Manek

Ładnie. Do tego wiersza można częściej powracać.

Piękny opis przyrody. Aż czuć ten upalny i leniwy sierpień w południe. Pozdrawiam

@Kwiatuszek Może być i mrożona. Nawet pasuje dobrze, bo będzie podana na mojej nowej hacjendzie na Karaibach :-))

@Kwiatuszek He he. Kwiatuszku, chętnie możesz mnie zaproponować do nominacji. Stawiam kawę, jak się uda. :-))) @violetta No to uważaj, bo się takę poparzysz!!!!

@Domysły Monika, @Marcin Tarnowski Miło mi, że zajrzeliście i się Wam wiersz spodobał. Pozdrawiam

@Stary_Kredens Także nie lubię upałów. Dziękuję za wpis. Pokaż mi więcej zwrotów, których jeszcze nie znam a napiszę znowu. Pozdrawiam @Roma Ano jak to wiosna. Młoda i niedoświadczona. :-)))

@Jacek_Suchowicz By Jacek, co wierszyk wstawił Się także domysłem bawił :-))

Wiosna U krańca zimy, z zarania Kiełkuje z wolna wiośniana, Przynosi nowe nadzieje. Świeżym urokiem jaśnieje. W kwiecia sukience znów modnej, Wpierw skromnie lecz coraz szczodrzej, Zwiewnie w zielonych ciżemkach, Gdzie stąpnie lód, głusza rozpęka. I tańczy, się kręci, wiruje – Pryskajcie śmierci niczyje! Uświadczy tak czy inaczej I ćwirem ptasim skrzydlaczy. I prędzej, wyżej, pod niebo, W objęciach ta jedna potrzeba, Miłością rozwarte ma usta, Czaruje frywolnie rozpustna, By w biegu tej chuci bogatej Poparzyć gorącym się latem. Marek Thomanek 17.04.2025 @Stary_Kredens Dziękuję za inspirację do napisania tego wiersza.

@Stary_Kredens Nawet mowy ojczystej uczy się człowiek całe życie. Jest tyle zwrotów , których się jeszcze nigdy nie słyszało. A za wiośniany naprawdę dziękuję. Postaram się go kiedyś użyć. Może będzie tak: U krańca zimy, z zarania Kiełkuje z wolna wiośniana, Przynosi nowe nadzieje. Świeżym urokiem wiośnieje.

Oryginalny wiersz. Poza tym dziękuję za nowe słowo. Zwrotu "wiośniany" jeszcze nie znałem. Pozdrawiam

@Domysły Monika @Deonix_ Tak, właśnie. Te torsy włochate, my misie chrap... ehm... mruczące. Wiem, że kobiety także mruczą ale my mruczymy lepiej. A to po to aby nocą nasze błękitno-lekkie słodycze przed dzikimi zwierzętami uchronić. Tak nam ewolucja kazała.

A pajac stał na ich czele.

@Domysły Monika Za to my mamy włosy na plecach 😉 Ale dziękuję za naukę. Przemyślę to sobie.

@Deonix_ @Domysły Monika Ano tak. Zmylił mnie rodzaj żeński w wierszu. Nie wziąłem pod uwagę, że może pisze tutaj kobieta. Ot taka męska prostolinijność.

obłuda?????

@Domysły Monika Ano właśnie żadne z nich nie jest dobre. Po prostu takie kłębowisko gadów. Mimo wszystko nie umieją bez siebie żyć. Takie mał węż stwo. (proszę stojąc na głowie 100 razy zaśpiewać 😉 ) Pozdrawiam serdecznie

Małwężstwo Rzekła w mieście Złotoryja Pewna żmija, Oto jest mój mąż – Wąż. Nosi w paszczy długie kły, Każdym rankiem burczy zły, W dzień ofiary sprawnie dusi, Bo tak musi. W ręku wóda, papierosy, Rosną mu na plecach włosy, Grube mięśnie, gruby brzuch, Słodki druh. Ach, milutki misiu, Zdzisiu, Ten mój piękny brzydal smok – Cmok, cmok, cmok. Marek Thomanek 07.04.2025

@Roma Miło mi, że wiersz przeczytałaś i się spodobał. Pozdrawiam.

@Jacek_Suchowicz Dziękuję za pochwałę i serducho. Pastisz czytam jednak raczej jako parodię.

@Domysły Monika Bardzo mi miło. Ale Tobie także należy pogratulować. Twoje wiersze, jak widzę cieszą się tutaj wielką popularnością. Pozdrawiam

@Domysły Monika miło mi że zajrzałaś i pozostawiłaś swój ślad. Pozdrawiam

@Leszczym Wielkie graty Brachu ;-)) I masz rację, są intelektualnie niewidzący i argumentoodporni na tym świecie. Pozdrawiam

@Kwiatuszek,@beta_b, @Waldemar_Talar_Talar, @Bożena Tatara - Paszko dziękuję bardzo za odwiedziny i spodobanie się. Miło mi. Pozdrawiam

@andreas Dziękuję za uznanie. Mimu wszystko, jest jeszcze wiele do nauczenia się. Pozdrawiam.

@Bożena De-Tre Dziękuję. Rytm gra ważną rolę w moich wierszach. Jasne, że można także pisać wiersze nierytmiczne, ale one często do mnie nie przemawiają. Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam