusiowi Puchatkowi Patrzcie tam na tego misia, Jak pod drzewem sobie przysiadł. Mru-mru mruczy mrrr mruczankę Po obiadku, także rankiem. Patrzy w górę, pszczółki lecą, Produkują mu co nieco. „Co to prodku... coś tam znaczy?” Że coś robią albo raczej Z kwiatków słodki miodek skubią. To dla misia, bo go lubią. Usiadł w cieniu Kubuś, zatem Myśli krążą mu puchate. Że tak jakby lub inaczej I gdziekolwiek, co nie znaczy, Że tak samo będzie w piątek. Kiedy kończy się początek? Ileż to jest jeszcze trochę? Czym się płaci za darmochę? Czy się szóstą klepkę miewa, Gdy się piąta zapodziewa? Czy na końcu końca zawsze Będzie miło albo strasznie? Wreszcie myśli miś przerywa I uprzejmie się odzywa: „Pszczółko, zum zum, sobie bzykasz, Przynieś miodku do słoika.” Marek Thomanek 24.06.2024

@Łukasz Jasiński I zmieniłbyś w ten sposób sens wypowiedzi. Nie zrozumiałeś niestety o co w wierszu chodzi chodzi. Sorki. @Rafael Marius Tak. Racja. Miałem jednak nadzieję, że uda mi się ukazać uczucie niepewności, z jakim się ci ludzie borykają, podczas takiego długiego rozmawiania.