Manek

@Alicja_Wysocka Także mit to czasem ciężko przychodzi. @Jacek_Suchowicz Po to, by drogi mi człowieku, Wybawić ciebie z ciężkich grzechów.

Nowa kreacja Spomiędzy cierni i korzeni Wyjść – siąść w cienistym skrawku ziemi, Stłumić zapały i ochoty I zetrzeć z czoła krople potu. Zaleczyć, skończyć, udobruchać, Truchty zrozumieć karalucha, Wywieźć na złom odwieczne harce, Wyrzec – to chyba już wystarczy. Wyciosać świat w dni razem siedem, Taki jak chciałby mieć niejeden, Ulepić z gliny nowe ciało – Ach gdyby tak się dało. Marek Thomanek Grudzień 2024

Bardzo tajemniczo. Lubię takie fantastyczne opowiadania. Pozdrawiam

Pisanie poezji to taki striptiz umysłowy. Pozdrawiam

ładnie. w moim guście. Mała krytyka z mojej strony. Lepiej nie wklejać obrazków a napisać ten tekst. Masz tutaj literówki a w tym formacie ich teraz nie poprawisz. Pozdrawiam

Piękny wiersz. Jestem pod wrażeniem.

Jak mi się coś takiego zdarzy to: siódma nad ranem nie umiem wstać

Oooo. Dzisiaj taki trochę nietypowy Kwiatuszek. Nie stoisz w miejscu, rozwijasz się. Gratuluję.

Tak smutne to jest. Ostatnio na całym świecie mamy modę na despotyzm i populizm. A ciemnota na dodatek w to wierzy.

Lekko, miło i filuternie. Pozdrawiam

@violetta Oglądałem niedawno pierwszą ekranizację. Film niemy z roku 1923. To mnie zainspirowało

A kiedy już dotrę, zasiądę na brzegu I zakibicuję reszcie w ich biegu, Lecz aby nie było im jednak zbyt smutno, Wskoczę do walizki dopiero jutro. Pozdrawiam. Świetny wiersz napisałaś.

@andreas Aaaaaaha... Nie zaczaiłem, ale tjepier poniał. Pozdro. :-))

@andreas To było bardzo dawno, w powieści Victora Hugo.

Świetnie. Całkiem w moim guście. Pozdrawiam

Dzwonnik przeklęty Bezsennie i długo ciążyła noc, Siennik grzbiet gniótł i ryczał z dna głos. Jak w przemijaniu chyżością czas drwi, Oprócz tych ciężkich, bolesnych chwil. Jak radość duszę chwilkę popieści, Aczkolwiek brzemię tymże podkreśli I spod zakrzepłej mazi wytryśnie Burzliwy potok zatrutych myśli. Jednym pragnieniem wybija dzwon, Na rosłej wieży, gdzie karła dom A u podnóża tańczy cyganka, Oślepia biodrami, jak blask kaganka. Garbus w pręgierzu rzuca się wściekle, Z jej ręki w usta woda pocieknie, Się go nie boi, wstręt warg nie krzywi, Motłoch szaleje, pokurcz się dziwi. Później z katedry w tłum ciska kłody, Rycerz spleśniały, lew zwan barankiem, Dla wymarzonej sobie kochanki, Na miłość chory woj Quasimodo. Nie chcesz – tam szafot łaknący gardła, Za krasę winna jest Esmeralda. A on w barłogu więdnie i wyje! I czuje! I żyje! Marek Thomanek 13.02.2025

Ładnie. Pozdrawiam

@Leszczym Oczywiście że nie. Miało być tylko symbolicznie, jako typowy kapitalizm, na który się nabieramy. Trump to despota. Tak samo jak i Putin. Zobaczymy, co oni nam jeszcze w przyszłości zgotują. A Ukraina?? No cóż biedna Ukraina. Mam nadzieję, że jej do końca nie sprzedają. Jestem jak najbardziej za tym aby im nadal pomagać.

Oczywiście Ameryka jest naszym (Europejczyków)ważnym partnerem i stawiam Amerykę przed Rosję. Jednakże zawsze byłem zdania, że jesteśmy zbyt silnie uzależnieni od Ameryki. Hollywood and Coca Cola forever.

Czy tylko o róży?

@Kwiatuszek Najgorsze jet to. że u niektórych nie ma żadnej nadziei na poprawę.

Ale każda matka kocha swoje dzieci ;-)))

Niechaj tłoczą się żwawo Wciągaj na nić złotawą A naszyjnik powstanie uroczy Muza ucałowała Wyszła twórczość wspaniała Uśmiechają się także me oczy

@JAPA Taka Goli Tynka? Skuteczne golenie jednorazowe. ;-)

@Nata_Kruk poprawnie byłoby oczywiście chceniem. Ale to "chceciem" wytwarza jeszcze bardziej negatywny nastrój. Tak mi się zdaje przynajmniej. No i śmiesznie oczywiście też miało być. Taka mała groteska.