Magdalena

Gra: Zdzisiek zgubił cennego toboła kto znajdzie go to zuch

Nie patrzą, nie martw się są zajęci zagładą o! której godzinie będziesz w półdrogi najedz się budyniowym obłokiem położonym Ci na oczy okładem z chmur sążnistych brwi zagrody przejdź z północy będziemy szli do północy

Czyż taka zła jest twa dola? Idąc prędko natrafić trzeba na mur.

,,Nam strzelać nie kazano" łudzisz Waść przyjdzie raczej w gardełka coś wlać

Łazienka to pokrowiec na moją niedolę przytulam się do wanny podtrzymuje mój wycieńczony korpus kularna natura światła w łazience żarzy się bardzo późna noc odprowadza mnie do łóżka

bardzo zawiłe to sprawy bo ciemne w dużej mierze

ja chwalę sny soczystsze od jawy mam w nich łeb jak zwierze

Czy to jest noc czy to jest dzień? Nie przyjdzie jutro mój gość.

Tnij Janku... tli się coś trzymany na jutro ogień

Nie, sama jestem. Siąść nie ma gdzie, wszędzie cień.

Mam krzyczeć do ucha? Skąd wziąść taki głos? Nie chcę.

nie ma ludzi na podłodze, ziom kubki smakowe chyba tracę

kawa stoi na blacie kubki same brudzą

Jeśli Ci ktoś umarł to przyjmij kondolencje.

ludzie ich nie nudzą... a to sukces prawie

oddechem tutaj zamarłem w domach siedzi gawiedź

Rozlęgło się życie rozciapiżyło na 70 lat nie bucha ogniem pośpiesznie mądrych warg ma korzeń, klepki i łuski ma doły, ogony i mocne dobre do wieszania brzózki ma mnie w pół drogi mój zaczajamy się

Pokolenie Papaja wie dobrze jak to jest zagryzać trawą

Ja się nie znam Panowie ale też coś sobie powiem Jestem w lesie jestem w sadzie jestem w D.... i na głazie jestem swoją straszną m.... jestem starą i za młodą jestem w lustrze i w pokoju przyglądam się Tobie chory dniu

tyje się od bułek a nie od dupy rekina

Może się do niej dorośnie któregoś popołudnia nie będzie się od niej młodszym bez końca jak ja

Absurdalne gięte szyby windowe oczy z dna do góry Boga rozbójało mną dotykania przedmiotów wącham cynamon, wanilię, pieprz z głębokości odginam głowę o, mój krzyż to wielki wielki dźwig oczy wywijam poddaję pod słupy światła mrużę się w oczach możliwie znikając tego popołudnia

Pierdole już nie będę tą smutną istotą wdychają gdzieś moje powietrze cieszą się wiatraki wodami bling bling A ja pierdole odlecę sobie wozem z mitologii skrzeczących staruch babek słowiańskich znowu naszych o ja pierdole co zapalili mi pod domem że wiatr młyn i baba na wozie z mitu zmywaj że się mi już!

W głuszy chodzi ta głusza to dla niektórych ...jeszcze dusza